หากใครได้ผ่านหูผ่านตาคงพอรู้ว่า บาส-นัฐวุฒิ พูนพิริยะ ผู้กำกับภาพยนตร์ระดับอินเตอร์ ผ่านการใช้ชีวิตอยู่ที่นิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา จนกลายมาเป็นแรงบันดาลใจในการสร้างภาพยนตร์หลายเรื่อง เขายังเล่าต่อไปอีกว่า การเขียนบทภาพยนตร์แต่ละเรื่องถูกเขียนขึ้นมาในบ้านแต่ละหลัง ตามการโยกย้ายและจังหวะชีวิตที่เปลี่ยนไป ซึ่งสภาพแวดล้อมเหล่านี้เองต่างส่งผลถึงความคิดสร้างสรรค์และองค์ประกอบของชีวิต จนกลายภาพยนตร์ที่หลายคนได้รับชมกัน
ชีวิตที่นิวยอร์กของคุณเป็นอย่างไร
บาส นัฐวุฒิ: เหนื่อยมากและสนุกมากในเวลาเดียวกัน เป็นช่วงที่เหมือนสนามเด็กเล่น เราได้ทำอะไรหลายอย่างที่ไม่เคยได้ทำ ถ้าคุยเรื่องสเปซ พอนิวยอร์กปุ๊บเรารู้สึกว่าเมืองทั้งเมืองมันเป็นสเปซของเรา เพราะเราไม่ต้องรายงานใคร เราไม่ต้องขึ้นตรงกับใคร เรารับผิดชอบชีวิตของตัวเราเองเต็มที่ งานก็ทำงานร้านอาหารได้เงินมา วันหยุดอยากทำอะไรก็ได้ มันรู้สึกว่าโลกนี้ช่างกว้างใหญ่และสนุกเหลือเกิน สเปซในชีวิตมันกว้างขึ้น ใหญ่ขึ้น
พอไปอยู่ 2-3 ปีแรกมันก็สนุก แต่เราก็จะเริ่มนึกถึงพ่อ แม่ พี่ น้อง เริ่มนึกถึงคนในครอบครัว กลายเป็นคำว่าบ้านมันมีความหมายมากกว่าแค่สิ่งปลูกสร้างไปโดยทันที เพราะสำหรับเรามันคือหน้าพ่อ หน้าแม่ พี่ชายเรา น้องสาวเรา ที่ลอยมาก่อน การที่ออกไปใช้สเปซของตัวเอง ก็ทำให้เรานิยามคำว่าบ้านเปลี่ยนไปจากเดิมเยอะเลย
ความสัมพันธ์ของบ้านกับภาพยนตร์แต่ละเรื่อง
บาส นัฐวุฒิ: ตลกดีเหมือนกัน เพราะว่าจริงๆ แล้วภาพยนตร์ทั้ง 3 เรื่องใช้สเปซในการทำงานไม่ใช่ที่เดียวกันสักหลัง หลังแรกที่ทำ เคาท์ดาวน์ (Countdown) ตอนนั้นเพิ่งกลับมาจากนิวยอร์กใหม่ๆ เราก็ไปอยู่คอนโดแถวรามคำแหง เป็นคอนโดห้องเล็กๆ เพื่อเขียนบทภาพยนตร์เรื่อง เคาท์ดาวน์ (Countdown)
ความพิเศษของมันคือ เราเขียนบทคนเดียว ยังไม่มีทีม อยู่กับตัวเอง เขียนกับตัวเอง พูดกับตัวเอง คุยแต่กับตัวเอง แต่มันสนุก ไม่ได้รู้สึกว่าเราโดดเดี่ยวหรือเคว้งคว้างอะไร เรารู้สึกว่ามันเป็นงานของเรา เป็นเมสเสจที่อยากจะพูด
แต่ว่าช่วง เคาท์ดาวน์ (Countdown) นอกจากเราจะเขียนในบ้านหลังนั้นแล้ว ยังมีอีกหนึ่งสเปซคือที่บางแสน เพราะมันคือช่วงที่กรุงเทพฯ น้ำท่วมใหญ่ พี่เก้ง-จิระ มะลิกุล ที่เป็นโปรดิวเซอร์ กับพี่วรรณฤดี (วรรณฤดี พงษ์สิทธิศักดิ์) เขาหนีน้ำท่วมไปอยู่บางแสน พอเรากำลังเขียนบทกับเขา เขาก็เช่าห้องให้เราอยู่ กลายความทรงจำที่มีต่อการเขียนบทภาพยนตร์เรื่อง เคาท์ดาวน์ (Countdown) มันคือโต๊ะม้าหินริมทะเลบางแสน ตอนเช้าเราต้องไปนั่งคุยกับพี่เก้ง พี่วรรณ นั่งโยนไอเดียกัน
พอมาเรื่องที่ 2 เรื่อง ฉลาดเกมส์โกง ตอนนี้ก็ย้ายมาอยู่คอนโดอีกที่หนึ่งแล้ว ห้องเล็กกว่าเดิม แต่คอนโดนี้เป็นคอนโดที่ซื้อเองแล้ว และที่สำคัญคือ ดันเป็นการเขียนบทที่มีทีมงานอีก คนเขียนบท ฉลาดเกมส์โกง ทั้งหมด 3 คน ทุกคนมาอยู่ด้วยกัน กลายเป็นว่าจะมีหลายโมเมนต์ในห้องเล็กๆ แคบๆ ขนาด 20 กว่าตารางเมตรที่ต้องนั่งอัดกันบนพื้น แล้วก็นั่งพิมพ์บทกันบนโต๊ะกระจก
หลังจากที่เราได้โครงเรื่องที่แฮปปี้กันแล้ว เราจะขอเขาอยู่คนเดียวกับบท เพื่อที่พี่จะรีไรต์ทั้งหมดอีกรอบให้มันเป็นน้ำเสียงของตัวเอง เราก็จะอยู่ที่บ้าน แต่ส่วนมากก็จะชอบไปเปิดโรงแรมเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศไปเรื่อยๆ โรงแรมในต่างจังหวัดหรือบางทีก็โรงแรมในกรุงเทพฯ เพื่อเค้นทุกอย่างออกมา
พอเรื่องล่าสุด One for the Road ช่วงนั้นย้ายมาอยู่ที่ทาวน์โฮมแล้ว อันนี้ก็จะมีสเปซขึ้นมาหน่อย ถ้ามีทีมงานก็สบายขึ้น ไม่ต้องมานั่งพื้นจับกลุ่มเหมือนทำงานกลุ่มอีกต่อไป
ความรู้สึกของการได้อยู่บ้านตัวเองเพื่อเขียนบทภาพยนตร์รู้สึกอย่างไร
บาส นัฐวุฒิ: รู้สึกมีพลัง เพราะในวันที่เราคิดอะไรไม่ออก เราเงยหน้าขึ้นมาแล้วเห็นบ้าน แล้วคิดกับตัวเองว่า “กูยังผ่อนไม่หมด” (หัวเราะ) จริงๆ มันแค่นั้นเลย นึกไม่ออกแล้วก็เงยหน้าขึ้นมาก็ต้องนึกให้ออก แค่นั้นเอง นึกไม่ออกก็ต้องทำให้เสร็จ ทำให้งานมันเดิน ไม่อย่างนั้นสเปซที่พยายามสร้างขึ้นมามันจะล่มสลายได้นะถ้าไม่มีวินัยหรือไม่มีความพยายามมากพอ
ติดตามชมรายการ HOW DO YOU LIVE? ได้ทาง YouTube ของ THE STANDARD LIFE คลิกรับชม:
