วันนี้ (21 พฤษภาคม) วรนัยน์ วาณิชกะ หัวหน้าพรรครวมไทยยูไนเต็ด แสดงความคิดเห็นเรื่อง ‘เงื่อนไขของประชาธิปไตย คือเราต้องลุกขึ้นมาเรียกร้อง เราต้องลุกขึ้นมาต่อสู้ เราต้องลุกขึ้นมาทํา’ ผ่านเฟซบุ๊กส่สนตัว โดยตั้งค่าการเข้าถึงแบบสาธารณะ มีรายละเอียดระบุว่า ถ้าเราเดินวนอยู่ในกรอบที่ผู้มีอำนาจตีไว้ให้ ถ้าเรานั่งทำตาปริบๆ อยู่ในกะลาที่เขาเอามาครอบหัวเรา ทั้งกรุงเทพฯ และประเทศก็จะติดกับดักอยู่ไนความด้อยพัฒนา ไม่ว่าใครจะเสนออะไรนอกกรอบ เราก็จะพูดได้แต่เพียงว่า “ทำไม่ได้” “ทำไม่ได้” “ทำไม่ได้”
วรนัยน์ระบุว่า 30 ปีที่ผ่านมา เราจึงนั่งทำตาปริบๆ มองสิงคโปร์ เกาหลีใต้ ไต้หวัน มาเลเซีย แซงเราไป ทุกวันนี้เราถึงหวาดหวั่นว่าอีกไม่นานเวียดนามจะแซงเราไป ไม่ว่ากี่สิบปีผ่านไป คนที่อาศัยอยู่ในชุมชนหรือคนที่อาศัยอยู่ในคฤหาสน์ ออกจากบ้านก็เจออะไรเดิมๆ เหมือนกัน ถนนพัง ฟุตปาธพัง สภาพแวดล้อมพัง อากาศเป็นพิษ คลองและขยะเน่าทั้งเมือง เพราะการเมืองแบบเก่า เพราะโครงสร้างแบบเดิม เพราะทัศนคติที่เชื่อว่า “ทําไม่ได้” “ทําไม่ได้” “ทําไม่ได้” ซึ่งผลพวงคือ ก็ไม่ต้องทำอะไร และผลลัพธ์คือ คุณภาพชีวิตที่ด้อยพัฒนา
วรนัยน์ระบุอีกว่า ตนเองเห็นด้วยว่าทำไม่ได้หรอกในโครงสร้างอุปถัมภ์แบบเดิม ทําไม่ได้หรอกในการเมืองอุปถัมภ์แบบเก่า แต่ถ้าเราร่วมมือกันพลิกโฉมกรุงเทพฯ พลิกโฉมประเทศไทย พลิกโฉมโครงสร้าง สร้างการเมืองแบบใหม่ เราทําได้
เศรษฐกิจกลางคืนถูกทอดทิ้ง ความปลอดภัยยามค่ำคืนตกตํ่า เราเสนอนโยบายผู้ว่าฯ กลางคืน หลายคนก็พูดว่าทําไม่ได้หรอก แต่คุณชัชาติก็ได้เสนอนโยบาย ‘ผู้ว่าฯ เที่ยงคืน’ สรุปคือนโยบายนี้ทำได้ ถ้าหลังเลือกตั้งเสร็จ มีผู้ว่าชื่อชัชชาติ มี 19 ส.ก. รวมไทยยูไนเต็ด พร้อมผลักดัน
กทม. ไม่มีเงิน แต่ละปีงบประมาณหมดไปกับรายจ่ายประจําและงบผูกพัน แทบไม่เหลือมาพัฒนาต่อยอด เราเสนอนโยบายสร้างรายได้ เอาการไฟฟ้านครหลวงและการประปานครหลวงมาบริหารภายใต้ กทม. กระจายอำนาจที่กระจุกเหมือนในบรรดาเมืองอื่นๆ ในโลกที่พัฒนาแล้วเขาทํากัน หลายคนก็พูดว่าทําไม่ได้หรอก
วรนัยน์ระบุว่า ทำไมจะทำไม่ได้ พ.ร.บ.กระจายอำนาจ มีไว้ทำไม มี ส.ก. รวมไทยยูไนเต็ด 19 คน ผลักดันในสภากรุงเทพมหานคร ส.ก. คนอื่นเห็นด้วย ผู้ว่าฯ เห็นด้วย เป็นตัวแทนคนกรุงเทพฯ 6 ล้านกว่าคน เรียกร้องจากรัฐบาลกลาง ผลักดันกฎหมาย ปฏิรูปโครงสร้างบริหารรัฐวิสาหกิจ ใช้ระบบประชาธิปไตยทําในสิ่งที่ควรเป็น เมืองอื่นประเทศอื่นเขาก็ทำแบบนี้ ทําไมกรุงเทพฯ จะทำไม่ได้ ทําไมประเทศไทยจะทําไม่ได้ ทําไมคนไทยจะทําไม่ได้
วรนัยน์ระบุตอนท้ายว่า นี่ไม่ใช่ขายฝัน นี่คือความเป็นจริงที่ระบบประชาธิปไตยเอื้ออํานวยให้ทำได้ ถ้าเราลุกขึ้นมาทํา ทุกวิวัฒนาการของอารยธรรมมนุษย์ ทุกการเปลี่ยนแปลง ทุกการปฏิรูป ทุกการพลิกโฉม เริ่มต้นจากกลุ่มคนที่เชื่อว่า “เราทำได้” “เราทำได้” “เราทำได้” เราทำได้ เพราะเงื่อนไขของประชาธิปไตย คือเราต้องลุกขึ้นมาเรียกร้อง เราต้องลุกขึ้นมาต่อสู้ เราต้องลุกขึ้นมาทํา
