วันนี้ (7 มีนาคม) ชัชวาล แพทยาไทย สส. ร้อยเอ็ด พรรคไทยสร้างไทย แสดงความคิดเห็นต่อแนวคิดที่ให้ชาวนาเปลี่ยนจากการปลูกข้าวไปปลูกกล้วยเพื่อแก้ปัญหาราคาข้าวตกต่ำ โดยระบุว่าข้อเสนอดังกล่าวไม่สามารถดำเนินการได้จริง เนื่องจากมีปัจจัยด้านโครงสร้างการผลิต ต้นทุน ความเสี่ยงทางการเกษตร และปัญหาด้านตลาดที่ต้องคำนึงถึง
ชัชวาลกล่าวว่า ข้าวเป็นพืชเศรษฐกิจหลักของประเทศ และเป็นอาชีพดั้งเดิมของชาวนาไทย การเปลี่ยนไปปลูกกล้วยต้องอาศัยเงินลงทุนจำนวนมาก ไม่ว่าจะเป็นค่าพันธุ์ ค่าปรับปรุงพื้นที่ และค่าใช้จ่ายในการดูแลรักษา อีกทั้งกล้วยยังเป็นพืชที่อ่อนไหวต่อโรค โดยเฉพาะโรคตายพราย ซึ่งส่งผลกระทบต่อผลผลิตอย่างรุนแรง
นอกจากนี้ ด้านตลาดก็มีอุปสรรคสำคัญ แม้ว่าญี่ปุ่นจะมีความต้องการกล้วยสูง แต่การแข่งขันในตลาดนี้รุนแรง อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ และเอกวาดอร์เป็นผู้ส่งออกรายใหญ่ที่มีต้นทุนการผลิตต่ำกว่าไทย ทำให้ไทยแข่งขันได้ยาก
“การแก้ปัญหาราคาข้าวตกต่ำต้องมองให้รอบด้าน ไม่ใช่เพียงการเปลี่ยนชนิดพืชเพาะปลูก แต่ควรมีมาตรการที่ช่วยเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันของข้าวไทยในตลาดโลก” ชัชวาลกล่าว พร้อมเสนอแนวทางแก้ไขที่เป็นรูปธรรม ดังนี้
- ปรับปรุงคุณภาพข้าวและส่งเสริมข้าวพรีเมียมข้าวคุณภาพสูง เช่น ข้าวหอมมะลิ ข้าวออร์แกนิก เพื่อเพิ่มมูลค่าและสร้างความแตกต่างในตลาด
- เพิ่มมูลค่าผลิตภัณฑ์จากข้าวโดยส่งเสริมการแปรรูป เช่น ข้าวเพื่อสุขภาพ แป้งข้าว อาหารสำเร็จรูป เพื่อให้ข้าวไทยมีช่องทางจำหน่ายที่หลากหลาย
- ขยายตลาดส่งออกใหม่ เช่น ตะวันออกกลาง แอฟริกา และขยายโควตาส่งออกไปยุโรป
- ลดต้นทุนการผลิตโดยนำเทคโนโลยีและนวัตกรรมทางการเกษตรมาใช้ เช่น เครื่องจักรสมัยใหม่ ปุ๋ยชีวภาพ และระบบน้ำอัจฉริยะ รวมถึงขยายระบบชลประทานเพื่อรองรับการเพาะปลูกในทุกฤดู
- เพิ่มอำนาจต่อรองของชาวนาโดยรัฐต้องจริงจังในการสนับสนุนการรวมกลุ่มเป็นสหกรณ์เพื่อให้ชาวนามีอำนาจต่อรองกับพ่อค้าคนกลาง รวมถึงสนับสนุนงบประมาณ ในการหมุนเวียนเช่นการรับซื้อผลผลิต ของพี่น้องชาวไร่ชาวนาชาวสวน
- นโยบายการบริหารความเสี่ยงซึ่งรัฐควรมีมาตรการที่ช่วยให้ชาวนามีรายได้ที่มั่นคง แทนการผลักดันให้เปลี่ยนไปปลูกพืชชนิดอื่น
ชัชวาลย้ำว่า กระทรวงพาณิชย์ควรเร่งกำหนดยุทธศาสตร์ระยะยาวในการสร้างความมั่นคงให้กับชาวนาไทย โดยการพัฒนาโครงสร้างการผลิตและการตลาดของข้าวไทยให้สามารถแข่งขันได้ในเวทีโลก มากกว่าการเสนอให้เปลี่ยนพืชเพาะปลูก ซึ่งอาจทำให้เกษตรกรต้องเผชิญกับความเสี่ยงใหม่ที่ยากต่อการรับมือ
“ชาวนาไทยไม่ได้ต้องการแค่คำแนะนำให้เปลี่ยนพืชเพาะปลูก แต่ต้องการนโยบายที่ยั่งยืน และช่วยให้พวกเขาสามารถอยู่ได้อย่างมั่นคงในระยะยาว” ชัชวาลกล่าว
