วันนี้ (10 มีนาคม) ที่ลานจักรพงษ์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ตั้งแต่เวลา 17.00 น. คณะจุฬาร่วมกับองค์การบริหารสโมสรนิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (อบจ.) และสภานิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย I Student Council of Chulalongkorn University เชิญชวนราษฎรทุกคนร่วมกันจุดเทียนและวางดอกไม้ไว้อาลัยให้กระบวนการยุติธรรมไทยที่บิดเบี้ยวและไม่อาจเป็นที่พึ่งของประชาชน และเพื่อระลึกถึงบุคคลที่ถูกคุมขังอยู่ในเรือนจำในคดีมาตรา 112 #จุดเทียน10มีนาตามหาความยุติธรรม
ขณะที่บรรยากาศการจัดกิจกรรม มีประชาชนแต่งกายชุดสีดำ พร้อมนำเทียนและดอกไม้เข้าร่วมจำนวนมาก แต่ขณะที่กำลังจะเริ่มทำกิจกรรมได้มีฝนตกลงมา กลุ่มผู้จัดกิจกรรมจึงต้องประกาศให้ผู้ที่มาร่วมกิจกรรมเข้ามาหลบฝนและทำกิจกรรมภายในศาลา โดยกิจกรรมเริ่มด้วยการกล่าวปราศรัยโดยนายกองค์การบริหารสโมสรนิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยและคณาจารย์จากมหาวิทยาลัยต่างๆ ซึ่งกล่าวถึงการที่เจ้าหน้าที่รัฐปฏิบัติต่อกลุ่มผู้ชุมนุมด้วยความรุนแรง และไม่เห็นด้วยกับการถูกคุมขังโดยไม่ได้รับการประกันตัวจากมาตรา 112 จากนั้นได้มีการเล่นดนตรีสลับอ่านบทกวี
หลังจบกิจกรรมการอ่านบทกวี มีการจุดเทียนและมอบดอกไม้ เพื่อเป็นกำลังใจให้ครอบครัวของนักกิจกรรมทางการเมืองและแกนนำกลุ่มราษฎรที่ถูกคัดค้านการประกันตัวจากการฝากขังในเรือนจำ ได้แก่ สุรีย์รัตน์ ชิวารักษ์ มารดาของ เพนกวิน-พริษฐ์ ชิวารักษ์, และครอบครัวคนอื่นๆ เช่น อานนท์ นำภา, สมยศ พฤกษาเกษมสุข, หมอลำแบงค์-ปติวัฒน์ สาหร่ายแย้ม, รุ้ง-ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล กลุ่มแนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม, ไมค์-ภาณุพงศ์ จาดนอก, จตุภัทร์ บุญภัทรรักษา หรือไผ่ ดาวดิน และโตโต้-ปิยรัฐ จงเทพ หัวหน้าการ์ดกลุ่ม We Volunteer หรือวีโว่
สุรีย์รัตน์กล่าวว่า “อยากจะขอขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้เพนกวินและทุกคนที่ยังอยู่ในคุก ที่ต้องเสียสละอนาคต เสียสละหลายๆ อย่าง เพื่อจะทำให้ประเทศนี้ดีขึ้น ถึงแม้ว่าสิ่งที่พวกเขาทำก็ไม่รู้ว่าจะสำเร็จในยุคนี้ไหม แต่พวกเขาก็เชื่อว่าจะสำเร็จ หลายๆ คนอาจจะเป็นห่วงว่าเพนกวินอยู่ข้างในจะเป็นอย่างไร แต่แม่ขอบอกว่า เพนกวินหัวใจเขาเข็มแข็งมาก แต่เขาได้สื่อสารผ่านทนายบอกมาว่า เป็นห่วงผู้ชุมนุมที่อยู่ข้างนอก ห่วงเพื่อนๆ ถึงแม้วันนี้บนท้องฟ้าจะไม่มีดวงดาวเลยสักดวง เพราะดวงดาวของเราอยู่ในคุก แต่ตัวแม่เชื่อว่าตรงนี้และข้างนอกยังมีดวงดาวอีกหลายดวง เป็นแสนเป็นล้านดวงที่สองประกาย
“ที่ผ่านมาแม่ปล่อยให้ลูกต้องสู้อยู่เพียงคนเดียว วันนี้ถึงเวลาแล้วที่แม่ต้องออกมาสู้กับลูก และเชื่อว่าแม่ทุกคนก็ต้องทำแบบนี้ แม่เองเคยถามเพนกวินว่า จะทำไปเพื่ออะไรลูก ทำไปทำไม ในเมื่อประเทศนี้เขาไม่ต้องการให้ลูกทำความดี ให้ไปทำให้ประเทศอื่นเจริญ เพนกวินก็ตอบว่า ไม่ได้หรอกแม่ ประเทศนี้เป็นบ้านเกิดของเพนกวิน ต้องทำที่ประเทศนี้”
