×

อุซึมากิ คุชินะ แม้ทำหน้าที่ ‘แม่’ ได้เพียงข้ามคืน แต่บทเรียนล้ำค่าจะถูกจดจำตลอดไป

12.08.2020
  • LOADING...

* บทความนี้เปิดเผยเนื้อหาสำคัญของการ์ตูนเรื่อง นินจาคาถาโอ้โฮเฮะ *

 

“อย่าไปหลงกลผู้หญิงไม่ดีล่ะ หาผู้หญิงให้ได้อย่างแม่นะ ยังมีอีกหลายเรื่องที่อยากจะสอนลูก อยากจะอยู่กับลูกให้ได้นานกว่านี้ แม่รักลูกนะจ๊ะ นารูโตะ”

 

เราเชื่อว่า ‘แม่’ ทุกคนล้วนมีความฝันสูงสุดคือได้เลี้ยงดูลูกๆ ของตัวเองให้เติบใหญ่ อบรมสั่งสอนให้เป็นคนดี และเฝ้ามองแผ่นหลังของเขาและเธอในวันที่เติบโตเป็นผู้ใหญ่อย่างภาคภูมิใจ

 

เช่นเดียวกับ อุซึมากิ คุชินะ นินจาสาวผมแดงที่กำลังจะได้ทำตามความฝันนั้นในฐานะคุณแม่มือใหม่ แต่ดูเหมือนว่าโชคชะตาจะเล่นตลก ทำให้ต้องจากลานารูโตะไปโดยที่ยังไม่ทันได้เลี้ยงดูลูกชายคนนี้ด้วยซ้ำ

 

หลังจากคุชินะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขร่วมกับ มินาโตะ สามีรูปงาม นินจาอัฉริยะผู้ครองตำแหน่งโฮคาเงะรุ่นที่ 4 พร้อมกับชีวิตน้อยๆ ที่กำลังจะคลอดนารูโตะออกมา เป็นช่วงเวลาที่ผนึก ‘พลังสถิตร่างจิ้งจอกเก้าหาง’ ของเธอจะอ่อนแอที่สุด มินาโตะจึงต้องพาคุชินะมาคลอดลูกในสถานที่ที่ห่างไกลจากหมู่บ้านเพื่อป้องกันจิ้งจอกเก้าหางหลุดออกมาทำร้ายหมู่บ้าน

 

แต่หลังจากที่คุชินะได้ให้กำเนิดนารูโตะได้เพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้น นินจาผู้สวมหน้ากากปริศนาก็ได้ปรากฏตัวขึ้นเพื่อชิงตัวคุชินะไป ปลดผนึกและควบคุมจิ้งจอกเก้าหางให้บุกหมู่บ้านโคโนฮะได้สำเร็จ ก่อนที่จะถูกโฮคาเงะรุ่นที่ 4 ไล่ต้อนจนต้องถอยหนีกลับไปในที่สุด

 

แต่เพื่อหยุดยั้งจิ้งจอกเก้าหางที่กำลังอาละวาด มินาโตะตัดสินใจสละชีวิตตัวเองโดยการใช้คาถาผนึกซากอสูรผนึกพลังของเก้าหางไว้กับตัวครึ่งหนึ่ง และผนึกส่วนที่เหลือเอาไว้ในตัวของนารูโตะ และฝากฝังให้คุชินะดูแลนารูโตะต่อไป

 

แต่ระหว่างที่มินาโตะกำลังร่ายคาถา จิ้งจอกเก้าหางใช้โอกาสนี้พุ่งเข้ามาเพื่อคิดจะสังหารนารูโตะ ทั้งคู่ที่เพิ่งมีสถานะเป็นคุณพ่อและคุณแม่มือใหม่ได้ไม่กี่นาที รีบเอาตัวเข้ามาปกป้องลูกชายหัวแก้วหัวแหวนจนได้รับบาดเจ็บสาหัส

 

เมื่อความตายใกล้เข้ามา มินาโตะจึงให้คุชินะได้พูดคุยและทำหน้าที่ ‘แม่’ เป็นครั้งสุดท้าย

 

“ลูกต้องสร้างมิตรไว้ด้วยนะ ไม่ต้องเยอะแยะมากมายก็ได้ แค่เพื่อนที่เชื่อใจกันได้จริงๆ ไม่กี่คนก็พอ ลูกต้องตั้งใจเรียนและฝึกวิชานินจานะ แต่คนเราก็มีทั้งเรื่องที่ถนัดและไม่ถนัด ถึงจะทำได้ไม่ค่อยดีเท่าไร ลูกก็ไม่ต้องเศร้าใจไปนะ ต้องให้ความเคารพอาจารย์กับรุ่นพี่ที่โรงเรียนด้วย 

 

“ส่วนเรื่องผู้หญิง แม่เองก็เป็นผู้หญิงเลยไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร เอาเป็นว่าถึงลูกจะเริ่มสนใจผู้หญิงก็ตาม แต่อย่าไปหลงกลผู้หญิงไม่ดีล่ะ หาผู้หญิงให้ได้อย่างแม่นะ แล้วก็ต้องระวังอาจารย์จิไรยะด้วยล่ะ 

 

“นารูโตะ วันข้างหน้าลูกอาจต้องพบเจอกับอุปสรรคและความทุกข์อีกมากมาย แต่ขอให้จำไว้ว่าลูกคือใคร ค้นหาความฝันและเป้าหมายของตัวเองให้พบและอย่าหยุดความพยายามจนกว่ามันจะเป็นจริง”

 

 

แม้ว่าตลอดระยะเวลาหลายสิบปีที่นารูโตะต้องเติบโตขึ้นอย่างโดดเดี่ยวโดยไม่มีพ่อและแม่อยู่เคียงข้าง ถูกคนในหมู่บ้านมองว่าเป็น ‘ปีศาจ’ แต่ในท้ายที่สุดเส้นทางเพื่อขึ้นเป็นโฮคาเงะก็ได้พาให้นารูโตะมาพบกับคุชินะ แม่แท้ๆ ของตัวเองเป็นครั้งแรก และทำให้นารูโตะ (และผู้อ่าน) ได้รู้ความจริงเกี่ยวกับพ่อและแม่ของตัวเองในที่สุด  

 

การได้กลับมาพบกันอีกครั้งของสองแม่ลูกฉากนี้ คืออีกหนึ่งฉากสำคัญที่เรียกน้ำตาของผู้อ่าน เพราะเรื่องราวตลอด 72 เล่มของนารูโตะ ได้พิสูจน์ให้เราเห็นแล้วว่าถึงแม้จะยังเป็นเด็กเกินกว่าจะได้ยิน แต่ทุกคำสอนที่คุชินะฝากเอาไว้ได้ซึมลึกลงไปในจิตใจของนารูโตะเป็นที่เรียบร้อย

 

จากเด็กที่ไม่มีใครอยากคบ นารูโตะก็ได้มาพบกับ ซาสึเกะ คู่แข่งที่สอนให้เขาได้รู้จักความหมายของคำว่าเพื่อน รวมถึง ซากุระ ที่ยังคงยืนเคียงข้างและเชื่อใจในกันและกันอยู่เสมอ 

 

นารูโตะยังเป็นนินจาที่กระตือรือร้นที่จะฝึกฝนวิชาอยู่ตลอดเวลา ซึ่งแม้ว่านารูโตะจะเป็นคนที่หัวแข็งขนาดไหน แต่เขาก็ยังรับฟังคำสั่งสอนจากอาจารย์คาคาชิอยู่เสมอ โดยเฉพาะจิไรยะที่คุชินะเตือนเอาไว้ให้ระวัง แต่นารูโตะก็นับถือเป็นอาจารย์ที่เคารพรักมากกว่าใคร

 

ส่วนเรื่องของความรักที่ต้องอกหักซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพราะซากุระไม่เคยรักคนอื่นนอกจากซาสึเกะ แต่สุดท้ายนารูโตะก็ได้ปลูกต้นรักกับ ฮินาตะ นินจาขี้อายจากตระกูลฮิวงะ ที่เฝ้ามองนารูโตะด้วยดวงตาสีขาว ซึมซับความกล้าหาญจนค้นพบวิถีนินจาของตัวเอง และกลายเป็นนินจาสาวที่ยอมสละชีวิตเพื่อปกป้องศักดิ์ศรี และแน่นอนว่าเธอคือผู้หญิงที่ดีแบบที่คุชินะบอกเอาไว้จริงๆ

 

และเพื่อความฝันสูงสุดคือการเป็นโฮคาเงะที่ผู้คนยอมรับ นารูโตะต้องพบเจอกับอุปสรรคมากมายที่ถาโถมเข้ามา ต้องต่อสู้จนได้รับบาดเจ็บสาหัสมานับครั้งไม่ถ้วน และต้องเผชิญหน้ากับการสูญเสียผู้เป็นที่รักไปหลายคน แต่เขาก็ไม่เคยละความพยายาม จนสามารถข้ามผ่านบทพิสูจน์ต่างๆ มาได้ และกลายเป็นโฮคาเงะรุ่นที่ 7 ที่ทุกคนต่างยอมรับได้สำเร็จ 

 

 

แม้ว่าคุชินะจะไม่สามารถอยู่เลี้ยงดูสั่งสอนและเฝ้ามองแผ่นหลังของนารูโตะได้อย่างที่เธอใฝ่ฝัน และการปล่อยให้ลูกชายต้องเติบโตขึ้นมาเพียงลำพังอาจฟังดูโหดร้ายไปบ้าง

 

แต่ในใจลึกๆ ของนารูโตะแล้ว คุชินะก็ยังคงเป็น ‘แม่’ ผู้มอบชีวิตและบทเรียนอันมีค่าที่ทำให้เขาได้มาพบกับมิตรภาพ อาจารย์ คนรัก และความฝัน และทั้งหมดทั้งมวลนี้ก็ทำให้เขากลายเป็นหนึ่งในผู้กอบกู้โลกนินจาในที่สุด

 

เราเชื่อเหลือเกินว่าคุชินะคงจะกำลังเฝ้ามองนารูโตะที่กำลังทะเลาะกับหลานชายและหลานสาวของตัวเองอย่างโบรูโตะและฮิมาวาริ อยู่ที่ไหนสักแห่งอย่างมีความสุขอย่างแน่นอน

 

 

พิสูจน์อักษร: พรนภัส ชำนาญค้า

  • LOADING...

READ MORE




Latest Stories

Close Advertising
X