วันที่ 17 มกราคมของทุกปี เป็นวันเกิดของ มูฮัมหมัด อาลี ตำนานมวยโลกชาวสหรัฐฯ ซึ่งหากวันนี้เขายังอยู่ เขาจะมีอายุครบ 77 ปี
แม้ว่า มูฮัมหมัด อาลี หรือแคสเซียส เคลย์ จะจากเราไปแล้วตั้งแต่ปี 2016 แต่หลายคนก็ยกให้เขาเป็นไอคอนของวงการกีฬาในศตวรรษที่ 20 และล่าสุด สนามบินนานาชาติหลุยส์วิลล์ บ้านเกิดของเขา ได้ตัดสินใจเปลี่ยนชื่อสนามบินเป็น Louisville Muhammad Ali International Airport เพื่อเป็นการให้เกียรติแก่ยอดนักสู้ผู้ล่วงลับ
วันนี้ เนื่องในโอกาสวันคล้ายวันเกิดของ มูฮัมหมัด อาลี ผู้ที่เคยกล่าวไว้ว่า “มันไม่ใช่การโม้โอ้อวด ถ้าคุณสามารถทำได้จริงอย่างที่คุณพูด” THE STANDARD จึงได้รวบรวม 5 ประโยคที่อาลีพูดและทำได้จริง จนส่งให้เขากลายเป็นไอคอนของวงการกีฬาโลกตลอดกาล
อ้างอิง:
หนังสือ The Soul of a Butterfly โดย มูฮัมหมัด อาลี และ ฮานะ อาลี (ลูกสาว มูฮัมหมัด อาลี)
ประโยคสั้นๆ ที่เป็นการสรุปสไตล์การชกของอาลี ซึ่งไม่ใช่นักมวยที่เดินหน้าออกหมัดใส่คู่ชกอย่างต่อเนื่อง แต่เป็นนักมวยที่มีความเคลื่อนไหวที่สวยงาม ทั้งสเตปฟุตเวิร์กที่แลดูบางเบา แต่เมื่อใดก็ตามที่เขาตัดสินใจออกหมัด มั่นใจได้เลยว่า คุณจะพบเจอกับพลังหมัดที่หนักหน่วง เปรียบเสมือนกับการโดนผึ้งต่อย
เป็นหนึ่งในประโยคที่เป็นอมตะเช่นเดียวกัน เมื่อเขากล่าวถึงความมุ่งมั่นที่จะเป็นแชมป์โลกตั้งแต่วัยเด็ก นับตั้งแต่วันที่เขาถูกขโมยจักรยานในวัย 12 ปี และวิ่งไปแจ้งความกับตำรวจที่ทำงานพาร์ตไทม์เป็นเทรนเนอร์ในค่ายมวย จากวันนั้นเขาใช้เวลา 10 ปี และก้าวขึ้นเป็นแชมป์โลกรุ่นเฮฟวีเวตที่อายุน้อยที่สุดในโลกในวัย 22 ปี ด้วยการเอาชนะ ซอนนี ลิสตัน เมื่อปี 1964
นอกจากการต่อสู้ในเวทีมวยแล้ว มูฮัมหมัด อาลี ยังถูกยกย่องให้เป็นหนึ่งในนักเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิและความเท่าเทียมในสังคมของสหรัฐฯ โดยเฉพาะการตัดสินใจไม่เข้าร่วมสงครามเวียดนาม เนื่องจาก ‘ไม่ได้โกรธเคืองอะไรกับเวียดกง’ ต่อด้วยการขัดขืนหมายเรียกทหารจนสุดท้าย อาลีถูกยึดใบอนุญาตและตำแหน่งแชมป์โลก บวกกับศาลมีคำพิพากษาจำคุกเขา 5 ปี และปรับเงิน 10,000 ดอลลาร์
มูฮัมหมัด อาลี ได้บันทึกลงในหนังสือ โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อฝากถึงนักกีฬาเยาวชนในวันที่เขาไม่มีโอกาสได้อยู่สอนเรื่องการใช้ชีวิตทั้งในและนอกสังเวียน โดยเขาเผยว่า เคล็ดลับความสำเร็จของเขาคือ การวิ่ง ซึ่งการซ้อมวิ่งของเขาทุกครั้งไม่มีกำหนดระยะทางหรือเวลา แต่เขาจะหยุดก็ต่อเมื่อเขาผ่านความเจ็บปวดหรือความรู้สึกอยากยอมแพ้ไปแล้ว ถึงจะพอใจว่าการซ้อมของเขาเกิดประโยชน์
ในช่วงท้ายของชีวิต หลังจากที่เขาต่อสู้กับปัญหาความเท่าเทียมทางสังคม และโรคพาร์กินสัน อาลีได้ตอบคำถามในช่วงท้ายของหนังสือ The Soul of a Butterfly ไว้ว่า เขาอยากเป็นที่จดจำอย่างไร พร้อมกับคำทิ้งท้ายที่ยืนยันว่า เขายังคงเป็นนักมวยคนเดียวกับที่ขึ้นชกพร้อมกับอารมณ์ขันเมื่อหลายสิบปีก่อนว่า
“ถ้าทุกอย่างมันเยอะเกินไปที่จะจำ ผมขอให้ทุกคนจดจำว่า ผมเป็นแชมป์โลกที่กลายเป็นผู้นำและขวัญใจมหาชน และผมจะไม่ติดใจเลย ถ้าผู้คนลืมว่าผมหน้าตาดีขนาดไหน”
ภาพประกอบ: Nisakorn R.
