พินิจที่รัก

     ก่อนอื่นฉันต้องขอบคุณเธอกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา กับความเสียสละลดทอนอีโก้ของความเป็นเธอที่แบกรับความคาดหวังของสังคมรอบๆ ตัวเธอ และให้ฉันได้มีที่ยืนในโลกใบนี้บ้าง อย่างน้อยก็ในช่วงเวลาที่เหลืออยู่ของเรา

     เป็นเวลานับปีแล้วที่เธอถอยลงไปแทรกตัวอยู่ส่วนใต้สุดของก้นบึ้งจิตใจ และยอมให้ฉันก้าวมาแทนที่ในพื้นผิวด้านบน ตอนแรกฉันดีใจมากจนอยากเหยียบเธอให้จมธรณี และทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างของเธอไปโดยสิ้นเชิงเลยล่ะ แต่บัดนี้ฉันรู้แล้วว่า หลายสิ่งหลายอย่างของเธอ มันมีคุณค่าเกินกว่าที่จะละทิ้งไปได้ ก็เหมือนกับที่เธอไม่เคยละเลย ‘การมีอยู่’ ของฉันมาตลอด 50 ปีที่ผ่านมา

     ฉันยังจำได้ถึงช่วงเวลาที่เราต่อสู้กัน มันเป็นการต่อสู้ที่ยากลำบาก เพราะต่างฝ่ายก็ไม่อาจทำร้ายซึ่งกันและกันได้ ถ้าเธอทำร้ายฉัน เธอก็เจ็บ ฉันก็รู้ว่าถ้าฉันทำให้เธอเจ็บ ฉันก็ต้องเป็นฝ่ายร้องไห้เสียใจ เธอแบกรับทุกสิ่งทุกอย่างเอาไว้คนเดียว ทั้งความกดทับของสังคมด้านบน และความกดดันจากฉันที่ด้านล่าง

     ฉันตระหนักแล้วว่าชีวิตของฉัน ‘พอลลีน’ ในวันนี้ มันง่ายกว่าชีวิตของ ‘พินิจ’ ที่ผ่านมา เพราะวันนี้เราไม่ต้องต่อสู้กัน ส่วนเรื่องของสังคมรอบข้าง เธอก็ได้แผ้วถางหนทาง จนฉันสามารถหายใจหายคอได้มากกว่าที่เธอเคยประสบ

     ฉันสัญญากับเธอนะว่าฉันจะทำให้ดีที่สุด ให้สมค่ากับสิ่งที่เธอได้เสียสละให้ฉัน เชื่อเถอะว่าฉันจะไม่ทำให้เธออับอายขายหน้า ในขณะที่ฉันจะเป็นตัวของฉันเอง ร่าเริง เบิกบาน ช่างสังเกต และอ่อนไหว แต่ฉันก็ยังได้มรดกจากเธอ ที่มีเหตุผล ช่างคิดวิเคราะห์ในทุกเรื่อง หนักแน่น และเสียสละ

     ฉันมาคิดดูแล้ว ฉันจะสานต่อสิ่งที่เธอเคยทำมาตลอด นั่นคือแบ่งปันความสุขให้กับคนอื่น ประสานความคาดหวังของคนอื่นๆ

     เผลอๆ ฉันจะทำได้ดีกว่าเธอ เพราะฉันจะเป็นผู้หญิงที่เบิกบาน และมีความสุขด้วยตัวของฉันเอง การที่เรามีความสุขและรักตัวเองอย่างล้นเหลือ เราก็จะยิ่งแบ่งให้คนอื่นได้มากขึ้น

     ฉันจะเล่าให้เธอฟังคร่าวๆ ถึงสิ่งที่ฉันจะทำ ฉันคิดว่าในโลกใบนี้ยังมีคนอีกเยอะที่มีการต่อสู้อยู่ข้างในเหมือนเรา ในช่วงเวลาหนึ่ง มันอาจจะไม่มีทางออก แต่บางคนก็สามารถก้าวผ่าน ขณะที่บางคนก็ไปไม่รอด ทำร้ายตัวเองจนล้มหายตายจากไป โดยที่ครอบครัวไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเพราะสาเหตุอะไร เพราะเขาและเธอยอมแพ้ และเลือกที่จะเก็บความลับนั้นไว้ตลอดกาล ฉันอยากส่งเสริมให้ผู้คนได้ตระหนักในข้อนี้ และเปิดใจยอมรับกันมากขึ้น คนแบบเราจะได้ผ่อนคลายกับการยอมรับตนเอง และเปิดเผยต่อกันมากขึ้น โดยไม่ต้องกลัวว่าจะถูกประณาม

     ฉันจะให้ความกระจ่างกับผู้คนถึงความแยกย่อยของความเป็นเลสเบี้ยน เกย์ ไบเซ็กชวล และทรานส์เจนเดอร์ ตอนนี้คนยังไม่มีชุดความรู้เท่าที่ควร แม้แต่คนที่เป็นและเผชิญกับตัวเองก็ยังสับสน ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรกันแน่ ทรานส์เจนเดอร์บางคนคิดว่าตัวเองเป็นเกย์ ขณะที่เกย์บางคนเผลอคิดว่าตัวเองเป็นกะเทย การแก้ปัญหาให้กับตัวเองก็เลยซับซ้อนขึ้นไปอีก และมีผลให้เกิดการเข้าใจผิดของสังคม

     ต้องขอบใจเธอนะพินิจ ในการเป็นคนช่างพินิจพิเคราะห์ และทำให้เราต่างเข้าใจนิยามของตัวฉันเองได้เที่ยงตรงและชัดเจน ทำให้ไม่หวั่นไหวต่อกรอบของสังคมที่เขากำหนดไว้

     พอลลีนเป็นผู้หญิง มีพินิจเป็นผู้ชาย แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เรากีดกันทั้งสองออกจากกัน ในความเป็นพินิจก็มีพอลลีน (แม้เธอจะพยายามบอกคนอื่นว่าไม่มี) และในความเป็นพอลลีน ฉันจะยอมรับกับทุกคนว่ายังมีพินิจอยู่ในตัวฉัน ก็เราอยู่ร่วมกันมาตั้งนาน ฉันจะตัดเธอออกไปได้อย่างไร

     ฉันเผลอพูดไปว่า “โลกนี้มีอะไรมากกว่าอวัยวะเพศอีกตั้งเยอะ” ฉันก็หมายความอย่างนั้นจริงๆ ไม่ว่าเราจะแสดงออกเป็นเพศอะไร เราทุกคนต่างมีภารกิจอื่นๆ ที่ต้องทำมากกว่าตั้งข้อจำกัดให้ตัวเองว่า อันนี้ผู้หญิงทำได้ อันนี้ผู้หญิงทำไม่ได้

     ในนิยามหนึ่งฉันอาจจะเป็นผู้หญิงข้ามเพศ แต่ในอีกหนึ่งนิยาม ‘ฉันได้ก้าวข้ามความเป็นเพศมาแล้ว’

     พินิจที่รัก ฉันภูมิใจในตัวเธอ และไม่เสียดายเวลาที่เราต่อสู้กัน ฉันไม่คิดเสียใจหรอกว่าเธอน่าจะยอมรับฉัน ‘และก้าวลงจากตำแหน่ง’ ให้เร็วกว่านี้ เธอวิเคราะห์มาแล้วว่านี่คือเวลาที่เหมาะสม และฉันก็พอใจกับสถานะที่เป็นอยู่

     ทุกการเคลื่อนไหวของดาวแต่ละดวงในเอกภพ มันย่อมมีเหตุผลในตัวของมันเอง เราต้องยอมรับว่ามันเป็นสิ่งดี

รักและศรัทธา

พอลลีน งามพริ้ง