“You talkin’ to me?”
วลีเด็ดที่มาพร้อมเสียงกับหน้าตายียวนของ โรเบิร์ต เดอ นีโร ในวัย 30 ต้นๆ นอกจากจะถูกจัดอันดับให้เป็น 1 ใน 10 โควตอมตะจากสถาบันภาพยนตร์อเมริกันแล้วยังทำให้ Taxi Driver กลายเป็นภาพยนตร์ทริลเลอร์จิตวิทยาสุดคลาสสิกที่สร้างชื่อให้กับผู้กำกับระดับตำนานอย่าง มาร์ติน สกอร์เซซี
Taxi Driver เข้าฉายเมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ 1976 โดยเป็นผลงานการกำกับชิ้นที่ 5 ในยุคแรกเริ่มของสกอร์เซซีที่กำลังเป็นผู้กำกับเลือดใหม่ไฟแรง นำแสดงโดย โรเบิร์ต เดอ นีโร ที่กำลังโด่งดังจาก The Godfather Part ll สมทบด้วย อัลเบิร์ต บรูกส์, ฮาร์วีย์ ไคเทล, ลีโอนาร์ด แฮร์ริส, ปีเตอร์ บอยล์, ไซบิลล์ เชพเพิร์ด และโจดี้ ฟอสเตอร์ ในวัยเพียง 14 ปี
ตัวภาพยนตร์เล่าเรื่องราวของ ทราวิส บิกเคิล (โรเบิร์ต เดอ นีโร) อดีตทหารผ่านศึกผู้กำลังเคว้งคว้างหลังกลับมาจากสงครามเวียดนามถูกคุกคามด้วยอาการนอนไม่หลับ เขาจึงตัดสินใจออกมาขับแท็กซี่ในช่วงกลางคืนจนได้รู้จักและตกหลุมรัก เบตซี (ไซบิลล์ เชพเพิร์ด) อาสาสมัครสาวสวยผู้ช่วยหาเสียงให้กับ ส.ส. ชาร์ลส์ พาแลนไทน์ (ลีโอนาร์ด แฮร์ริส) ผู้ซึ่งต่อมากลายเป็นแรงผลักดันที่ทำให้เขาต้องการเปลี่ยนแปลงสังคมอันฟอนเฟะให้ดีขึ้นในวิถีทางของตัวเอง รวมไปถึงการช่วยเหลือเด็กใจแตกผู้กลายมาเป็นสาวขายบริการอย่าง ไอริส (โจดี้ ฟอสเตอร์)
Taxi Driver กลายเป็นงานสร้างที่ได้รับการยกย่องกว้างขวาง และทรงอิทธิพลข้ามยุคสมัยมาถึงภาพยนตร์ยุคปัจจุบันหลายต่อหลายเรื่อง เช่น ภาพยนตร์ที่เด็กรุ่นใหม่น่าจะคุ้นเคยดีอย่าง Joker (2019) ของผู้กำกับ ทอดด์ ฟิลลิปส์ ที่เพิ่งเข้าชิงรางวัลออสการ์มากที่สุดในปีนี้ถึง 11 สาขา ก็ได้แรงบันดาลใจโดยตรงมาจาก Taxi Driver ซึ่งปีนี้ทั้ง Joker และ The Irishman ของคุณปู่สกอร์เซซีก็มีชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยมด้วยกันทั้งคู่
ในปีที่ Taxi Driver เข้าฉายก็สามารถคว้าปาล์มทองคำ รางวัลใหญ่ที่สุดจากเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติเมืองคานส์มาได้ รวมถึงได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ 4 สาขา ได้แก่ ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม, นักแสดงนำชายยอดเยี่ยม (โรเบิร์ต เดอ นีโร), นักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยม (โจดี้ ฟอสเตอร์) และดนตรีประกอบภาพยนตร์ยอดเยี่ยม
นอกจากนี้ยังเป็นภาพยนตร์ที่ถูกคัดสรรโดยหอสมุดรัฐสภาว่ามีคุณค่าด้าน ‘วัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ และสุนทรียศาสตร์’ เพื่อเก็บอนุรักษ์ไว้ใน National Film Registry และยังเป็นผลงานที่ถูกนำมาฉายซ้ำๆ เพื่อเป็นบทเรียนสำคัญในคลาสภาพยนตร์อยู่เสมอ
