วันนี้ (3 กุมภาพันธ์) คุณหญิงสุดารัตน์ เกยุราพันธุ์ ประธานกลุ่มสร้างไทย แสดงความคิดเห็นกรณีที่ผู้สูงอายุถูกเรียกคืนเบี้ยยังชีพคนชราว่า ตามพระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. 2546 มาตรา 11 (11) บัญญัติให้ผู้สูงอายุ ได้แก่ บุคคลสัญชาติไทยที่มีอายุเกิน 60 ปีบริบูรณ์ขึ้นไป มีสิทธิได้รับ ‘การจ่ายเงินเบี้ยยังชีพเป็นรายเดือนอย่างทั่วถึงและเป็นธรรม’ ซึ่งการได้มาซึ่งสิทธิดังกล่าว มาตรา 12 ของกฎหมายดังกล่าวบัญญัติว่า ‘ไม่เป็นการตัดสิทธิหรือประโยชน์ที่ผู้สูงอายุจะได้รับตามกฎหมายอื่น’
ในการจ่ายเงินให้กับผู้สูงอายุ กระทรวงมหาดไทยได้ออกระเบียบว่าด้วยหลักเกณฑ์การจ่ายเงินเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุขององค์กรปกครองท้องถิ่น พ.ศ. 2552 ข้อ 6 (4) ว่าจะต้องไม่เป็นผู้ได้รับสวัสดิการหรือสิทธิประโยชน์อื่นใดจากรัฐ เช่น ผู้รับบำนาญ เบี้ยหวัด บำนาญพิเศษ หรือเงินอื่นใดในลักษณะเดียวกัน ระเบียบดังกล่าวได้สร้างปัญหาให้กับผู้สูงอายุจำนวนมากที่จะถูกเรียกเงินคืนเพราะเป็นผู้ได้รับบำนาญ เช่น กรณีคุณยายที่ลูกชายเสียชีวิตจากคลังแสงระเบิด เป็นต้น
คุณหญิงสุดารัตน์กล่าวต่อไปว่า แต่กรณีการเรียกคืนเงินเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับคุณยายเพียงคนเดียว เพราะมีข้อมูลว่าจะมีผู้สูงอายุทั่วประเทศที่ต้องถูกเรียกคืนเช่นนี้ประมาณ 15,000 คนที่จะได้รับความเดือดร้อน แม้ล่าสุดนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยได้แจ้งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นให้ชะลอการเรียกคืนหรือฟ้องร้องเอาไว้ก่อนแล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถให้คำตอบที่ชัดเจนได้ว่าจะมีทางออกให้คนชราทั่วประเทศได้อย่างไร โดยวิธีการไหน เมื่อใด หลายครอบครัวทุกข์หนัก ไม่มีเงินใช้หนี้ย้อนหลัง
คุณหญิงสุดารัตน์ระบุอีกว่าความจริงแล้วเรื่องนี้ไม่ควรจะเป็นปัญหาเลย หากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องมีความกล้าหาญที่จะทำหน้าที่ให้เป็นไปตามกฎหมาย เนื่องจากระเบียบของกระทรวงมหาดไทยมิได้มีฐานะเป็นกฎหมาย จึงไม่อาจขัดหรือแย้งกับมาตรา 12 ของพระราชบัญญัติผู้สูงอายุที่ไม่ตัดสิทธิผู้สูงอายุที่ได้รับสิทธิตามกฎหมายอื่น ดังนั้นระเบียบกระทรวงมหาดไทยจึงไม่อาจใช้บังคับได้ ผู้สูงอายุที่ได้รับเบี้ยยังชีพไปแล้วจึงไม่ต้องคืนเงินให้กับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไม่ว่ากรณีใด
ทางออกของเรื่องนี้ทำได้ 2 ทางคือ
1. กระทรวงมหาดไทยยกเลิกระเบียบข้อ 6 (4) ที่ขัดกับกฎหมาย หรือออกคำสั่งแจ้งไปยังองค์กรปกครองท้องถิ่น ไม่ต้องดำเนินคดีกับผู้สูงอายุ
2. อาศัยระเบียบสำนักงานอัยการสูงสุดว่าด้วยการดำเนินคดีแพ่งของพนักงานอัยการ พ.ศ. 2547 ข้อ 25 การแจ้งฐานะคดีและการไม่รับว่าต่าง ที่ให้อำนาจพนักงานอัยการเสนอความเห็นไปยังตัวความคือองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นว่าไม่ควรรับดำเนินคดี
“ปัญหาทั้งหมดแก้ไขได้ไม่ยาก หากหัวหน้ารัฐบาลตระหนักถึงสิทธิเสรีภาพและความเดือดร้อนของประชาชน โดยเฉพาะระเบียบของกระทรวงมหาดไทยที่ออกมาขัดต่อกฎหมาย จึงสามารถยกเลิกได้ทันที นั่นคืออุปสรรคสำคัญที่กลุ่มสร้างไทยมองว่าการบริหารแบบรัฐราชการเป็นอุปสรรคสำคัญต่อการพัฒนาประเทศ” คุณหญิงสุดารัตน์กล่าวในที่สุด
พิสูจน์อักษร: ภาสิณี เพิ่มพันธุ์พงศ์
