วันนี้ (1 เมษายน) ปกรณ์วุฒิ อุดมพิพัฒน์สกุล สส. บัญชีรายชื่อ พรรคก้าวไกล ในฐานะประธานวิปฝ่ายค้าน กล่าวถึงกรณีประธานวิปรัฐบาลระบุจะทบทวนเวลาอภิปรายทั่วไปแบบไม่ลงมติตามรัฐธรรมนูญมาตรา 152 จากเดิมฝ่ายค้านได้ 22 ชั่วโมง อาจเหลือ 18 ชั่วโมง เพื่อเพิ่มเวลาชี้แจงให้คณะรัฐมนตรี (ครม.)
ปกรณ์วุฒิกล่าวว่า ข้อตกลงที่ฝ่ายค้านได้ 22 ชั่วโมง ครม. 6 ชั่วโมงนั้น เป็นข้อตกลงที่ตกลงกันทุกฝ่าย ทั้งฝ่ายค้าน ฝ่ายรัฐบาล ครม. และประธานสภา เมื่อวันที่ 13 มีนาคม โดยมีเอกสารอย่างเป็นทางการ ข้อเสนอที่ให้เวลา ครม. 6 ชั่วโมงนั้น เป็นข้อเสนอที่ฝ่ายรัฐบาลเป็นผู้เสนอมาเอง ตนในฐานะตัวแทนฝ่ายค้านในวันนั้นตอบรับโดยไม่ได้ต่อรองใดๆ เลย
ตนยืนยันว่าฝ่ายค้านไม่ขัดข้องหาก ครม. จะใช้เวลาเกิน 6 ชั่วโมง เพราะการอภิปรายของฝ่ายค้าน เราก็อยากได้คำตอบที่ชัดเจนเช่นกัน และ สส. ฝ่ายค้าน ก็พร้อมปิดประชุมดึกกว่าที่กำหนด เพื่อให้ ครม. ได้ชี้แจงอย่างเต็มที่ แต่การที่พรรคร่วมรัฐบาลที่เสนอกรอบเวลาของ ครม. เพียง 6 ชั่วโมงมาเอง พอมารู้ตัวทีหลังว่าเวลาอาจจะไม่พอ อยากจะเพิ่มเวลาฝ่ายตนเอง ก็ไม่มีสิทธิมาลดเวลาฝ่ายค้านที่วางแผนภายใต้กรอบ 22 ชั่วโมงมาตลอด โดยเฉพาะมาเสนอก่อนถึงวันอภิปรายเพียง 2 วัน และจะนัดประชุมเพื่อทบทวนสัดส่วนเวลาในเช้าวันพุธที่ 3 เมษายนเพียง 1 ชั่วโมงก่อนเปิดประชุม
“ไม่ใช่หน้าที่ฝ่ายค้านที่จะต้องมารับผิดชอบการวางแผนที่ไม่รอบคอบของฝ่ายรัฐบาล ไม่ใช่เรื่องที่ฝ่ายค้านจะต้องไปขอต่อรอง เพราะนี่เป็นเรื่องที่ฝ่ายรัฐบาลจะต้องมาขอจากฝ่ายค้านเองว่าจะไม่ทำตามที่ตกลงกันไว้” ปกรณ์วุฒิระบุ
ปกรณ์วุฒิกล่าวว่า ท้ายที่สุดนี่อาจเป็นความพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการตรวจสอบ แต่ปฏิกิริยาของพรรคร่วมรัฐบาลที่ไม่พอใจการขอนับองค์ประชุมของฝ่ายค้านในสัปดาห์ที่แล้ว ก็อดคิดไม่ได้ว่าการขอลดการอภิปรายของฝ่ายค้านโดยไม่จำเป็นแบบฉุกละหุกครั้งนี้ อาจเป็นแค่ความต้องการจะ ‘แก้แค้น’ เท่านั้น และหากจะเอาวาระที่เป็นเวทีใหญ่ในการตรวจสอบรัฐบาลมากระทำแบบนี้ ก็คงบ่งบอกได้ถึงระดับวุฒิภาวะของคนในรัฐบาล และการไม่ให้ความสำคัญกับการตรวจสอบถ่วงดุลในระบบรัฐสภาเลย
ด้าน ภคมน หนุนอนันต์ รองโฆษกพรรคก้าวไกล กล่าวถึงกรณีเดียวกันนี้ว่า ที่ผ่านมาฝ่ายรัฐบาลต่างตบเท้าออกมาพูดว่าไม่กลัวการอภิปราย 152 เย้ยฝ่ายค้านว่าอย่าอภิปรายซ้ำซากบ้าง อย่าวนเวียนใช้วาทกรรมบ้าง ถ้ารัฐบาลไม่กลัวจริงตามที่ปากพูด ก็ควรนั่งนิ่งๆ ใจร่มๆ เปิดดูคลิปเก่าๆ ที่พรรคตัวเองเคยอภิปรายไปพลางๆ เผื่อจะละอายใจบ้าง
