ชีสเบอร์เกอร์, คู่หูนักฆ่า, มาเฟีย, นักมวย, เลือด, กระเป๋าเอกสาร ผมบ๊อบ และท่าเต้นสุดเซ็กซี่ของ อูมา เธอร์แมน คือส่วนหนึ่งของภาพสุดคลาสสิกจาก Pulp Fiction ของ เควนติน ทารันติโน ที่โดดเด่นทั้งเรื่องของบทภาพยนตร์แหวกแนว เล่าเรื่องแบ่งเป็นพาร์ตที่เชื่อมโยงกันอย่างชาญฉลาด บวกกับมุกตลกร้าย การเสียดสี ประชดประชัน ความรุนแรง และบทสนทนาคมๆ ที่ผสมผสานกันอย่างลงตัว
Pulp Fiction เป็นผลงานเรื่องที่ 2 ต่อจาก Reservoir Dogs (1992) ของ เควนติน ทารันติโน ก่อนที่จะสร้างผลงานระดับมาสเตอร์พีซอย่าง Kill Bill (2003, 2004) ทั้ง 2 ภาค, Inglourious Basterds (2009), Django Unchained (2012) และ Once Upon a Time… in Hollywood (2019) ฯลฯ โดยควบตำแหน่งเขียนบทร่วมกับ โรเจอร์ อวารี นำแสดงโดย จอห์น ทราโวลตา, ซามูเอล แอล. แจ็คสัน, บรูซ วิลลิส และ อูมา เธอร์แมน
ภาพยนตร์เล่าเรื่องราว 3 เส้นเรื่องที่ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวกัน แต่กลับมีความเชื่อมโยงถึงกันอย่างคาดไม่ถึง เริ่มด้วยเรื่องของ จูลส์ วินน์ฟีลด์ (ซามูเอล แอล. แจ็คสัน) และ วินเซนต์ เวกา (จอห์น ทราโวลตา) คู่หูมือปืนผู้ได้รับคำสั่งจากหัวหน้าแก๊งมาเฟียใหญ่นาม มาเซลลัส ให้ไปตามล่ากระเป๋าเดินทางที่ถูกขโมยไปกลับคืนมา พร้อมพา มีอา (อูมา เธอร์แมน) ภรรยาสาวของมาเซลลัสไปเที่ยวตอนที่เขาไม่อยู่
เรื่องต่อมาโฟกัสไปที่ บุตช์ คูลิดจ์ (บรูซ วิลลิส) นักแข่งผู้รับจ้างล้มมวยให้กับมาเซลลัส แต่ดันเผลอชกคู่แข่งจนตายโดยบังเอิญ ทำให้เขาต้องรีบเก็บของหนี แต่ดันลืมของสำคัญบางอย่างเอาไว้ จนทำให้ต้องยอมเสี่ยงตายกลับไปเอา
และเรื่องราวของ พัมป์คิน กับ ฮันนี่ บันนี่ คู่รักที่วางแผนปล้นร้านอาหาร แต่ดันพบว่าภารกิจนี้ไม่หวานหมูอย่างที่คิด
Pulp Fiction ประสบความสำเร็จอย่างท่วมท้น กวาดรายได้กว่า 213 ล้านดอลลาร์สหรัฐ จากทุนสร้างเพียง 8.5 ล้านดอลลาร์สหรัฐ นอกจากนี้ยังคว้ารางวัล Palme d’Or ซึ่งถือเป็นรางวัลใหญ่ที่สุดของเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติเมืองคานส์มาได้
ถูกเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ 7 สาขา สามารถคว้ามาได้ 1 สาขาคือ บทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และนับว่าเป็นผลงานผู้กำกับตัวแสบแห่งวงการฮอลลีวูดที่ชื่อ เควนติน ทารันติโน อย่างเป็นทางการ
