เคยไหมครับที่เรามักเปรียบเทียบความทันสมัย ความก้าวหน้าทางด้านเทคโนโลยี ด้านความคิด ไปจนถึงการเปรียบเทียบการใช้ชีวิตทั้งในเชิงวัฒนธรรมไปจนถึงการดำรงชีวิตในแต่ละวันของเรากับชาติอื่นๆ จนเกิดคำพูดติดปากเวลาไปเที่ยวต่างประเทศว่า
“ถ้าที่บ้านเราเป็นแบบนี้บ้างก็คงจะดี”
“แต่คงยาก เพราะพวกนักการเมืองเอาแต่โกงกิน… ดูอย่างถนนสิ เลนจักรยาน ถนนริมน้ำ บ้านเมืองที่สะอาด การดูแลเอาใจใส่ ไฟที่เปิดสว่างในตอนกลางคืน เมืองที่เดินเที่ยวได้อย่างสบายใจ”
ไปจนถึงเรื่องง่ายๆ ที่ไม่น่าจะเอามาเป็นเรื่องเป็นราวได้อย่างการขึ้นบันไดเลื่อน!
Photo: press.ikidane-nippon.com
ก่อนอื่นผมขอพระคุณคอมเม้นท์ที่เพื่อนๆ ส่งมาหรือเม้นท์ด้านล่างนี้นะครับเรื่องตำแหน่งการยืนที่ถูกต้องของแต่ละเมือง (ผมขอรับผิดรีบตีตั๋วไปญี่ปุ่นไปศึกษาอีกรอบเลย!) เอาล่ะ ในที่นี้ผมจะกล่าวแค่เรื่องบันไดเลื่อนนะครับ เพราะเรื่องการเมืองขอไม่ก้าวล่วง ไม่ขอฉีก หรือแนะให้เลือกฝั่งใดฝั่งหนึ่ง เพราะยุทธศาสตร์ชาติในอนาคต ดูๆ แล้วคงต้องให้อนาคตเป็นตัวตัดสิน
ผมไม่ได้ล้อเล่นนะครับ ‘การขึ้นบันไดเลื่อน’ ที่ผมว่า ผมอยากให้คุณลองนึกภาพการขึ้นบันไดเลื่อนในปัจจุบันนี้ คนไทยอย่างเราๆ มักคุ้นชินกับการยืนนิ่งๆ ที่ฝั่งขวา ส่วนใครรีบก็เดินขึ้นไปเรื่อยๆ ที่ฝั่งซ้าย
บางคนยึดติดความคิดแบบนี้ตามที่เพื่อนๆ พูดกันว่าที่ไหนๆ ก็ทำแบบนั้น โดยเฉพาะที่ญี่ปุ่น เมืองที่เขาเจริญแล้ว ถ้าใครที่เดินไปหยุดยืนที่ฝั่งซ้าย ไม่ยอมเดินขึ้นไป ถ้าเห็นเป็นผู้หญิงมีอายุหน่อย หน้าตาแบบบ้านๆ ก็จะเอาไปเกรียนกันในคีย์บอร์ดว่า “เฮ้อ วันนี้เจอมนุษย์ป้า คนอื่นเขารีบๆ ก็มายืนบังขวางไว้ ไม่มีความคิดเลย แย่มาก”
สักพักเพื่อนก็จะมากดไลก์ ต่อว่า ด่าทอ และชักจูงกันไป
แต่คำถามคือสิ่งที่คุณคิดมันจริงเหรอครับ ที่ว่าคนเมืองที่เขาเจริญแล้วเขาทำกันแบบนี้
Photo: press.ikidane-nippon.com
สัปดาห์ก่อนผมมีโอกาสได้คุยกับเพื่อนนักเรียนไทยที่ไปใช้ชีวิตอยู่ญี่ปุ่นมา 4 ปี น่าสนใจตรงที่คนญี่ปุ่นต่างเมืองกันก็มีวัฒนธรรมการยืนบนบันไดเลื่อนคนละฝั่งนะครับ
