วันที่ 7 เมษายน 2535 เป็นวันที่ พล.อ. สุจินดา คราประยูร ผู้บัญชาการทหารบก ที่เป็นแกนนำในการยึดอำนาจล้มรัฐบาล พล.อ. ชาติชาย ชุณหะวัณ และล้มรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2521 ได้ลาออกจากตำแหน่งข้าราชการประจำคือผู้บัญชาการทหารบกมาเป็นนายกรัฐมนตรีคนที่ 19 ของประเทศ พล.อ. สุจินดา ไม่ได้ลงเลือกตั้งและไม่ได้ตั้งพรรคการเมือง แต่พรรคการเมืองและนักการเมืองจำนวนมากพอสมควรสนับสนุนให้เป็นหัวหน้ารัฐบาล นอกเหนือไปจากการสนับสนุนอย่างมากจากฝ่ายทหาร
อีก 10 วันต่อมา พล.อ. สุจินดา ก็ตั้งคณะรัฐมนตรีที่มีพรรคการเมืองเข้าร่วมได้หลายพรรค แต่การประท้วงรัฐบาลก็ตามมา พรรคฝ่ายค้านและพลังต่างๆ ได้ร่วมมือกันจัดชุมนุมอภิปรายต่อต้านรัฐบาล โดยเน้นว่านายกรัฐมนตรีต้องมาจากการเลือกตั้งเท่านั้น และเห็นว่าการที่ พล.อ. สุจินดา มาเป็นนายกรัฐมนตรี เป็นเรื่องของการสืบทอดอำนาจของคณะทหารที่ยึดอำนาจ
การต่อต้านรัฐบาลที่เริ่มต้นตั้งแต่การเข้ารับตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของ พล.อ. สุจินดา ได้ดำเนินมาอย่างต่อเนื่อง จากการชุมนุมกันที่หน้ารัฐสภาได้ย้ายมาที่สนามหลวง และท้ายที่สุดเมื่อกลางเดือนพฤษภาคมก็ได้มาชุมนุมกันที่ถนนราชดำเนินกลางในเวลาเย็น วันที่ทางฝ่ายเจ้าหน้าที่ของรัฐได้เข้าปราบปรามจับกุมผู้ชุมนุมได้เกิดขึ้นในวันที่ 17 พฤษภาคม 2535 ทำให้มีการเผชิญหน้าของทั้งสองฝ่ายที่ยืดเยื้อเป็นเวลาถึง 4 วัน 4 คืน โดยเรียกเหตุการณ์นี้ว่า ‘พฤษภาทมิฬ’ ทางทหารได้จับตัวผู้ประท้วงที่มีนิสิต นักศึกษา ประชาชน และผู้นำสำคัญคือ พล.ต. จำลอง ศรีเมือง การปราบปรามของรัฐบาลครั้งนั้นมีประชาชนได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิตด้วย
วันที่ 20 พฤษภาคม 2535 พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร (รัชกาลที่ 9) ทรงมีพระราชกระแสรับสั่งให้ พล.อ. สุจินดา และ พล.ต. จำลอง เข้าเฝ้าฯ หลังจากนั้นในวันที่ 24 พฤษภาคม 2535 พล.อ. สุจินดา ก็ได้ลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี และได้ให้รองนายกรัฐมนตรีคือ มีชัย ฤชุพันธุ์ ปฏิบัติหน้าที่รักษาการนายกรัฐมนตรีต่อมาจนกว่าจะได้นายกรัฐมนตรีคนใหม่
อ้างอิง:
