เมื่อพูดถึงการไปเที่ยวลาว หากเที่ยวเชิงวัฒนธรรมก็ต้องไปหลวงพระบาง แต่ถ้าผจญภัยหน่อยก็ต้องไปเที่ยวโบลาเวน ปากซอง สายปาร์ตี้ก็ต้องไปเจอกันที่วังเวียง ส่วนเวียงจันทน์น่ะเหรอ จุด จุด จุด เมื่อก่อนเรามักมองเวียงจันทน์ว่าเป็นแค่เมืองทางผ่านเสมอ แถมแอบค่อนขอดในใจด้วยว่าเมืองอะไรไม่มีเสน่ห์เอาเสียเลย แต่เมื่อได้มีโอกาสกลับไปอีกทีก็พบว่าตัวเองใจเร็วด่วนตัดสินก่อนที่จะได้รู้จักกับเวียงจันทน์จริงๆ นั่นเอง
อันที่จริงนครหลวงเวียงจันทน์เติบโตและเจริญขึ้นเร็วมาก มีหลายความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น ซึ่งนั่นก็รวมไปถึงวัฒนธรรมการกินที่พ่วงมากับนักท่องเที่ยวที่ภายหลังมาอาศัยอยู่เนียนๆ จนกลายเป็นคนพื้นที่ไปแล้ว ดังนั้นที่นี่จึงมีกาแฟดีๆ โดยคนคั่วฝีมือร้ายกาจจากฝรั่งเศส ช็อกโกแลตเบลเยียมโฮมเมดจากปาติซิเย่ที่แต่งงานกับโกโก้มาหลายสิบปี ครัวซองต์เลเยอร์งามๆ จากคนที่คลั่งไคล้การทำขนมปังมาตั้งแต่เด็กๆ และยังมีอีกมากมาย ทั้งคนทำไส้กรอกแบบเยอรมัน คนทำไส้กรอกแบบอิตาเลียน มีบุตเชอร์ชั้นดีที่เปิดร้านเป็นเรื่องเป็นราว
สำหรับคนชอบกินแล้ว เวียงจันทน์จึงน่าสนใจในด้านอาหารการกินที่อุดมด้วยอารยะและการผสมผสานของวัฒนธรรม สำหรับคนที่จะไปเวียงจันทร์ครั้งต่อไป เรามี 8 พิกัดพร้อมเรื่องราวน่าอร่อยที่อยากให้คุณไปตามรอย
Le Trio Coffee-Boutique Roaster รสกาแฟปากซองที่บอกเล่าโดยคนฝรั่งเศส
ร้านกาแฟริมถนนที่คนเข้าออกลุกนั่งราวกับเล่นเก้าอี้ดนตรี เป็นร้านที่ดูวุ่นวายตลอดวัน ดึงดูดคนเดินถนนด้วยกลิ่นกาแฟหอมๆ ซึ่งคั่วกันสดๆ ในร้าน กาแฟที่ขายมีทั้งอาราบิก้าและโรบัสต้า ที่นี่เป็นเหมือนชุมชนของชาวต่างชาติที่แวะเวียนกันมาทักทายและกินกาแฟตอนเช้า ยามสายๆ ก็แยกย้ายกันไปทำงาน กลับมาอีกทีตอนเที่ยงก็ตบเอสเพรสโซอีกสักแก้วหลังอาหารแล้วจึงไปลุยงานต่อ ชาวต่างชาติหลายคนที่รู้จักออกปากเลยว่ากาแฟที่นี่ดีที่สุดในเวียงจันทน์ ตอนนี้เจ้าของซื้อตึกข้างๆ เพิ่ม ทำร้านชื่อ Coco&Co. เป็นร้านอาหารมังสวิรัติและวีแกนสำหรับคนรักสุขภาพ มีเครื่องดื่มที่ไม่จำกัดแค่เสิร์ฟกาแฟ ช่วงเที่ยงเลยได้เจอมนุษย์สายเขียวมารวมตัวกันที่นี่ พบปะพูดคุยเหมือนเป็นชมรมมังสวิรัติในเวียงจันทน์
Open: 9.00-18.00 น. ปิดวันอาทิตย์
Contact: +856 20 22 553 552
Page: Le Trio Coffee
Map:
‘ข้าวจี่’ หรือบาแก็ตที่ขายในตลาดเช้า
อะไรอยู่ในข้าวจี่
บาแก็ตเป็นของชาวฝรั่งเศสก็จริง และก็มีหลายประเทศที่อยู่ภายใต้อาณานิคมของฝรั่งเศส ที่เอาบาแก็ตไปแทรกอยู่ในสำรับอาหารของตัวเอง แต่ไม่มีชนชาติอื่นคิดดัดแปลงเจ้าบาแก็ตของฝรั่งเศสได้สำเร็จและงดงามเท่าคนเวียดนาม สิ่งพิเศษของบาแก็ตเวียดนามคือเนื้อสัมผัสพรุนและเบากว่า แต่ก็ไม่แห้งร่วน เปลือกไม่หนาเท่าต้นฉบับ ทั้งนี้เพราะขนมปังฉบับเวียดนามนั้นผสมแป้งข้าวเจ้าลงไปด้วย เครื่องเคราที่ใส่ไส้ก็ครบทั้งเนื้อและผัก ได้รสชาติครบรสกว่า ทั้งหมดนี้ทำให้ ‘บั๋นหมี่’ แซนด์วิชฉบับเวียดนามกินแล้วไม่หนักจนเกินไป มาถึงที่ลาวกันบ้าง บาแก็ตที่นี่เรียกว่าข้าวจี่ เวียงจันทน์มีร้านทำข้าวจี่ที่เก่าแก่และยาวนานที่คนลาวหลายๆ คนซื้อกินตั้งแต่เด็กๆ คือ ร้านสีเมือง เป็นมินิมาร์ทขนาดเล็กคู่เมือง ขายเครื่องกระป๋องและของนำเข้า ข้าวจี่ของที่นี่สดใหม่และหอมมากๆ เจ้าของร้านเป็นชาวเวียดนามที่มาอาศัยอยู่เวียงจันทน์ได้ 3 ชั่วอายุคนแล้ว ข้าวจี่ที่นี่ไม่มีไส้ ต้องซื้อไปทำเอง ส่วนข้าวจี่ที่มีไส้ตับบดเรียกว่าข้าวจี่ปาเต้ ถ้าไม่ใส่ปาเต้ก็เรียกข้าวจี่หมู ซึ่งจะใส่หมูแดง หมูยอ โรยด้วยหมูหยอง
ເຂົ້າຈີ່ປາເຕ້ ນາງເຮືອງ ข้าวจี่ 24 ชั่วโมง
ที่บ้านดงป่าลานกลางเวียงจันทน์ บนถนนหลักมีร้านข้าวจี่ชื่อดังราวๆ 4-5 ร้าน มีอยู่ร้านหนึ่งที่มีคอนเซปต์โดดเด่นชัดเจน ลักษณะหน้าร้านเปิดก็เหมือนปิด พอปิดประตูร้านก็เหมือนเปิด งงไหม… ร้านนางเฮืองเป็นร้านที่ขายข้าวจี่ปาเต้ 24 ชั่วโมง หลังจากเที่ยงคืนจะปิดประตูรั้ว ใครอยากซื้อให้ตะโกนเรียก แลกเปลี่ยนข้าวจี่กับเงินที่ริมรั้วเอา กลางวันจะดูร้างๆ มีตู้แช่ที่ไม่เสียบปลั๊กใส่ของแห้งอยู่ คนขายจะนอนรอคนซื้อ ไม่มีการเรียงขนมปังหรือเรียงของหน้าร้านให้มากเรื่อง ลูกค้ามาก็ตื่นมาทำข้าวจี่เหมือนกดปุ่มด้วยความไวกว่าเสียง ไม่มีอาการง่วงซึมให้เห็น ร้านปาเต้ทุกร้านแถวนี้ ก่อนเอาตับบดทาเขาจะจี่ข้าวจี่บนถ่านก่อน จากนั้นผ่าแล้วทาเนย เสร็จแล้วเอาปาเต้ทา เอาผักใส่ แต่ความพิเศษของร้านนางเฮืองคือรวมสรรพหมูที่ทางร้านทำเองไว้ในที่เดียวกัน อันได้แก่ หมูแดง หมูยอ หมูหยอง และสุดท้ายคือหมูหนาว หมูเยลลี่ที่เป็นญาติกับแกงกระด้างของทางเหนือบ้านเรา จัดระเบียบหมูเสร็จก็ราดด้วยซอสของทางร้านและน้ำราดที่เหลือจากการทำหมูแดง เพราะทำไส้เอง ก็เลยทำให้รสชาติอร่อยแตกต่างจากที่อื่น ขนาดใหญ่มาก ไปแบบไม่หิวกินได้ 4 คน ไปแบบหิวกินได้ 2 คน สนนราคาอยู่ที่ 80 บาท หรือ 20,000 กีบ
Open: 24 ชั่วโมง ไม่มีวันหยุด
Address: บ้านดงป่าลาน เป็นตึกแถวอยู่ฝั่งเดียวกับร้าน H&M
Map:
PVO แซนด์วิชและอาหารเวียดนาม
ความขี้สงสัยเป็นเหตุทำให้หยุดและถามพนักงานในร้าน PVO เป็นเรื่องงงงวยมากของคนในร้านเมื่อไปถามเขาว่าทำไมร้านต้องใช้ตัวย่อ และตัวย่อมาจากอะไร พนักงานพาเดินไปถามวัยรุ่นคนหนึ่ง เธอว่าเป็นลูกเจ้าของร้าน เขาว่าเป็นชื่อของปู่ แต่มีญาติเจ้าของร้านอีกคนเดินมาเถียงว่าเป็นชื่อของทวดต่างหาก ถกกันอยู่สักพัก บทสรุปก็มาหยุดที่คุณป้าเจ้าของร้าน เธอเดินออกมาบอกว่าเป็นชื่อผัวข้อย เธอเล่าให้ฟังว่า PVO ย่อมาจาก Phung Vann Oanh เป็นชื่อของสามีเธอเอง แต่เดิมสองสามีภรรยาชาวเวียดนามเปิดร้านที่ปากเซ พออยู่ได้ 10 ปีก็อยากลองเปลี่ยนที่ทำมาหากิน ตัดสินใจย้ายมาเปิดที่เวียงจันทน์ตอนนี้ก็ 40 ปีแล้ว ร้านนี้ทำทุกอย่างเองเกือบทั้งหมด ยกเว้นขนมปังที่ไปสั่งจากร้านเพื่อนที่ไว้ใจได้ ชื่อ PVO นี้จะมีสองร้านเป็นร้านพี่ร้านน้อง ร้านพี่อาหารเด็ดคือเฝอ ร้านน้องอาหารแนะนำคือข้าวเปียกและข้าวจี่ ซึ่งอยู่ไม่ห่างกันนัก ตอนที่ไปเข้าไปนั่งร้านน้อง เพราะร้านพี่ขายหมดแล้ว ตัวข้าวจี่ปิ้งด้วยเตาถ่าน หมูยอทำเองอันใหญ่มาก ตับบดทำวันละ 22 ถาด (ถาดบุฟเฟต์ฮอตดิชขนาดกลาง) ขายหมดทุกวัน เนื้อตับบดจะหยาบหน่อย แต่ไม่คาวเลย นอกจากนี้ยังมีอาหารเวียดนามเมนูอื่นๆ ที่สำคัญเขามีเมนูมังสวิรัติด้วย ป.ล. ตับบดแบ่งขายในราคากิโลกรัมละ 100,000 กีบ หรือ 400 บาท
Open: 6.00-17.00 น.
Contact: +856 21 214 444
Address: แถวๆ สีเมือง ในซอยสีเมือง ฮ่อม 3
Page: PVO Sandwich and Vietnamese Food
Map:
Dao High Tea ข้าวจี่หรูหราของร้านดาว
บนถนนเส้นที่มีร้านกาแฟแฟรนไชส์ ทั้งกาแฟทรู กาแฟแบล็คแคนยอน ฝั่งตรงข้ามกับร้านแบรนด์ไทยคือร้านกาแฟดาว Dao High Tea อวดโฉมด้วยตึกสีขาวทรงโคโลเนียล ตอนเห็นตึกนึกว่ากำลังเดินเข้าบ้านทรายทอง มีคนแนะนำมาว่าถ้าอยากนั่งสบาย แอร์เย็นๆ อาหารอร่อย ต้องมาที่นี่ แม้ว่าร้านดาวจะมีแบรนด์กาแฟดาวเป็นพระเอก แต่พระเอกตัวจริงกว่ากลับอยู่ในครัว พี่สาวชาวเวียงจันทน์หลายคนโหวตให้จ๋ายอและข้าวจี่ปาเต้ของที่นี่อร่อยที่สุด ชนิดที่ว่าขายแบบแช่แข็งให้ซื้อกลับไปกินที่บ้านได้ ข้าวจี่ปาเต้ของร้านดาวใช้ขนมปังแปลกกว่าที่อื่น เพราะไม่ได้ยาวเป็นบาแก็ต แต่ออกจะเป็นลูกผสมของเซียบัตตา (ciabatta) กับบาแก็ต ปาเต้ของที่นี่ไม่ได้ทาลงบนบาแก็ต แต่หั่นเป็นแผ่นวางบนขนมปัง ทับด้วยเนื้อนุ่มและผัก ราดซอสด้านใน รสชาติผู้ดีสมหน้าตา อร่อยคุ้มค่าสมราคา
Open: 9.00-19.00 น.
Address: ถนนสามเสนไท ตรงข้ามแบล็คแคนยอน
Contact: +856 30 58 81 488
Page: DAO The High Tea
เมืองแห่งคนทำขนม
ฮัลโหล… ที่นี่เวียงจันทน์ เมืองที่ปาติซิเย่และคนทำขนมปังเดินชนกันไปมา เพราะความที่มีชาวฝรั่งเศสอาศัยอยู่มาก คนก็กินขนมปังเป็น ทำให้เรื่องขนมปังของที่นี่โดดเด่นทั้งครัวซองต์ พาย ขนมปัง และขนมหวาน ร้านที่ทำของเหล่านี้มีหลายร้านที่น่าไปลองชิม
Le Banneton ร้านขายขนมอบและอาหารเช้าที่พลาดไม่ได้
ร้านนี้มีสองสาขาคือที่หลวงพระบางและที่เวียงจันทน์ ที่นี่ไม่ได้ขายในร้านอย่างเดียว แต่ขายส่งร้านอาหารร้านอื่นด้วย สาขาหลวงพระบางเป็นอาคารพาณิชย์ไม้ชั้นเดียว มีบานเฟี้ยมเปิด-ปิดแบบร้านค้าสมัยก่อน ดูคลาสสิก ส่วนร้านในเวียงจันทน์แห่งนี้เป็นตึกทรงโคโลเนียลสีขาวนวลๆ มีชาวต่างชาติแวะเวียนมากินอาหารเช้า ซื้อขนมปังกลับบ้านกันไม่ขาด ของอร่อยของที่นี่คือกลุ่ม Pastry ทั้งหมด เลเยอร์ดีมาก กรอบ หอม อร่อย ครัวซองต์ซื้อกลับไทยเพื่อแช่แข็งไว้แล้วเอากลับมาอุ่นก็ยังอร่อยได้เหมือนเดิม เกือบทุกครั้งที่ผู้เขียนไปจะมีการหิ้วครัวซองต์กลับเสมอ
Open: 7.00-18.30 น.
Address: ถนนหน่อแก้วกุมาร บ้านมีไซ
Contact: +856 21 217 321
Page: Le Banneton Café French Bakery – Vientiane
Map:
Parfums Chocolats หอมกลิ่นช็อกโกแลต
หากการตกหลุมรักนำพาไปสู่การแต่งงาน วินเซนต์ เปอร์มังจาต์ ก็แต่งงานกับช็อกโกแลตและขนมหวานมา 30 ปีแล้ว เขาเป็นปาติซิเย่ที่เพิ่งมาอาศัยอยู่ในเวียงจันทน์ ประกอบอาชีพทำช็อกโกแลต ทุกอย่างที่มีช็อกโกแลตเป็นส่วนผสม และทุกอย่างที่กินร่วมกับช็อกโกแลต เขานำเข้าวัตถุดิบมาจากเบลเยียม ขนมของเขาจึงเข้มข้นและหอม ความโปรที่พิสูจน์ได้ง่ายๆ คือการสั่งช็อกโกแลตร้อนและขนมปังนม หรือ Pain au Lait เมื่อบิขนมปังอุ่นๆ แล้วจุ่มกับช็อกโกแลตร้อนผ่านฟองนุ่มเพื่อให้เนื้อขนมปังซึมซับความอร่อยจนกลายเป็นฟองน้ำกินได้สีน้ำตาลเข้ม แล้วปล่อยให้สสารทั้งสองอย่างไปฟีเจอริงกันในปาก ความดีงามของรสชาตินั้นทำให้หัวใจคนไม่ชอบกินขนมหวานละลายได้ กว่าจะรู้ตัวว่าเจอมนต์สะกดก็ลืมตัวกินขนมปังและซดช็อกโกแลตร้อนจนหมด ขนมหวานของที่ร้านนี้ หน้าตาบอกฝีมือและความเชี่ยวชาญของคนทำจริงๆ ร้านค่อนข้างหายาก เพราะเขาเปิดที่บ้านในซอยเล็กๆ มีที่นั่งแค่ 4 โต๊ะเล็กเท่านั้น
Open: 9.00-19.00 น.
Address: บ้านดงป่าลาน ถนนบุรีจัน
Contact: +856 30 572 1624
Page: Parfums Chocolats
เจเรมี เฮอร์ซอก เปิดร้านอยู่ริมแม่น้ำโขง เขาหลงรักการทำขนมมาตั้งแต่อายุ 15 และไม่เคยถอนตัวเองออกจากการอบขนมได้เลย เขาเปิดร้านที่ริมแม่น้ำโขงใกล้ๆ ศาลเจ้า ตอนเช้าๆ มีลูกค้ามากหน้าหลายตาเข้ามาซื้อขนมที่ร้าน ส่วนใหญ่เป็นพวกขนมปังอย่างบาแก็ต, แปง เดอ ก็องปาญ (Pain de Campagne), ฟอกกาเซีย (Foccacia) และบางทีก็มีเซียบัตตาโผล่มาประปราย ขนมปังของเขาขายดีเหมือนแจกฟรี หิ้วกันถุงใหญ่เหมือนไปแบ่งกันกินทั้งหมู่บ้าน นอกเหนือจากนั้นก็เป็นพวกทาร์ตและพายที่ขายดีพอๆ กัน ด้วยความที่เจเรมีเป็นคนที่มีความคิดสร้างสรรค์บรรเจิด เขาทำขนมเด็ดๆ หน้าตาสวยๆ หลายตัว ส่วนใหญ่ขนมที่คนติดใจซื้อกลับคือเอแคลร์แบบฝรั่งเศสรสต่างๆ แต่ถ้าใครไปตอนเช้าก็ต้องลองอาหารเช้าของเขาสักหน่อย ราคาอาหารร้านนี้เริ่มต้นที่ 25,000 กีบต่อจาน
Open: 10.00-19.00 น.
Address: ริมโขง ถนนเจ้าฟ้างุ้ม ตรงข้ามศาลเจ้าจีน
Contact: +856 30 572 1624
Page: Annabelle café
Map: wego.here.com
Bakery by Boris ขนมปังเปี่ยมจินตนาการ
อย่างที่บอกว่าที่เวียงจันทน์มีจอมยุทธขนมอบมากมายที่พร้อมด้วยฝีมือ เวลา และที่สำคัญคือความรู้ความใส่ใจ นอกเหนือจากร้านสีเมืองที่อบขนมมานานกว่า 3 ชั่วอายุคน ยังมี บูริส หลวงโคต ชายหนุ่มผู้ถือกำเนิดที่ฝรั่งเศสแล้วย้ายมาอยู่เวียงจันทน์ ในวัยเด็กเขาเหนื่อยหน่ายกับการเรียนหนังสือในระบบ จนกระทั่งพ่อตัดสินใจส่งเขาไปฝึกงานที่โรงแรมเพื่อทดสอบดูว่าเขาชอบทำอะไรที่สุด สุดท้ายบูริสพบว่าเขาชอบชุดเชฟมากกว่าชุดสูท และเขาเป็นผู้ชายสายหวาน เขาจึงเริ่มต้นอบขนมและเรียนรู้การทำขนมตอนอายุ 17 ปี จนสุดท้ายพ่อของเขาส่งไปเรียนการทำขนมที่ประเทศฝรั่งเศส แล้วจึงกลับมาทำขนมที่บ้านของตัวเอง เขาเริ่มทำขนมขายส่งร้านต่างๆ จนปัจจุบันเขาเปิดร้านเป็นของตัวเองชื่อ Bakery By Boris ขนมของเขานั้นเปี่ยมด้วยจินตนาการ เช่น เบอร์เกอร์ที่ทำจากขนมหวาน สตรอว์เบอร์รีมูสเค้กที่หน้าตาสวย รสชาติอร่อยจนกลายเป็นซิกเนเจอร์ของร้าน
Open: 7.00-19.00 น.
Address: ถนนสีเมือง เข้าซอยใกล้วัดสีเมือง จะมีป้ายบอก
Contact: +856 20 7779 2228
Page: Bakery by Boris
Map:
นอกเหนือจากบรรดาร้านรวงต่างๆ ที่ได้กล่าวถึง เวียงจันทน์ยังมีความอร่อยอีกมาก สิ่งที่ทำให้ตกหลุมรักเมืองนี้คือคนที่เปิดร้านอาหารเขาตั้งใจและเอาจริงเอาจังกับสิ่งที่ทำ จึงทำให้เวียงจันทน์น่าจับตามองในแง่ของอาหาร แม้จะไม่ได้ผลิตวัตถุดิบเอง และวัตถุดิบนั้นหายากยิ่งกว่าเมืองไทย แต่ด้วยความพยายามที่จะปล่อยของแท้ออกมาให้ทุกคนได้กิน สิ่งเหล่านี้สร้างประสบการณ์ที่ดีกับคนกิน และจะทำให้คนถวิลหาความอร่อยของเวียงจันทน์จนลบคำว่า ‘เวียงจันทน์ไม่มีอะไร’ ทิ้งไป และกลายเป็น ‘เวียงจันทน์ที่คิดถึง’ ได้อย่างง่ายดาย
ป.ล. ใครน้ำหนักไม่ขึ้นก็ใจหินกับอาหารเกินไปแล้ว
Photo: go2askanne
