เราอยากถูก ‘จดจำ’ แบบไหน ในช่วงเวลาที่ดีที่สุดของชีวิต?
คำถามสำคัญที่ยังตอกย้ำเรื่องการ ‘จากลา’ หลังจากปล่อยเพลงเศร้ามาอย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่ หมดรัก (EXPIRE) ที่เล่าถึงการรักหมดและจากกันด้วยดี ส่งไม้ต่อมาที่ ส่งเธอได้เท่านี้ (GOODBYE) ชวนให้คิดถึงคนสำคัญที่จากไปไม่มีวันกลับ คราวนี้ LOMOSONIC มาพร้อมกับ ได้โปรดจดจำฉันไว้ (MEMORY) เพลงจังหวะหนักๆ ที่เล่าถึงการจากลาของกลุ่มเพื่อนผ่านวัยมัธยมศึกษาตอนปลาย ที่หลายคนยกให้เป็นหนึ่งในช่วงเวลาที่ ‘ดี’ ที่สุดในชีวิต
เริ่มต้นพาคนฟังย้อนกลับไปช่วงมัธยมศึกษาตอนปลาย ด้วยจังหวะกลองรัว หนัก เหมือนเสียงเพลงเชียร์ในช่วงงานกีฬาสีที่ปลุกเร้าความทรงจำที่อาจหลงลืมไปให้กลับมาอีกครั้ง กีตาร์ที่ช่วยเร่งเร้าฮอร์โมนที่ฮึกเหิมของวัยรุ่น และเสียงร้องของบอยในท่อนฮุก ที่ใช้เสียงคอรัสมาประสาน ให้ความรู้สึกเหมือนมีเพื่อนๆ มาร้องเพลงร่วมกันเหมือนในวันวาน
“เพราะว่าในวันหนึ่งเราคงต้องลาไกล ไม่มีงานเลี้ยงไหนที่ไม่เลิกรา”
ในขณะที่พาร์ตดนตรีฮึกเหิม สนุกสนาน แต่เนื้อเพลงผสมผสานไปด้วยหลากความรู้สึกทั้งความคิดถึง เศร้า เหงา มีความสุข ชวนให้นึกถึงช่วงเวลาแห่งการเติบโตที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม คราบน้ำตา แต่สุดท้ายต้องจากลาไม่ว่าจะจาก ‘เป็น’ หรือจากไปโดยไม่มีวันหวนกลับ
ทั้งความผูกพันระหว่างเพื่อน ครอบครัว คนรัก หรือความสัมพันธ์รูปแบบไหนล้วนมีช่วงหมดอายุ เราไม่อาจฝืนความจริงที่ต้องจากลา สิ่งที่ทำได้มีเพียง ‘จดจำ’ ช่วงเวลานั้นเอาไว้ เป็นความทรงจำที่ไม่ว่าจะสุขหรือเศร้า ก็อาจทำให้เราน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
พาร์ตมิวสิกวิดีโอเสริมความรู้สึกคิดถึงอดีตให้เห็นภาพชัดขึ้นไปอีก ด้วยการจำลองสถานการณ์ชีวิตมัธยมศึกษาตอนปลายของนักเรียนกลุ่มหนึ่งที่มีบุคลิกหลากหลาย ทั้ง เด็กเรียน เด็กเนิร์ด เด็กเรียบร้อย ดาวโรงเรียนที่โดดเด่น ไปจนถึงกลุ่มเด็ก ‘หลังโรงเรียน’ ที่ฮอร์โมนแห่งวัยรุ่นกำลังพลุ่งพล่าน
ตัวละครที่หลากหลายถูกวางให้มาเจอกับประสบการณ์ร่วมที่หลายคนเคยเจอ ทั้งการทำกิจกรรมร่วมกับกลุ่มเพื่อน แต่งตัวผิดระเบียบ รวมตัวกันในห้องน้ำ หนีโรงเรียน มีเรื่องกับคนอื่น มีความรักกับใครสักคน ไปจนถึงวันที่ต้อง ‘ร่ำลา’ จากกันไม่ว่าจะด้วยรูปแบบไหนก็ตาม
เหตุการณ์ทั้งหมดทำให้นึกถึงความทรงจำส่วนบุคคลที่แตกต่างกันออกไป เช่น เป้าหมายการไปโรงเรียนเพื่ออยากเจอเพื่อนมากกว่าเรียน แอบออกจากห้องเรียนก่อนใครเพื่อไปจองโต๊ะอาหารหรือที่นั่งในร้านเกม งานกีฬาสีที่ทุ่มเทเวลา อดหลับอดนอนโดยมี ‘ขนมปี๊บ’ เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ ไปจนถึงวันปัจฉิมนิเทศที่ได้ร่ำลาอาจารย์ แลกกันเขียนเฟรนด์ชิป หรือสลักข้อความลงบนเสื้อนักเรียน ที่เป็นเครื่องหมายบอกว่า เราถูก ‘จดจำ’ แบบไหน ในหัวใจของกันและกัน เหมือนที่ บอย นักร้องนำพูดถึงคอนเซปต์ของเพลงนี้เอาไว้ว่า
“สิ่งที่อยากสื่อสารกับคนฟัง คือสักวันหนึ่งทุกคนบนโลกนี้ต้องแยกจากกัน ไม่มีงานเลี้ยงไหนที่ไม่เลิกรา แต่ก่อนถึงวันนั้นคุณอยากถูกจดจำแบบไหน และถ้านี่คือวันสุดท้ายจริงๆ เราก็อยากขอให้เธอจดจำว่าฉันจะรักเธอจนวินาทีสุดท้าย”
มาร่วมคิดถึงช่วงเวลาดีๆ แล้วยิ้มไปกับ ได้โปรดจดจำฉันไว้ (MEMORY) ของ LOMOSONIC ได้ที่
