Big Hero 6 คือหนึ่งในความพยายามเพิ่มมิติให้กับตัวละครในแอนิแมชันของค่ายดิสนีย์ เริ่มตั้งแต่การดัดแปลงมาจากเวอร์ชันคอมิกชื่อเดียวกันของค่ายมาร์เวลที่มีเนื้อหาค่อนข้างเหมาะกับผู้ใหญ่มาเป็นวัตถุดิบตั้งต้น
การเซตฉากหลังในการเล่าเรื่องเป็นเมืองซานฟรานซิสโกที่ถูกทำลายด้วยแผ่นดินไหวและสร้างขึ้นมาใหม่โดยคนญี่ปุ่นที่อาศัยอยู่ที่นั่นจนเปลี่ยนชื่อเมืองเป็นซานฟรานโซเกียว ทำให้เราได้เห็นการผสมผสานระหว่างวัฒนธรรมตะวันตกและตะวันออกแบบที่ไม่ค่อยได้เห็นกันบ่อยนักในภาพยนตร์แอนิเมชัน
เส้นเรื่องหลักตั้งคำถามกับยุคสมัยที่หัวใจของผู้คนเริ่มเย็นชาจนนักประดิษฐ์อัจฉริยะวัย 14 ปีต้องสร้างหุ่นยนต์ขึ้นมาเพื่อช่วยแก้ไขสถานการณ์ การสร้างหุ่นยนต์ Baymax สีขาวตัวอ้วนกลมที่เปรียบเสมือนหัวใจสำคัญของหนังที่ถูกออกแบบมาเพื่อรักษาและเยียวยาหัวใจของผู้คนโดยเฉพาะ ประกอบกับคาแรกเตอร์ติงต๊อง ตลก แต่เต็มไปด้วยความปรารถนาดี ทำให้ Baymax กลายเป็นตัวแทนที่ทำให้คนดูทั้งเด็กและผู้ใหญ่ได้กลับมาคิดถึงความสำคัญของการ ‘กอด’ อีกครั้งในฐานะเครื่องเยียวยาและให้กำลังใจที่ทำได้ง่ายและไม่มีต้นทุนใดๆ
แต่หนังก็ไม่ได้เน้นไปที่ฉากฟีลกู๊ดให้กำลังใจเพียงอย่างเดียว Big Hero 6 ยังแสดงให้เห็นถึงความพยายามเพิ่มเนื้อหาหนักๆ ที่ไม่ได้สวยงามเหมือนเทพนิยายในช่วงหลังๆ ของดิสนีย์ ด้วยพาร์ตการตั้งคำถามเมื่อ Baymax ต้องถูกดัดแปลงให้กลายเป็นหุ่นยนต์เพื่อการต่อสู้
ถึงแม้จะมีบางฉากที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์ในเรื่อง ‘ความอ่อน’ ของบทที่ยังติดสูตรสำเร็จการคลี่คลายตามแบบฉบับดิสนีย์ในช่วงท้ายอยู่บ้าง แต่ Big Hero 6 ก็นับว่าเป็นการทดลองที่ประสบความสำเร็จของดิสนีย์ที่ติดอันดับที่ 16 ของลิสต์ภาพยนตร์แอนิเมชันที่ทำรายได้สูงสุดด้วยจำนวนเงิน 657.8 ล้านเหรียญสหรัฐ
อ้างอิง:
