The Guardian สื่อประเทศอังกฤษ ได้จัด You Ask the Questions ซีรีส์พิเศษกับ อาร์เซน เวนเกอร์ เปิดโอกาสให้ผู้คนร่วมหาคำตอบด้วยการตั้งคำถามให้กับผู้มีชื่อเสียง เนื่องในโอกาสที่ อาร์เซน เวนเกอร์ อดีตผู้จัดการทีมอาร์เซนอล ได้ออกหนังสือ My Life in Red and White by Arsene Wenger อัตชีวประวัติของตนเองเป็นครั้งแรก เมื่อวันที่ 13 ตุลาคมที่ผ่านมา
ปรากฏว่ามีผู้ร่วมถามเข้ามากว่า 800 คน ตั้งแต่คนอ่าน นักแสดงชื่อดัง นักเขียน ผู้กำกับ นักการเมือง จนถึง โชเซ มูรินโญ ที่เข้ามาร่วมถามเวนเกอร์ถึงช่วงเวลาการทำงานตลอดหลายสิบปีที่ผ่านมา และช่วงเวลาหลังจากที่เขาพ้นจากตำแหน่งผู้จัดการทีมอาร์เซนอลที่เคยคุมทีมอยู่ถึง 22 ปี
และนี่คือชุดคำถามบางส่วนที่ THE STANDARD ได้รวบรวมมาจากคำถามและคำตอบที่น่าสนใจ และให้แง่คิดไม่น้อยจากอดีตผู้จัดการทีมที่เพิ่งมีอายุครบ 71 ปีในวันนี้
Mark Strong นักแสดง
Q: จากการคุมทีมมา 22 ปี อะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุดที่คุณได้เรียนรู้ และคุณมีคำแนะนำอะไรให้กับตัวคุณในวัยเยาว์ ถ้าคุณได้โอกาสเริ่มใหม่กับทีมในวันนี้
A: สิ่งที่ผมได้เรียนรู้คือ พฤติกรรมของเราสร้างความนิยมให้เราไปทั่วโลก และมันทำให้ผมรู้ว่าในโลกกีฬา โดยเฉพาะฟุตบอล คุณค่าที่เรามีได้ถูกถ่ายทอดไป และได้รับความเคารพจากทั่วโลก นั่นไม่ใช่สิ่งที่เราได้จากชัยชนะเพียงอย่างเดียว สิ่งที่สร้างความนิยมให้กับอาร์เซนอลคือความจริงที่เราคว้าแชมป์ แต่มันมีความหมายมากกว่านั้น ผู้คนให้ความเคารพสโมสรเพราะคุณค่าที่เรามี เช่นเดียวกัน นั่นคือตัวตนของสโมสร
ส่วนที่สองคือ คำแนะนำที่ผมจะมอบให้ตัวเองในวัยเยาว์คือ ทำให้ได้ดีกว่านี้! (หัวเราะ) ทำให้ดีกว่าที่ผมเคยทำได้!
