“ล็อกดาวน์รอบนี้เหมือนโดนบีบคอให้หายใจไม่ออก รอวันตายไปเรื่อยๆ” แม่ค้าคนหนึ่งบอกกับ THE STANDARD ในวันแรกของการบังคับใช้มาตรการล็อกดาวน์ และเคอร์ฟิวห้ามออกจากเคหสถานตั้งแต่เวลา 21.00 น.
“รอบที่แล้วสี่ทุ่มว่าหนักแล้ว รอบนี้สามทุ่ม ทุนยังไม่ได้ กำไรไม่ต้องพูดถึง ขายของก็หวังว่าคนเลิกงานจะมาซื้อ กว่าคนจะเลิกงานก็สี่โมงกว่า กว่าจะมาตลาดก็ห้าถึงหกโมงเย็น เหลือเวลาที่ขายของจริงๆ ไม่ถึง 4 ชั่วโมงต่อวัน ร้านก๋วยเตี๋ยวยังตั้งน้ำไม่ร้อนดีเลย” พ่อค้าอีกคนสะท้อนเสียงแห่งความทุกข์นี้ให้เราฟัง
ขณะที่รถพุ่มพวง รถขนผัก เป็นอาชีพที่ต้องออกมาซื้อของส่งของแต่เช้า วงจรอาชีพของพวกเขาคือเวลาตีสองตีสามต้องถึงแหล่งซื้อขายแล้ว เมื่อมีมาตรการดังกล่าวออกมาก็ใช้วิธีเอารถมาจอดที่ตลาด นอนในรถหรือข้างรถ ทำให้มีเวลาพักผ่อนน้อยลง สุขภาพจิตก็แย่ลงไปทุกๆ วัน
