ใครว่า มัลดีฟส์ (Maldives) มาเที่ยวเดียวก็เบื่อแล้ว แสดงว่ายังไม่รู้จักมัลดีฟส์อย่างลึกซึ้งดีพอ

     เพราะมัลดีฟส์ไม่ได้มีแค่วิลล่ากลางน้ำ น้ำทะเลสีเทอร์ควอยส์ และแสงแดดอันเผ็ดร้อนเสียเมื่อไร ทว่ามัลดีฟส์ยังมีโลกใต้ทะเลที่รอการไปสำรวจจากนักเดินทางจากทั่วมุมโลก

     ก็คงเหมือนฉันที่แม้จะเป็นมัลดีฟส์เที่ยวที่สิบ แต่มัลดีฟส์ก็เป็นมัลดีฟส์อยู่วันยังค่ำ ยังคงโปรยเสน่ห์จัดจ้านใส่ผู้บูชาแสงแดดและโลกใต้น้ำเสมอ

     แต่ดูเหมือนเที่ยวนี้จะไม่ปกตินัก เพราะฉันมีภารกิจหลายอย่างที่ต้องสะสางให้บรรลุ เป็นภารกิจที่มาหลายครั้งแล้วแต่ยังค้างคาใจ

     เรื่องมันมีอยู่ว่า ปีก่อนผู้ช่ำชองเรื่องการเที่ยวมัลดีฟส์บอกฉันว่า ทุกปีราวๆ ปลายเดือนมิถุนายนไปจนถึงต้นเดือนตุลาคมจะมีฝูงแมนตาเรย์นับร้อยตัวพากันว่ายน้ำมากินแพลงตอนในย่านบา อะทอล (Baa Atoll) ฉันจึงอยู่ในท่าพร้อมไปมัลดีฟส์ตั้งแต่ต้นปี

     บุญพาวาสนาส่ง ต้นเดือนกรกฎาคมฉันจึงมีโอกาสแวะเวียนไปแถวบา อะทอล มุมที่มีแมนตาเรย์อยู่เยอะมาก จากสนามบินนานาชาติของมัลดีฟส์ ฉันเหาะเหินเดินอากาศต่อไปอีกครึ่งชั่วโมง เพื่อมุ่งหน้าไปยังบา อะทอล จุดหมายของเราอยู่ที่เกาะดาราวานดู (Dharavandhoo) เกาะเล็กๆ ที่มีสนามบินและมีชุมชนชาวเกาะสร้างบ้านอยู่นับร้อยคน

     พอมาถึงปุ๊บ ‘มาริโอ’ นักดำน้ำจาก Liquid Salt Divers ไม่พูดพร่ำทำเพลง พาซักซ้อมการใช้อุปกรณ์การดำน้ำให้คุ้นชินกันเสียก่อน เวลาเจอฝูงแมนตาเรย์จะได้ไม่ตกอกตกใจ

     เอกเขนกอยู่ที่เกาะดาราวานดูจนหายเหนื่อย วันรุ่งขึ้นเราจึงนั่งเรือไปยังฮานิฟารู เบย์ (Hanifaru bay) ที่อยู่ไม่ไกลจากรีสอร์ต มาริโอบอกให้เตรียมตัวให้พร้อม เมื่อมาถึงจุดนัดพบกับแมนตาเรย์ ทุกคนอยู่ในท่าพร้อมกระโจนลงน้ำ ยังไม่ทันไรฉันก็แทบสำลักน้ำ เมื่อพบว่ารายรอบตัวเราคือฝูงแมนตาเรย์ที่แหวกว่ายอยู่

สิ้นเสียงเขา จำได้ว่าสับฟินอย่างไม่คิดชีวิต เสมือนลงแข่งว่ายน้ำในซีเกมส์อย่างไรอย่างนั้น ประเดี๋ยวเดียวก็ได้สบตากับนางเอกแห่งท้องทะเล นางเหมือนซุป’ตาร์ที่ใครๆ ก็อยากเจอ ถูกล้อมหน้าล้อมหลังไว้ด้วยมนุษย์

     พูดถึงแมนตาเรย์ มันคือกระเบนพันธุ์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลกที่พอมันสยายปีกจะทำให้รู้เลยว่าตัวใหญ่มาก ยิ่งเวลาแมนตาเรย์สยายปีกเข้ามาใกล้ๆ จะเห็นท่วงท่าและลีลาการว่ายน้ำที่สง่างาม พวกมันดูเหมือนคุ้นเคยกับมนุษย์เป็นอย่างดี และไม่มีท่าทีกลัวผู้คน บางตัวยังว่ายตีลังกากลับตัวโชว์นักดำน้ำอีกต่างหาก

     ขนมขบเคี้ยวที่แมนตาเรย์ชอบมากคือแพลงตอนที่ลอยพลิ้วอยู่ในกระแสน้ำนี่เอง และช่วง 3-4 เดือนนี้ แถวบา อะทอล จะมีแมนตาเรย์นับร้อยตัวมาว่ายน้ำกินแพลงตอนอย่างเอร็ดอร่อย

     ความจริงไม่ใช่แค่แมนตาเรย์ที่ฉันรู้จัก แต่ยังมีสติงเรย์ และอีเกิลเรย์ ที่ฉันเคยว่ายน้ำเล่นด้วย แต่เอาเข้าจริงๆ แล้วสัตว์น้ำในตระกูลกระเบนนั้นมีมากกว่า 400 ชนิดเชียว

     พวกมันมีหางยาวแหลมเรียกว่าเงี่ยงที่โคนหาง ซึ่งเป็นอาวุธสำคัญไว้ป้องกันตัว เมื่อมีศัตรูเข้าโจมตี มันก็จะตวัดหางให้เงี่ยงที่มีลักษณะคล้ายกับมีดปลายแหลมเสียบแทงศัตรูที่เข้ามาจู่โจมให้บาดเจ็บอย่างแสนสาหัส

     วันนั้นเราเจอแมนตาเรย์ไม่ถึงร้อยหรอก แต่แค่ฝูงย่อมๆ ก็ทำให้ฉันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก เราแหวกว่ายกันอยู่พักใหญ่ก่อนจะกลับสู่รีสอร์ตบนเกาะดาราวานดู

     วันรุ่งขึ้นเราพักผ่อนหย่อนอารมณ์กันเบาๆ ด้วยการเดินเที่ยวชมชีวิตความเป็นอยู่ของชาวเกาะ เพราะบนเกาะก็มีชุมชนย่อมๆ มีทั้งมัสยิด โรงเรียนสอนศาสนา โรงเรียน และสถานีอนามัย

     บ้านช่องห้องหับของชาวเกาะ เขาเอาปะการังมาทำรั้วอยู่กันง่ายๆ บ้านหลังไม่โตอะไรมากนัก มีปลูกพืชผักสวนครัวบ้าง เพราะเขาปลูกอะไรไม่ได้มากนักหรอก แต่ก็ยังพยายามปลูกกัน

     กลางเกาะมีสนามฟุตบอลให้เด็กๆ ได้มาเตะกัน ริมทะเลมีร้านสะดวกซื้อที่มีนักท่องเที่ยวแวะเวียนมาไม่ขาดสาย และหน้าบ้านของทุกบ้านจะมีเก้าอี้ถักเอาไว้นั่งรับลมตั้งเรียงกัน 3-4 ตัว บางทีก็ทำเป็นชิงช้านั่งแกว่งกันสบายอารมณ์

     เช้าๆ พ่อบ้านของทุกบ้านจะออกมายืนตกปลาอยู่ในทะเลหน้าบ้าน ได้ปลาปุ๊บก็เอาไปทำครัว แต่ถ้าเห็นออกเรือก็หมายถึงหาปลาไปขายที่เมืองหลวงอย่างมาเล (Male)

     สายๆ เราออกเรือไปแซนด์แบงก์ที่ดิกู เด ฟาร์รู (Dhigu de Farru) เนินทรายขาวละเอียดอย่างกับแป้ง น้ำใสยิ่งกว่ากระจก แถมสีน้ำนี่สีเทอร์ควอยส์หวานฉ่ำ แช่น้ำและดำน้ำที่นี่กันพอหอมปากหอมคอ เดินเล่นรอบๆ เกาะที่แค่ไม่ถึง 5 นาทีก็เดินทั่วเกาะแล้ว

     ก่อนจะบ่ายหน้ากลับรีสอร์ต นั่งชิลล์ที่ชิงช้าบนชายหาด นึกถึงฝูงแมนตาเรย์ที่เพิ่งพบเจออย่างมีความสุข เป็นอีกวันหนึ่งที่โรแมนติกวายร้ายเลย แบบนี้คงจะเรียกว่า Fantastic ไม่ได้แล้ว เจอแมนตาเรย์เป็นฝูงแบบนี้ต้องเรียกว่า Mantastic ถึงจะถูก

     บรรลุภารกิจแรกไปแล้ว ยังเหลืออีกอย่างที่ค้างคาใจมาตั้งแต่ 2 ปีก่อน มัลดีฟส์เที่ยวนั้นฉันนั่งเรือออกไปราว 2 ชั่วโมงกว่า ด้วยหวังว่าจะได้สบตากับฉลามวาฬ (Whale Shark) แต่หลังจากล่องเรือตระเวนหาฉลามวาฬอยู่นานสองนานก็ยอมแพ้ให้กับโชคชะตา ได้แต่คิดว่าเราคงไม่มีวาสนาต่อกัน

     แต่ฉันเป็นพวกไม่อ่อนข้อให้อุปสรรคและโชคชะตาอยู่แล้ว มามัลดีฟส์เที่ยวนี้เลยขอออกไปตามหาฉลามวาฬอีกรอบเพื่อวัดดวงแล้วกัน

     ดูเหมือนรูปการจะส่อเค้าไปทางเดิม ล่องเรือมา 2 ชั่วโมงเห็นจะได้ ยังไม่เห็นเงาของฉลามวาฬเลยสักตัว

     แล้วก็เป็นอีกครั้งที่ฉันยอมจำนนให้กับโชคชะตา ไม่เจอก็ไม่เจอ คราวหน้ายังมี ไม่เจอวันนี้ก็เจอวันหน้า คิดได้แบบนั้นจึงเบนหัวเรือกลับเรือนพัก

     แต่ก่อนจะกลับเลยหย่อนตัวลงไปดำน้ำดูปะการังให้หายเซ็งเสียหน่อย ดำผุดดำว่ายได้อยู่ 5 นาทีก็ได้ยินเสียงคนเรือตะโกนลั่นว่า “เจอแล้ว! เจอฉลามวาฬแล้ว!”

     สิ้นเสียงเขา จำได้ว่าสับฟินอย่างไม่คิดชีวิต เสมือนลงแข่งว่ายน้ำในซีเกมส์อย่างไรอย่างนั้น ประเดี๋ยวเดียวก็ได้สบตากับนางเอกแห่งท้องทะเล นางเหมือนซุป’ตาร์ที่ใครๆ ก็อยากเจอ ถูกล้อมหน้าล้อมหลังไว้ด้วยมนุษย์

     วันนั้นเราว่ายน้ำด้วยกันอยู่ครึ่งชั่วโมง ช่างเป็นครึ่งชั่วโมงที่แสนมหัศจรรย์ของชีวิตเหลือเกิน

     จะเรียกทริปนี้ว่าอะไรดีล่ะ Mantasic Maldives หรือ Very Whale ดี…