Diane Abbott สมาชิกรัฐสภาแห่งสหราชอาณาจักร
Q: อะไรคือแรงผลักดันของคุณ ความกลัวต่อการพ่ายแพ้ ความสุขที่ได้รับจากชัยชนะ หรือความสวยงามของเกมฟุตบอล
A: ทั้งหมดเลย แต่ผมต้องบอกว่า ผมมีสิ่งที่เรียกว่าแรงจูงใจที่แท้จริง (Intrinsic Motivation) ที่หมายความว่ามีอะไรบางอย่างที่ผลักดันผมให้พัฒนาอย่างต่อเนื่อง และความจริงที่ว่าผมเชื่อว่าผมกำลังทำเพื่อสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าตัวผมมาก
หลังจากนั้นแน่นอนเราก็มีส่วนที่เกลียดความพ่ายแพ้และความต้องการที่จะชนะ แต่ผมคงไม่สามารถพูดได้ว่าความเกลียดที่มีต่อความพ่ายแพ้คือแรงผลักดันหลัก เพราะนั่นเป็นสิ่งที่ทิ้งบาดแผลไว้ในจิตใจของคุณ วันหนึ่งถ้ามีใครเปิดใจผม ผมคิดว่าพวกเขาจะพบกับแผลจากความพ่ายแพ้ทั้งหมดอยู่ในนั้น
Michael Rosen นักเขียน
Q: คุณคิดว่าการเป็นส่วนหนึ่งของฟุตบอลในระดับนี้ช่วยสอนให้คนเข้าถึงปรัชญาในรูปแบบไหนได้บ้าง
A: ได้ ผมยอมรับว่าถ้าไม่มีปรัชญา คุณอาจไม่สามารถทำงานในระดับนั้นได้ คุณคือผู้นำทาง และการเป็นผู้นำอย่างแรกที่ต้องมีคือต้องรู้ว่าตัวเองมีเป้าหมายอยู่ที่ใด
นั่นคือสาเหตุหลักที่คุณต้องมีไอเดียที่ชัดเจนว่าคุณต้องการอะไรจากผู้คน และคุณต้องสามารถสื่อสารสิ่งเหล่านั้นไปถึงนักเตะได้อย่างชัดเจน
ทำไมนักเตะถึงรับฟังบางคนและเลือกที่จะไม่ฟังบางคน? ผมไม่รู้ แต่คุณต้องมีปรัชญาที่ชัดเจน เพราะมันจะทำให้คุณมีความสม่ำเสมออีกด้วย คุณต้องรู้ว่า “ทำไมถึงมาอยู่ตรงนี้ ทำไมเราถึงทำแบบนั้น” นั่นจะช่วยมอบกำลังใจให้กับคุณในสถานการณ์ที่ยากลำบาก
Nines แรปเปอร์
Q: ศิลปินหลายคน (เหมือนกับตัวผม) สนับสนุนอาร์เซนอลเพราะสไตล์การเล่น และเพราะว่าเราเห็นทีมมีนักเตะผิวดำลงสนาม คุณรู้หรือไม่ว่าในตอนนั้นคุณได้สร้างฐานแฟนคลับที่หลากหลาย และสร้างแรงบันดาลใจให้กับคนรุ่นใหม่
A: ผมอยากที่จะแสดงให้กับคนทั้งโลกเห็นแบบนั้น จริงอยู่ที่สิ่งสำคัญในชีวิตคือศักยภาพของตัวคุณ นั่นคือสิ่งที่เราต้องพิสูจน์ตัวเองให้ก้าวไปเอาชนะทุกปัญหา ผมบอกมาตลอดว่ากีฬาคือระบบสังคมที่เชื่อในการทำสำเร็จด้วยตนเองโดยไม่มีสิทธิพิเศษทางชนชั้น (Meritocracy) ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการกระทำสะสมและความสามารถ
ผมจึงมีความสุขมากที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของความสำเร็จนั้น สำหรับผมแล้วชีวิตมันเกี่ยวกับความสามารถและการกระทำของตัวคุณ โดยสีผิวของคุณไม่มีส่วนเกี่ยวข้องเลย
José Mourinho ผู้จัดการทีม และอดีตคู่ปรับในวงการฟุตบอล
Q: ผมมีโอกาสได้รู้จักคุณจากการประชุม UEFA และ FIFA ด้วยวัฒนธรรมและวิสัยทัศน์ของคุณ ผมเชื่อว่าคุณสามารถเป็นผู้บริหารระดับสูง ซีอีโอ หรือประธานฝ่ายเทคนิคที่สโมสรฟุตบอลไหนก็ได้ คุณมีโอกาสไหมที่จะพิจารณาตำแหน่งแบบนั้นที่อาร์เซนอล หรือคุณมีความปรารถนาเพียงแค่อยากที่จะอยู่ในสนามฟุตบอลเท่านั้น
A: ไม่ ผมอาจจะพิจารณาเข้าร่วมบอร์ดบริหารของอาร์เซนอลในฐานะที่ปรึกษา ผมเชื่อว่ามีความรู้หลายด้านในตำแหน่งผู้บริหารระดับสูงของสโมสรใหญ่ที่อยู่ในการแข่งขันระดับสูงของกีฬาที่ได้รับความนิยมมาก และผมเชื่อว่าเราได้เห็นแล้วว่าในช่วงหลังๆ นี้ความสำเร็จในวงการฟุตบอลสามารถเกิดขึ้นได้จากหลากหลายหนทาง
ยกตัวอย่างเช่น ตอนนี้เรามีรูปแบบความสำเร็จของบาเยิร์น มิวนิก ซึ่งเกิดขึ้นจากการพึ่งพาคนที่รู้คุณค่าที่แท้จริงสโมสร และพวกเขาถ่ายทอดสิ่งเหล่านั้นจากรุ่นสู่รุ่น
ฟรานซ์ เบคเคนบาวเออร์, อูลี เฮอเนส, คาร์ล-ไฮนซ์ รุมเมนิกเก และยังมีรูปแบบของอังกฤษที่เงินลงทุนเข้ามาเร็วและประสบความสำเร็จเร็ว หนทางทั้งสองรูปแบบสามารถนำมาซึ่งความสำเร็จได้ ผมชอบความจริงที่ตัวตนของสโมสรและองค์ความรู้ภายในจำเป็นต้องส่งมอบจากรุ่นสู่รุ่น นั่นคือสาเหตุที่ผมมีมุมมองแบบนี้
Jazzie B นักดนตรี
Q: ในฐานะชาวต่างชาติในสถานที่ทั้งสองแห่ง อยากให้คุณเปรียบเทียบการใช้ชีวิตอยู่ในลอนดอนและในญี่ปุ่นให้หน่อย
A: ตอนที่กลับมาจากญี่ปุ่นสู่ประเทศอังกฤษ ผมรู้สึกเหมือนผมอยู่บ้านมากขึ้น เพราะญี่ปุ่นเป็นประเทศที่แตกต่างออกไปมาก แม้ว่าคุณจะชื่นชอบหลายๆ อย่าง คุณยังคงรู้สึกคุ้นเคยกับวัฒนธรรมต่างๆ มากกว่าเมื่อคุณกลับมาสู่อังกฤษ
แต่ผมบอกกับนักเตะทุกคนตลอดว่า เมื่อคุณเป็นคนต่างถิ่น คุณต้องอยากให้คนในพื้นที่ยอมรับคุณ แต่คุณก็ต้องคิดเช่นเดียวกันว่า “ถ้าผมอยู่ที่นี่ ผมต้องให้มากกว่าคนท้องถิ่น”
ดังนั้นผมจึงพบว่าการทำงานในต่างแดนเป็นสิ่งที่ดี เพราะมันช่วยให้ผมพัฒนาความเข้มงวด พัฒนาความต้องการ ทำให้ผมรู้สึกว่าถ้าผมมาอยู่ที่นี่ ผมต้องพร้อมที่จะเป็นผู้ให้มากกว่าคนท้องถิ่น
Jeremy Deller ศิลปิน
Q: หนังสือเล่มล่าสุดที่คุณอ่าน ที่ไม่เกี่ยวข้องกับฟุตบอลคืออะไร และคุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับหนังสือเล่มนั้น
A: ตอนนี้ผมกำลังจะอ่าน Sapiens ของ Yuval Noah Harari จบ ผมพยายามจะอ่านทุกอย่างที่ทำให้ผมเข้าใจมนุษย์ดีขึ้น และหาวิธีการทำงานของสังคม และพัฒนาการของประชาธิปไตยในตอนนี้ เพราะสำหรับผม ตอนนี้ผมรู้สึกว่าโลกกำลังพบเจอกับปัญหา ที่ FIFA เรากำลังเผชิญหน้ากับมัน โดยเฉพาะตอนนี้ในอังกฤษเองก็กำลังพบเจอกับปัญหาในหลายด้าน
Philippe Sands ทนายความ
Q: ในช่วงเวลาของคุณ ได้พบเห็นความเปลี่ยนแปลงของความสัมพันธ์ระหว่างฟุตบอล การเหยียดสีผิว และชาตินิยมหรือไม่
A: ผมรู้สึกว่าฟุตบอลสามารถเป็นผู้นำและต้นแบบของโลกในอุดมคติได้ เพราะฟุตบอลคุณไม่ต้องสื่อสารผ่านภาษาต่างๆ แต่คุณแบ่งปันอารมณ์ผ่านวิธีการเล่น และนั่นคือสาเหตุว่าทำไมคุณถึงสามารถนำเอานักเตะจากชาติต่างๆ มารวมกัน และ แสดงให้เห็นว่าอะไรคือสิ่งที่พวกเขาสามารถทำร่วมกันได้
ดังนั้นผมเชื่อว่าในด้านนี้ ฟุตบอลสามารถเป็นผู้นำสังคมของวันพรุ่งนี้และสามารถเป็นต้นแบบ ผมไม่เคยรู้สึกว่าเป็นชาตินิยม ผมรักประเทศของผม ผมเคารพประเทศของผม แต่ผมไม่จะรู้สึกแบบนั้น เพราะว่าผมมาจากประเทศนี้ หรือประเทศนี้เหนือกว่า หรือดีกว่าประเทศอื่น
Spike Lee ผู้กำกับภาพยนตร์
Q: เรียนคุณเวนเกอร์ จะมีโอกาสไหมที่นักเตะที่ยอดเยี่ยมที่สุดตลอดกาล เธียร์รี อองรี จะได้รับโอกาสที่ยุติธรรมในการนำพากันเนอร์และพวกเรากลับไปสู่ความยิ่งใหญ่ในอดีต
A: ผมก็หวังเช่นเดียวกัน เธียร์รี อองรี กำลังมีเส้นทางความสำเร็จในฐานะผู้จัดการทีม และถ้าเขาประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่อง วันหนึ่งเขาอาจจะกลับมาที่อาร์เซนอล แต่ส่วนตัวผมอยากให้เราคว้าแชมป์ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกได้สำเร็จก่อนที่เหตุการณ์นั้นจะเกิดขึ้น
ยกตัวอย่างในตอนนี้เรามี มิเกล อาร์เตตา คุมทีม ทำไมเราถึงจะไม่ทำแบบนั้นต่อ สโมสรคือตัวตน และตัวตนคือคุณค่าของสโมสร และคุณค่านั้นก็คือผู้คนที่จะนำพาคุณค่าเหล่านั้นต่อไปในภายภาคหน้า ดังนั้นเป็นสิ่งสำคัญที่เราจะต้องสร้างความต่อเนื่องไปข้างหน้า
Ken Loach ผู้กำกับภาพยนตร์
Q: พวกเราหลายคนไม่เห็นด้วยกับความเหลื่อมล้ำในวงการฟุตบอล โดยเฉพาะพรีเมียร์ลีกที่สโมสรมีรายได้หลายล้าน ในขณะที่ลีกระดับล่างลงไปและสโมสรกึ่งอาชีพพบเจอกับความท้าทายเพื่อความอยู่รอด เช่นเดียวกับอุตสาหกรรมอื่นๆ ในตอนนี้ที่ระบบโครงสร้างเศรษฐกิจสร้างรายได้มหาศาลให้กับคนกลุ่มน้อย และความอดอยากให้คนกลุ่มมาก แฟนบอล นักเตะ และผู้จัดการทีมจะสามารถร่วมมือกันเปลี่ยนแปลงสิ่งเหล่านี้ได้อย่างไร
A: ครั้งหนึ่งตอนที่ผมเจอกับ Ken Loach บนรถไฟในกรุงปารีส เรามีโอกาสได้พูดคุยกันถึงภาพยนตร์ ใช่ เขาพูดถึงปัญหาต่างๆ ของปัญหาระหว่างคนรวยและคนจน
ในชีวิตบางคนโชคดี บางคนโชคร้าย และฟุตบอลจะไม่สามารถเอาชนะปัญหาที่มีอยู่ในตอนนี้ได้ การเติบโตของช่องว่างระหว่างคนรวยและคนจนโดยไม่มีความช่วยเหลือไปสู่คนจน เราไม่สามารถปล่อยให้สโมสรขนาดเล็กตายไป และยังต้องการให้มีสโมสรระดับสูง และผมเชื่อว่าสโมสรยักษ์ใหญ่บางแห่งก็จะตายถ้าเราไม่ช่วยพวกเขา
เมื่อคุณเดินไปที่ไหนก็ตาม คุณจะเห็นสนามฟุตบอลที่มีบ้านอยู่รายรอบ นั่นคือชีวิตที่อยู่ตรงนั้น ถ้าไม่มีสนามฟุตบอลก็ไม่มีชีวิต เราต่างก็เล่นฟุตบอลในระดับที่แตกต่างออกไป แต่ฟุตบอลคือส่วนหนึ่งของชุมชน ส่วนหนึ่งของสังคม ส่วนหนึ่งของความฝันของผู้คน เราจำเป็นต้องรักษามันไว้ให้ได้ในทุกชุมชน
Saffron Burrows นักแสดง
Q: คุณรู้สึกว่ากำลังเดินออกจากส่วนหนึ่งของชีวิตไหม หลังจากออกจากตำแหน่งที่อาร์เซนอล
A: แน่นอน นั่นเป็นตอนจบของเรื่องราวความรัก และตอนที่คุณไม่สามารถพูดได้อีกต่อไปกับคนที่คุณรัก คุณไม่สามารถเดินทางไปสนามซ้อมได้ คุณไม่สามารถไปสนามได้ คุณต้องอยู่กับที่ และผมไม่เคยทำแบนนั้นมาตลอดชีวิต คุณทำแบบนั้นมา 22 ปี และอยู่ดีๆ ก็ต้องหยุด นั่นเป็นเรื่องที่ยากมาก
ผมอยากที่จะตัดความเชื่อมโยงกับสโมสรให้ขาด เพราะสโมสรก็ต้องการแบบนั้นเช่นเดียวกัน ดังนั้นผมจึงตัดสินใจไม่กลับไปสนามเพื่อชมการแข่งขัน แต่ผมยังสนับสนุนอาร์เซนอลด้วยแพสชันเหมือนเดิม คุณทำงานหนัก คุณทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ และหลังจากนั้นคุณจะไม่เสียใจ ไม่บ่น และก้าวต่อไป ที่ผ่านมาผมก็แค่ทนทุกข์โดยไม่ส่งเสียงใดๆ เท่านั้นเอง
Stephen, France ผู้อ่าน
Q: คำแนะนำที่คุณจะมอบให้กับ มิเกล อาร์เตตา ในฐานะผู้จัดการทีมอาร์เซนอล
A: ให้เขาสามารถควบคุมทีมต่อไปเหมือนกับที่เขากำลังทำในตอนนี้ และให้เขาเดินหน้าตามความเชื่อของเขาให้ถึงที่สุด ผมคิดว่าตอนนี้ทีมกำลังมีสปิริตที่ดี และพวกเขามีโอกาสที่จะทำผลงานได้ดี ผมเชื่อว่าไม่ใช่เรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะทำคะแนนให้ได้มากกว่าฤดูกาลที่แล้ว
แต่ผมเชื่อว่าอาร์เซนอลจะติด Top 4 หรือมากกว่านั้น ทำไมถึงมีโอกาสมากกว่า เพราะพวกเขาเป็นทีมที่เซอร์ไพรส์ผมมากในปีนี้ พวกเขาทำผลงานได้ดี เสริมความแข็งแกร่งในเกมรับ และพวกเขารักษานักเตะไว้กับทีมได้ ในช่วงปีสุดท้ายของผม ผมซื้อ ปิแอร์ เอเมอริก โอบาเมยอง มา และพวกเขาก็รักษาเขาไว้กับสโมสรได้ พวกเขามีวัตถุดิบที่ครบและไร้ซึ่งจุดอ่อน
Dan Graham, Melbourne ผู้อ่าน
Q: คุณนำการปฏิวัติมาสู่ฟุตบอลอังกฤษ ด้วยการเป็นผู้นำเรื่องไดเอตและความเป็นอยู่ที่ดี ในตอนนี้ที่การพัฒนาด้านร่างกายพร้อมกับจิตใจเป็นค่านิยมในวงการกีฬาระดับสูง คุณคิดว่าก้าวต่อไปที่จะปฏิวัติวงการครั้งใหญ่คืออะไร
A: ผมคิดว่าวิวัฒนาการต่อไปคือประสาทวิทยา (Neuroscience) เพราะตอนนี้เราเข้าสู่ช่วงท้ายของยุคการพัฒนาขีดความสามารถทางร่างกายแล้ว ก้าวต่อไปคือการพัฒนาความเร็วของการตัดสินใจ ความเร็วของการทำแต่ละอย่าง ความเร็วของการประสานส่วนต่างๆ ซึ่งประสาทวิทยาจะเข้ามามีส่วน
ในช่วงเวลา 10 ปีต่อจากนี้ ความเร็วและพละกำลังของนักเตะแต่ละคนจะพัฒนาต่อไป แต่ตอนนี้ที่คุณมีนักวิ่งสปรินต์จำนวนมาก ก้าวต่อไปคือการพัฒนาความเร็วของสมองเรา
Ross Hamilton, Belfast ผู้อ่าน
Q: นักเตะคนที่คุณเสียดายที่ไม่สามารถคว้าตัวมาได้มากที่สุด
A: โอ้โฮ! ผมต้องบอกเลยว่าไม่ใช่คนเดียวหรอก น่าจะมีสัก 50 คนได้ ในขณะเดียวกันอาจจะต้องบอกว่านักเตะที่ใกล้จะคว้าตัวแล้วปิดดีลไม่ได้ที่น่าเสียดายที่สุดก็คงเป็น คริสเตียโน โรนัลโด ตอนที่เขาเซ็นกับแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เราได้ตกลงกับทางสปอร์ติ้ง ลิสบอนแล้ว และแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดคว้าตัว คาร์ลอส เคยรอซ ไปเป็นผู้ช่วยผู้จัดการทีม และพวกเขาก็สู้ค่าตัวชนะพวกเราอย่างรวดเร็ว และคว้าตัวโรนัลโดไปด้วย
แต่เราได้ตกลงกันแล้ว เขามีเสื้ออาร์เซนอล ผมได้กินมื้อเที่ยงกับเขาและแม่ของเขาที่สนามฝึกซ้อมแล้วด้วยซ้ำ!
นี่เป็นเพียงหนึ่งในตัวอย่างของหลายครั้งที่ประวัติศาสตร์ของสโมสรฟุตบอลชั้นนำที่พลาดนักเตะที่ยอดเยี่ยมไป
Ade Solarin, Copenhagen ผู้อ่าน
Q: ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ อะไรคือสิ่งเดียวที่คุณจะทำแตกต่างออกไปจากเดิมในเหตุการณ์นัดชิงยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก 2006 กับบาร์เซโลนา จากจังหวะที่เปลี่ยนตัว โรแบร์ ปิแรส ออก และ เยนส์ เลห์มันน์ ผู้รักษาประตูจะถูกไล่ออกจากสนาม และ อาร์เซนอลแพ้ไป 1-2
A: (ถอนหายใจ) ผมก็ถามตัวเองอยู่บ่อยครั้งเหมือนกัน ผมอาจจะเล่นแบบมีกองหลังคู่ในช่วง 13 นาทีสุดท้ายตอนที่เราตามหลังอยู่ 1-2 แต่ความเสียดายจากรอบชิงชนะเลิศในปีนั้นคือ การที่เราสามารถเอาชนะเรอัล มาดริดที่มี ซีเนดีน ซีดาน, โรนัลโด เราเอาชนะยูเวนตุสที่มี ซลาตัน อิบราฮิโมวิช, ดาวิด เทรเซเกต์ และ ปาทริค วิเอรา และเราเข้าสู่รอบชิงฯ โดยไม่เสียประตูเลยในรอบน็อกเอาต์กับทีมเหล่านี้
เมื่อคุณเล่นทั้งเกมโดยมีผู้เล่นเพียงแค่ 10 คน คุณรู้ว่าในช่วง 20 นาทีสุดท้ายจะเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบาก โดยเฉพาะกับทีมอย่างบาร์เซโลนา แต่เรามีโอกาสที่จะยิงประตูที่สองถึง 2 ครั้งแต่ก็ไม่สามารถทำได้
ดังนั้นจึงเป็นความรู้สึกที่หลากหลายมาก ทุกความพ่ายแพ้ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของผม และคุณต้องไม่คิดว่าอะไรที่คุณควรทำในตอนนั้น แต่ในทางกลับกันคือต้องคิดว่าตอนนั้นเราทำอะไรได้บ้าง
ภาพประกอบ: กริน วสุรัฐกร
พิสูจน์อักษร: พรนภัส ชำนาญค้า
อ้างอิง:
