เหลือเวลาอีกเพียง 2 สัปดาห์ ฟุตบอลโลกที่ทุกคนรักก็จะกลับมาเปิดสนามอีกครั้งแล้ว โดยคราวนี้การแข่งขันจัดขึ้นที่ประเทศรัสเซีย
แต่ก่อนที่เสียงนกหวีดแรกของการแข่งขันจะเริ่มต้นขึ้น วันนี้เรามาลองเปิดกล่องความทรงจำของเหล่าซูเปอร์สตาร์ระดับโลกที่เตรียมจะลงโชว์ฝีเท้าบนดินแดนที่ครั้งหนึ่งเคยถูกขนานนามว่าเป็นแผ่นดินหลังม่านเหล็กกันดูว่าฟุตบอลโลกในความทรงจำของพวกเขานั้นเป็นอย่างไรกันบ้าง
จะมีอะไรที่คล้ายคลึง เสมอเหมือน หรือแตกต่างจากความทรงจำของพวกเราที่มีต่อมหกรรมกีฬาของมวลมนุษยชาติบ้างไหม
ลูกา โมดริช กองกลางทีมชาติโครเอเชีย
“ตอนนั้นผมอายุ 13 ปี (ฟุตบอลโลก 1998) ผมได้นั่งดูฟุตบอลโลกกับเพื่อนๆ และครอบครัวที่ซาดาร์ (บ้านเกิด) ในทุกนัดที่เราชนะ เราจะยิ่งมีความสุขมากขึ้นและมากขึ้นเรื่อยๆ ในเวลาเดียวกันมันก็เป็นการโฆษณาโครเอเชียได้ดีที่สุด ทีมชาติของเราทำให้เราเป็นที่รู้จักของคนทั้งโลก ผมจำได้ว่าผมเริ่มฝันถึงการจะเล่นระดับนี้ให้ได้ในสักวัน มันเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อมากในตอนนั้น”
ติอาโก อัลคันทารา กองกลางทีมชาติสเปน
“ความทรงจำแรกของผมคือฟุตบอลโลก 1994 ตอนที่พ่อของผม (มาซินโญ กองกลางทีมชาติบราซิล) ได้แชมป์ฟุตบอลโลก ตอนนั้นผมอายุแค่ 3 ขวบ และผมคิดว่าผมจำอะไรตอนนั้นไม่ได้หรอก ผมจำได้แค่ตอนที่พ่อกลับมาที่บ้าน จำการเฉลิมฉลอง และจำได้ว่าสมาชิกครอบครัวของเราทุกคนได้มาใช้เวลาร่วมกัน ผมจำความทรงจำนั้นได้ชัดเจนมาก ผมยังจำเกมนัดชิงในปี 2010 ระหว่างสเปนกับเนเธอร์แลนด์ได้อย่างชัดเจน รวมถึงประตูของอันเดรส อิเนียสตา มันเป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดของวงการฟุตบอลสเปน ตอนนั้นพวกผมเล่นในระดับอายุต่ำกว่า 19 ปี ตอนที่อันเดรสยิงได้ วินาทีนั้นถังดับเพลิง น้ำมัน มีด ทุกอย่างลอยขึ้นกลางอากาศ แม้แต่ทีวีก็หล่นไปกองที่พื้นด้วย”
อลิเรซา ยาฮานบาคช์ กองกลางทีมชาติอิหร่าน
“ผมมีภาพความทรงจำที่ชัดเจนในฟุตบอลโลกปี 2006 ที่ผมนั่งดูที่บ้านกับครอบครัวของผม ตอนที่นั่งดูอยู่ด้วยกันนั้น พ่อก็หันมาหาผมแล้วบอกว่า ‘ความฝันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพ่อก็คือการที่จะได้เห็นลูกใส่เสื้อทีมชาติตัวนี้ลงเล่นฟุตบอลโลกในวันข้างหน้า’ ตอนนั้นผมยังเด็กมาก แล้วทั้งพ่อและผมก็ไม่มีใครคิดว่าในอีก 8 ปีถัดมาผมจะทำได้ แต่ตอนนี้ความฝันของพ่อก็เป็นเหมือนความฝันของผมแล้ว”
กาเบรียล เฆซุส กองหน้าทีมชาติบราซิล
“ฟุตบอลโลก 3 ครั้งที่ผ่านมา ผมจะคอยทาสีตามถนน (ในแถบที่อยู่อาศัยที่เรียกว่าฟาเวลาในย่านยาร์ดิม เปรี) เพื่อเฉลิมฉลองให้กับการแข่งขัน การทาสีนี้มันเกือบจะเป็นข้อบังคับชุมชนของเราเลย ตอนนั้นผมจึงหวังว่าสักวันผมจะได้มีโอกาสเล่นฟุตบอลโลกที่รัสเซีย เพื่อที่จะได้ตอบแทนความสุขที่ความทรงจำในช่วงเวลานั้นได้มอบให้แก่ผม”
ราดาเมล ฟัลเกา กองหน้าทีมชาติโคลอมเบีย
“ความทรงจำแรกของผมกับฟุตบอลโลก มันคือประตูของเฟรดดี้ รินคอน ในเกมกับทีมชาติเยอรมนีในฟุตบอลโลก 1990 ที่ประเทศอิตาลี ตอนนั้นผมเพิ่งจะอายุ 4 ขวบ ทุกคนในโคลอมเบียฉลองกันหมด ดังนั้นผมเลยมีชิ้นส่วนความทรงจำนี้อยู่ ความจริงแล้วผมมาจำได้ชัดมากขึ้นตลอดเวลาที่ผมได้เห็นประตูนี้มากกว่าในวินาทีที่ประตูนี้เกิดขึ้นจริงๆ เพราะกว่าจะถึงฟุตบอลโลกในปี 1994 เราก็ได้ดูประตูนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า”
ฮาเวียร์ เอร์นานเดซ กองหน้าทีมชาติเม็กซิโก
“ฟุตบอลโลกครั้งแรกที่ผมจำได้คือปี 1998 เพราะไอดอลที่ผมชอบที่สุดตลอดกาลเล่นในตอนนั้น เขาคือโรนัลโด้ ด้วยโปรแกรมการแข่งขันตอนนั้นมันทำให้ผมต้องรีบออกจากโรงเรียนและกลับมาบ้านให้เร็วที่สุดเพื่อที่จะได้นั่งดูฟุตบอลโลก”
เฮิร์ฟ เรนาร์ด โค้ชทีมชาติโมร็อกโก
“ฟุตบอลโลกในปี 1978 คือฟุตบอลโลกครั้งแรกที่ผมได้ดูบนโทรทัศน์ ผมยังจำมาริโอ เคมเปส (อดีตกองหน้าทีมชาติอาร์เจนตินา) และบรรยากาศที่สุดยอดในตอนนั้น รวมถึงเศษกระดาษสีขาวที่ถูกโปรยลงมาบนสนามหญ้า ส่วนความทรงจำที่เศร้าที่สุดของผมคือตอนที่ฝรั่งเศสแพ้เยอรมนีในฟุตบอลโลก ปี 1982 กับเหตุการณ์ปะทะกันของชูมัคเกอร์กับบาติสตง (การปะทะกันที่รุนแรงที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ฟุตบอลโลก) และฝรั่งเศสมาแพ้ในการดวลจุดโทษ ผมจำมันได้อย่างดี และมันช่วยให้ผมได้เข้าใจถึงความโกรธของแฟนบอลเมื่อเวลาทีมชาติแพ้ มันเป็นเรื่องที่แย่มาก ผมรู้สึกเหมือนผมได้สูญเสียของที่ผมรักไป”
แฮร์รี เคน กองหน้าทีมชาติอังกฤษ
“ผมจำฟุตบอลโลกในปี 2002 ลูกฟรีคิกของโรนัลดินโญที่ปั่นโค้งเข้าสามเหลี่ยม (ในเกมรอบ 8 ทีมสุดท้ายกับอังกฤษ) มันยังทำให้ผมเจ็บปวดถึงวันนี้! นั่นเป็นความทรงจำแรกของผมกับฟุตบอลโลก และหลังจากนั้นมันก็เป็นความฝันของผมมาตลอด ผมอยากจะเล่นฟุตบอลโลกให้ได้สักครั้ง”
ยูเลียน ดรักซ์เลอร์ กองกลางทีมชาติเยอรมนี
“ฟุตบอลโลกครั้งแรกที่ผมจำได้คือปี 2006 เพราะตอนปี 2002 ผมยังเด็กอยู่มาก แต่ในปี 2006 มันจัดในบ้านเราที่เยอรมนี ผมกับครอบครัวก็เลยได้ดูกันต่อเนื่อง ทีมเยอรมนีชุดนั้นทำให้คนทั้งชาติตื่นเต้นกันไปหมด เกมทุกนัดมันเลยกลายเป็นไฮไลต์ของทุกคน”
เธียร์รี อองรี ผู้ช่วยผู้จัดการทีมชาติเบลเยียม และแชมป์ฟุตบอลโลกกับฝรั่งเศส
“ความทรงจำแรกของผมกับฟุตบอลโลกคือตอนที่มาริอุส เตรซอร์ ยิงได้ในเกมรอบรองชนะเลิศปี 1982 กับเยอรมนีตะวันตก ที่ผมจำได้คือตอนนั้นทุกคนในบ้านกระโดดเฮพร้อมกันหมดจนบ้านแทบถล่ม พื้นเพของเตรซอร์เป็นคนจากหมู่เกาะเวสต์อินดีส และที่บ้านผมก็ไปเที่ยวเวสต์อินดีสด้วยในตอนนั้น ตอนนั้นผมเพิ่งอายุแค่ 5 ขวบเอง ผมคิดว่าบ้านจะถล่มจริงๆ เสียแล้ว”
อิกอร์ อคินเฟเยฟ ผู้รักษาประตูทีมชาติรัสเซีย
“ผมจำได้ว่าผมดูฟุตบอลโลก 1994 อยู่ที่สหรัฐฯ มันเป็นความรู้สึกที่ตื่นเต้นมาก มันเป็นครั้งแรกที่ผมได้เข้าใจว่าฟุตบอลคืออะไร กับทุกการเคลื่อนไหว กับเกมทั้งเกม ความทรงจำที่ดีที่สุดของผมคือเกมที่เราถล่มแคเมอรูน 6-1 วันนั้นโอเล็ก ซาเลนโก ยิงได้ 5 ประตู”
ซนฮึงมิน กองหน้าทีมชาติเกาหลีใต้
“ผมมีความทรงจำที่ดีเยอะมากในฟุตบอลโลกปี 2002 ผมจำได้ว่าหลังการดวลจุดโทษกับสเปนได้ในรอบ 8 ทีมสุดท้าย ทุกคนเฮกันอย่างบ้าคลั่งมาก ไม่มีใครอยากเชื่อเลย ทุกคนสวมเสื้อสีแดงกันหมดในปี 2002 รวมถึงตัวผมด้วย! จะให้ผมเลือกเหตุการณ์ในฟุตบอลโลกครั้งนั้นมาเหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่งไม่ได้ เพราะทุกเหตุการณ์มันมหัศจรรย์ทั้งหมด”
เนย์มาร์ กองหน้าทีมชาติบราซิล
“ความทรงจำแรกของผมคือตอนปี 1994 ถึงตอนนั้นผมจะอายุแค่ 2 ขวบก็ตาม ผมคิดว่าความทรงจำแรกของผมคือการได้ดูเกมบนทีวีและได้เห็นประตูของโรมาริโอในเกมกับฮอลแลนด์ ผมยังจำได้เลยว่าเบเบโตเป็นคนเปิดเข้ามา และเขาก็ยิงเขาไปได้ หลังจากนั้นก็ ‘golazo’ (หมายถึงประตูที่สวยงาม)”
พอล ป็อกบา กองกลางทีมชาติฝรั่งเศส
“ผมจำเกมที่ฝรั่งเศสเอาชนะบราซิล 3-0 ได้ในปี 1998 ตอนนั้นผมยังเด็กมาก อายุแค่ 6-7 ปี วันนั้นผมนั่งดูอยู่ที่บ้านร่วมกับคนอื่น พอฝรั่งเศสได้แชมป์ พวกเราทุกคนออกไปข้างนอก ปีนขึ้นไปเฮกันบนรถใหญ่ เสียงแตรดังขึ้นกระหึ่ม และเราก็มีความสุขกันมาก
อ่านเรื่องราวความทรงจำของพวกเขาแล้วมีความทรงจำในฟุตบอลโลกครั้งไหนปรากฏขึ้นในใจบ้างไหม 🙂
อ้างอิง:
