รายงานข่าวจากกรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม แจ้งว่า ศาสตราจารย์พิเศษ เรืองอุไร กุศลาสัย ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ พ.ศ. 2559 ได้ถึงแก่กรรมด้วยโรคชรา เมื่อ 31 ม.ค. 2561 เวลาประมาณ 6.00 น. ที่บ้านพัก สิริรวมอายุ 97 ปี
สำหรับการบำเพ็ญกุศลนั้น มีกำหนดสวดพระอภิธรรมศพระหว่างวันที่ 1-5 ก.พ. เวลา 19.30 น. ณ ศาลา 9 วัดโสมนัสราชวรวิหาร แขวงวัดโสมนัส เขตป้อมปรามศัตรูพ่าย กรุงเทพฯ โดยผู้เสียชีวิตแจ้งความประสงค์ขอบริจาคร่างกายให้คณะกายวิภาค โรงพยาบาลศิริราช
ประวัติชีวิตของศาสตราจารย์พิเศษ เรืองอุไร กุศลาสัย จบการศึกษาปริญญาอักษรศาสตรบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้รับทุนวัฒนธรรมสัมพันธ์จากรัฐบาลอินเดียไปศึกษาภาษาบาลี ภาษาสันสกฤต ภาษาฮินดี และวัฒนธรรมอินเดียโบราณ ที่มหาวิทยาลัยฮินดูพาราณสี ได้รับประกาศนียบัตรภาษาสันสกฤตและภาษาฮินดี
เริ่มรับราชการเป็นอาจารย์โรงเรียนฝึกหัดครูมัธยม เกษียณอายุราชการจากคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร และได้รับแต่งตั้งเป็นศาสตราจารย์พิเศษของมหาวิทยาลัยศิลปากร
เริ่มเขียนหนังสือในช่วงที่เข้ารับราชการใหม่ๆ ได้เขียนเรื่อง ‘ญี่ปุ่น-ไทยผูกพันพันธมิตร’ ต่อมาใน พ.ศ. 2493 ได้ร่วมงานกับนายกรุณา กุศลาสัย (ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ พ.ศ. 2546) แปล ‘มหากาพย์พุทธจริต’ เป็นภาษาไทย
หลังจากนั้นได้สร้างสรรค์ผลงานร่วมกันในนามปากกา กรุณา-เรืองอุไร กุศลาสัย อีกหลายเรื่อง เช่น เมฆทูต ของ กาลิทาส และคีตาญชลี ของ รพินทรนาถ ฐากุร รวมถึงมีผลงานสร้างสรรค์ในนามของตนอีก 5 ประเภท ได้แก่ งานแปล งานนิพนธ์เกี่ยวกับภารตวิทยา กวีนิพนธ์ และประวัติเพลง ตำรา คู่มือ หนังสืออ่านเพิ่มเติมของชั้นประถมศึกษา และมัธยมศึกษา ตามหลักสูตรกระทรวงศึกษาธิการ เสียงร้องทำนองเสนาะ เพลงกล่อมลูก และเพลงต่างๆ ตลอดจนผลงานในลักษณะการเผยแพร่ความรู้ ผลงานนิพนธ์เหล่านี้ได้รับการตีพิมพ์ซ้ำอย่างสม่ำเสมอ สร้างสรรค์งานแปลและงานแต่งต่อเนื่องกว่า 5 ทศวรรษ
ผลงานดังกล่าวเปิดประตูสู่โลกวรรณกรรมของอินเดีย และเปิดพรมแดนความรู้เรื่องภารตวิทยาแก่ผู้อ่านชาวไทย ไม่ใช่เพียงเพราะการคัดเลือกต้นฉบับที่เป็นผลงานชิ้นเอกของนักเขียน และกวีคนสำคัญของอินเดีย แต่เป็นเพราะการแปลที่ถอดความครบถ้วนถูกต้อง และใช้ภาษาไทยที่ไพเราะ ใช้วงศัพท์วรรณคดีที่มีความหมายรุ่มรวยล้ำลึก ผลงานนิพนธ์ทรงคุณค่าอย่างยิ่งในวงวรรณคดีไทย
