อนุสัญญาว่าด้วยสถานภาพผู้ลี้ภัย ค.ศ. 1951 ให้คำนิยามและความหมายของสถานภาพผู้ลี้ภัยว่า ผู้ลี้ภัย หมายถึง บุคคลที่จำเป็นต้องทิ้งประเทศบ้านเกิดของตนเอง เนื่องจากความหวาดกลัวการถูกประหัตประหาร หรือได้รับการคุกคามต่อชีวิตเนื่องจากสาเหตุข้อหนึ่งข้อใด เช่น เชื้อชาติ ศาสนา สัญชาติสมาชิกภาพในกลุ่มทางสังคม สมาชิกภาพในกลุ่มความคิดทางการเมือง
รายงานประจำปีของ UNHCR (Global Trends Report) ฉบับล่าสุดประจำปี 2021 ระบุว่า ปลายปีที่ผ่านมามีผู้พลัดถิ่นจากสงคราม ความรุนแรง การประหัตประหาร และการถูกละเมิดสิทธิมนุษยชนถึง 89.3 ล้านคน เพิ่มขึ้น 8% จากปีที่ผ่านมา โดยเฉพาะหลังการรุกรานยูเครนของรัสเซีย ทำให้วิกฤตการถูกบังคับให้พลัดถิ่นขยายตัวเร็วที่สุด และเป็นหนึ่งในสถานการณ์การพลัดถิ่นครั้งใหญ่ที่สุดนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2
นอกจากนี้ ในปีที่ผ่านมายังเกิดความขัดแย้งที่รุนแรงและปะทุขึ้นใหม่ใน 23 ประเทศ ขณะที่ความขาดแคลนทางด้านอาหาร ภาวะเงินเฟ้อ และวิกฤตสภาพภูมิอากาศยิ่งทำให้ผู้คนลำบากมากขึ้น ส่วนงบประมาณความช่วยเหลือในหลายสถานการณ์ยังคงขาดแคลน