ที่โตเกียว คนจะยืนนิ่งรอที่ฝั่งซ้าย หากใครรีบก็จะเดินที่ฝั่งขวา ซึ่งเหตุก็เพราะว่าการต่อรถไฟในญี่ปุ่นนั้นนับเป็นนาที บางทีลงขบวนนี้แล้วต้องวิ่งไปอีกชานชาลาในเวลา 2 นาที ระยะทางประมาณ 100-200 เมตร คนก็จะหลบกัน ยิ่งถ้าวันทำงานตอนเช้าหรือเย็น โอ้โห… หลบให้เขาเถอะครับ
Photo: www.japanhoppers.com
แต่หากลองลงมาทางตอนใต้ของเกาะเดียวกันที่เมืองโอซาก้า คนเมืองนี้กลับนิยมยืนฝั่งขวา ใครรีบก็วิ่งฝั่งซ้าย (สาเหตุมาจากเมื่อปี 1967 ในโอซาก้า สถานีฮังคิวอุเมะ ได้มีการติดตั้งบันไดเลื่อนสามชั้น และทางพนักงานได้ขอความร่วมมือให้ชิดขวา ซึ่งนั่นก็เพราะว่าคนส่วนใหญ่ที่ถนัดมือขวา จึงสามารถจับราวบันไดเลื่อนได้ถนัดกว่า ปลอดภัยกว่า จังหวัดในแถบคันไซอย่างเช่น นาระ โกเบ วากายาม่า ก็ชิดขวากันเป็นหลักเช่นกัน)
แล้วถ้าให้ลองทายเล่นๆ เมืองเกียวโตที่อยู่ระหว่างโตเกียว-โอซาก้าล่ะครับ เพื่อนๆ คิดว่าเขาจะยืนหลบที่ฝั่งไหนกัน?
คำตอบคือฝั่งไหนก็ได้ครับ
เขาจะสังเกตคนที่อยู่หน้าว่าถ้าคนหน้าหยุดยืนอยู่ฝั่งไหน เขาก็จะอะลุ่มอล่วยยืนตามที่ฝั่งนั้น ส่วนใครที่รีบก็จะเดินสวนไปอีกฝั่ง
คำถามคือมีกฎตายตัวไหม ถ้าอยู่ๆ ในวันนี้คุณไปเที่ยวเมืองอื่นๆ ที่ไม่ใช่ 1 ใน 3 เมืองที่ผมกล่าวมา
คำตอบคือไม่มีครับ
Photo: www.thetruejapan.com
ไม่มีผิดไม่มีถูกใดๆ เพราะวันนี้คนญี่ปุ่น ประเทศแห่งการออกแบบที่หลายคนเทิดทูนเสียจนเอามาเปรียบเทียบกับไทยเรา เขากลับรณรงค์ให้คนที่ขึ้นบันไดเลื่อนทุกคนหยุดยืนไม่ว่าจะฝั่งซ้ายหรือขวาเพื่อความปลอดภัยทั้งหมดของคนส่วนใหญ่ เพราะอุบัติเหตุนั้นเกิดขึ้นบ่อยเกินกว่าที่จะกำหนดเป็นกฎเกณฑ์ที่ตายตัว
ดังนั้นถ้าจะพูดว่า ‘เข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตาม’ ก็คงต้องกลับมาลองคิดกันสักนิดครับว่าแล้วคนไทยอย่างเราล่ะ แค่มีคนคนหนึ่งยืนขวางหรือหยุดยืนอยู่ข้างหน้าเราบนบันไดเลื่อน คำถามที่ว่า ‘ทำไมเขาทำแบบนั้น’, ‘เขาไม่มีการศึกษาหรือ’, ‘เขาเป็นคนเกียวโตหรือโตเกียว’ หรือ ‘เขาคือมนุษย์ป้า’
หรือเพียงแค่เขาอาจเป็นห่วงคุณและคนรอบๆ ที่กำลังยืนและขึ้นบันไดเลื่อนเดียวกันกับเขาอยู่ก็เป็นได้
ภาพประกอบ: Tanya S. / Pantitra H.
SaveSave
