ในโลกของฟุตบอลสมัยใหม่ ชื่อของ เป๊ป กวาร์ดิโอลา ในวัย 54 ปี แทบจะกลายเป็นสัญลักษณ์ของ “กุนซือจอมแท็กติก” ชายผู้พร้อมจะทดลอง ปรับเปลี่ยน และทำทุกอย่างเพื่อผลลัพธ์ในเกม ไม่ว่าจะด้วยรูปแบบ Tiki-Taka อันโด่งดัง หรือแม้กระทั่งการ ‘จอดรถบัส’ ที่หลายคนไม่คิดว่าจะได้เห็นจากทีมของเขา…ก็มีให้เห็น
ในศึกบิ๊กแมตช์กับอาร์เซนอล เป๊ปตัดสินใจเลือกใช้วิธีการที่ตรงกันข้ามกับสิ่งที่เขาเป็นที่รู้จัก หลังได้ประตูนำตั้งแต่นาทีที่ 9 จาก เออร์ลิง ฮาลันด์ เขากลับเลือกปิดเกม แทนที่จะเดินหน้าไล่ยิงเหมือนที่คุ้นเคย
การถอดฮาลันด์ออกแล้วส่งมิดฟิลด์ตัวรับลงมาในนาที 76 เพื่อปรับทีมเป็น 5-5-0 คือสิ่งที่แฟนบอลเรียกว่า ‘รถบัสสไตล์มูรินโญ่’ มากกว่าสไตล์กวาร์ดิโอลา แต่ทั้งหมดล้วนเกิดจากการอ่านสถานการณ์ตรงหน้า
ในนาทีนั้น อาร์เซนอลกำลังโหมบุกอย่างหนัก เสี่ยงต่อการเสียประตูสูง อีกทั้งแนวรุกของแมนฯ ซิตี้ในฤดูกาลนี้ก็ไม่ได้เฉียบคมเหมือนเดิม ผนวกกับสภาพร่างกายลูกทีมที่อ่อนล้าหลังผ่านโปรแกรมถี่ยิบ ทั้งพรีเมียร์ลีก, แชมเปียนส์ลีก และบอลถ้วยในอังกฤษ ทำให้เป๊ปเลือกตัดสินใจอย่างระมัดระวังเพื่อรักษาสกอร์มากกว่าให้ทีมเล่นเกมรุกต่อไป
ผลลัพธ์คือ แมนฯ ซิตี ครองบอลเพียง 32.8% ต่ำสุดนับตั้งแต่เขาคุมทีมมา แต่ทุกอย่างล้วนมีเหตุผลเชิงแท็กติก
เพราะเป๊ปเชื่อว่าการปรับเปลี่ยนคือสิ่งจำเป็นเมื่อสถานการณ์บังคับ แม้ท้ายที่สุดจะโดน มาร์ติเนลลี ยิงตีเสมอนาที 90+3 แต่การเลือกครั้งนี้ยังสะท้อนว่า เขาพร้อมทำทุกวิถีทางเพื่อคว้าสามแต้ม แม้ต้องแลกด้วยการละทิ้งสไตล์ที่ยึดถือมาตลอด
สิ่งนี้ค่อนข้างตรงกันข้ามกับ รูเบน อโมริม กุนซือแมนฯ ยูไนเต็ด ที่ยึดมั่นในระบบ 3-4-2-1 ของตัวเองแบบไม่สั่นคลอน ต่อให้มีกระแสวิจารณ์ถาโถม เขาก็ตอบอย่างหนักแน่นว่า
บทความที่เกี่ยวข้อง:
“ไม่ ไม่ ไม่… ไม่มีใครหรอกที่จะเปลี่ยนได้ แม้แต่สมเด็จพระสันตะปาปาก็ไม่สามารถเปลี่ยนได้… นี่คืองานของผม นี่คือความรับผิดชอบของผม นี่คือชีวิตของผม เพราะฉะนั้น ผมจะไม่เปลี่ยนมัน” นี่คือสิ่งที่อโมริม กล่าวหลังจบเกมชนะเชลซีเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา
ดังนั้น หากเป๊ปคือโค้ชที่พร้อมยืดหยุ่นเพื่อผลลัพธ์เฉพาะหน้า อโมริมก็คือโค้ชที่เลือกจะยืนหยัดกับระบบและหลักการของตัวเองอย่างมั่นคง (รักไม่ยอมเปลี่ยนแปลง)
แต่สิ่งที่ทำให้เป๊ปแตกต่างจากโค้ชทั่วไป คือความเข้าใจว่า ฟุตบอลไม่ใช่ศิลปะที่สวยงามเสมอไป แต่คือเกมที่ต้องหาทางชนะ หากวันนั้นการครองบอล 70% ไม่ใช่คำตอบ เขาก็พร้อมจะถอยลงไปตั้งรับลึก เพื่อสร้างโอกาสเก็บผลการแข่งขันที่ต้องการให้ได้มากที่สุด
นั่นสะท้อนให้เห็นถึงความเป็น “Pragmatist” (ปฏิบัตินิยม) ของเขา คนที่มองภาพรวมของฤดูกาลมากกว่าแค่เกมเดียว ในวันที่ผู้เล่นหมดแรงหรือสภาพทีมไม่สมบูรณ์ เขาก็จะไม่ลังเลที่จะปรับตัวเพื่อความอยู่รอด
ตลอดเส้นทางกว่า 600 เกมในลีก กวาร์ดิโอลาเคยบอกว่า “ไม่ว่ากี่ยุคสมัย การเจาะแผงรับ 5-5 มันคือสิ่งที่ยากที่สุดในโลก” แต่เขาเองก็พิสูจน์ให้เห็นว่า หากวันหนึ่งจำเป็นต้องเล่นด้วยแท็กติกแบบนั้น เขาก็พร้อมทำ
นี่คือเหตุผลที่ทำให้เป๊ปแตกต่าง เขาไม่ได้เป็นแค่โค้ชที่สร้างทีมให้เล่นสวยงาม แต่คือ โค้ชที่ไม่หยุดเรียนรู้ และพร้อมทำทุกอย่างเพื่อผลลัพธ์ที่ดีที่สุด
