การให้ ‘ทิป’ ซึ่งครั้งหนึ่งเคยจำกัดเฉพาะในอุตสาหกรรมร้านอาหารและบาร์ ได้ขยายไปสู่ภาคส่วนอื่นๆ ทั่วสหรัฐอเมริกา ทุกวันนี้ไม่เพียงแต่คุณจะถูกขอทิปที่ร้านกาแฟใกล้บ้านคุณเท่านั้น แต่ยังรวมถึงที่ร้านขายน้ำผลไม้ บริษัทซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้า และแม้แต่ร้านขายต้นไม้ด้วย แนวโน้มที่เพิ่มขึ้นนี้ทำให้เกิดความกังวลและการถกเถียงในหมู่นักเศรษฐศาสตร์ พนักงาน และผู้บริโภค
ความเคลื่อนไหวนี้ถูกมองว่าเป็นความพยายามของภาคธุรกิจในการเพิ่มค่าตอบแทนให้กับพนักงานโดยไม่ต้องขึ้นค่าจ้างโดยตรง ในบริบทของตลาดงานที่มีการแข่งขันสูง และมีความจำเป็นในการกำหนดราคาให้ต่ำเพื่อดึงดูดลูกค้า การให้ทิปจึงกลายเป็นทางเลือกที่น่าสนใจสำหรับธุรกิจในการพยายามรักษาสมดุลของความต้องการที่ขัดแย้งกันเหล่านี้
Scheherazade Rehman นักเศรษฐศาสตร์ และศาสตราจารย์ด้านการเงินระหว่างประเทศที่มหาวิทยาลัย George Washington เข้าใจความรู้สึกนี้อย่างสมบูรณ์แบบ โดยระบุว่า เศรษฐกิจของสหรัฐฯ พึ่งพาทิปมากกว่าที่เคยเป็นมา นอกจากนี้เธอยังเตือนถึงความรู้สึกที่เพิ่มมากขึ้นว่า การขอทิปที่ทวีความรุนแรงขึ้นเริ่มเกินการควบคุม ซึ่งบ่งชี้ว่าบริษัทในสหรัฐฯ กำลังลดภาระความรับผิดชอบในการจ่ายเงินให้พนักงาน และโยนไปให้ลูกค้ารับแทน
ข่าวที่เกี่ยวข้อง:
- รับทิปเป็นเงินคริปโตฯ ไหม? Twitter เตรียมเปิดให้ผู้ใช้มอบ ‘ทิป’ แก่ครีเอเตอร์ที่ชอบโดยใช้ Bitcoin
- ทำไมต้องถูกบังคับให้จ่าย? วัฒนธรรมการให้ ‘ทิป’ ในอเมริกาเริ่มสั่นคลอน เมื่อคนรุ่นใหม่เริ่มไม่อยากให้ทิป
ข้อมูลสนับสนุนการเปลี่ยนแปลงนี้ Homebase บริษัทซอฟต์แวร์การจัดการพนักงาน พบว่า 16% ของธุรกิจขนาดเล็ก 517 แห่งที่พวกเขาสำรวจ ขอให้ลูกค้าให้ทิปเมื่อชำระเงิน ซึ่งเพิ่มขึ้นอย่างมากจาก 6.2% ในปี 2019
Paychex อีกบริษัทหนึ่งซึ่งให้บริการบัญชีเงินเดือนสำหรับธุรกิจในอุตสาหกรรมบริการต่างๆ รายงานว่า ขณะนี้พนักงานจำนวนมากขึ้นได้รับทิปเป็นส่วนหนึ่งของค่าจ้างมากกว่าที่เคย นับตั้งแต่บริษัทเริ่มติดตามปรากฏการณ์ในปี 2010 ในความเป็นจริง ณ เดือนพฤษภาคม 2023 พนักงาน 6.3% ที่จ่ายผ่านซอฟต์แวร์ของพวกเขา ได้รับทิปเพิ่มขึ้นจาก 5.6% ในปี 2020
ธุรกิจให้เหตุผลว่า พวกเขาถูกบังคับให้ต้องขอทิปจากลูกค้าซึ่งเป็นวิธีเดียวที่จะอยู่รอดในภาวะเศรษฐกิจปัจจุบัน Jonathan Morduch ศาสตราจารย์ด้านนโยบายสาธารณะและเศรษฐศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยนิวยอร์ก เสนอแนะว่า ในภาวะเศรษฐกิจที่ไม่แน่นอน นายจ้างอาจลังเลที่จะยอมรับค่าจ้างที่สูงขึ้น ในทางตรงกันข้าม การให้ทิปทำให้พวกเขามีความยืดหยุ่นมากขึ้นในการรับมือกับภาวะเศรษฐกิจถดถอยและความท้าทายอื่นๆ
อย่างไรก็ตาม ผู้บริโภคต่างแสดงความไม่พอใจต่อกระแสดังกล่าว หลายคนรู้สึกว่าถูกรุมเร้าด้วยการขอทิปในเกือบทุกจุดบริการ และเชื่อว่าธุรกิจควรรับผิดชอบในการจ่ายเงินให้พนักงานอย่างเพียงพอ นอกจากนี้ยังมีความรู้สึกในหมู่ผู้บริโภคว่า ธุรกิจต่างๆ กำลังทดสอบขีดจำกัดค่าความนิยมของพวกเขา
จากมุมมองของแรงงาน การพึ่งพาทิปโดยไม่เพิ่มค่าจ้างพื้นฐานอาจสร้างความเสียหายในระยะยาวได้ Aru Jayaraman ผู้อำนวยการศูนย์วิจัยแรงงานด้านอาหารแห่งมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กลีย์ ให้เหตุผลว่า การให้ทิปอาจทำให้รายได้ของพนักงานสูงเกินจริงในระยะสั้น แต่ในกรณีที่ลูกค้าหยุดหรือลดการให้ทิป รายได้ของพนักงานอาจลดลง ซึ่งเป็นสถานการณ์ที่สามารถหลีกเลี่ยงได้หากพนักงานได้รับการขึ้นเงินเดือนเพียงอย่างเดียว
ความกังวลเหล่านี้สะท้อนให้เห็นในการสำรวจที่จัดทำโดย Bankrate บริษัทผู้ให้บริการทางการเงิน การสำรวจชาวอเมริกันประมาณ 2,400 คน เปิดเผยว่า ผู้บริโภคให้ทิปน้อยกว่าที่พวกเขาให้ในช่วงที่มีการระบาดใหญ่ นอกจากนี้ ผู้ตอบแบบสำรวจ 41% แสดงความเชื่อว่า ธุรกิจควรแบกรับความรับผิดชอบในการจ่ายเงินให้พนักงานดีกว่าที่จะพึ่งพาทิปมากเกินไป และเกือบหนึ่งในสามแสดงความเห็นว่าวัฒนธรรมการให้ทิปเติบโตมากเกินไป
ในขณะที่ลูกค้าบางราย เช่น Mary Medley ผู้เกษียณอายุในเดนเวอร์ มองว่า การเป็นผู้ให้ทิปที่มีน้ำใจเป็นส่วนหนึ่งของความรับผิดชอบทางเศรษฐกิจของพวกเขา แต่การพึ่งพาทิปที่เพิ่มขึ้นกำลังสร้างความขัดแย้งระหว่างธุรกิจ พนักงาน และผู้บริโภค
เพราะเรื่องดังกล่าวจุดประกายการถกเถียงทั่วประเทศเกี่ยวกับความสมดุลที่เหมาะสมระหว่างค่าจ้าง ราคา และวัฒนธรรมการให้ทิปในระบบเศรษฐกิจของสหรัฐฯ ซึ่งโดยสรุปแล้ว ในขณะที่ธุรกิจต่างๆ ปกป้องการให้ทิปว่าเป็นเครื่องมือที่จำเป็นในการรักษาพนักงานและรักษาต้นทุนให้ต่ำ แต่แนวโน้มนี้ชี้ให้เห็นว่าอาจสร้างปัญหามากกว่าที่จะแก้ปัญหา
อ้างอิง:
