หลายคนมักมีความทรงจำหรือความเชื่อเกี่ยวกับประเทศอินเดียที่แตกต่างกัน บ้างก็บอกว่าเป็นประเทศสำหรับคนที่ไปแสวงบุญ หลายคนเคยบอกว่าริมถนนจะเต็มไปด้วยขอทาน บ้างก็บอกว่ามีขยะลอยในแม่น้ำ หรืออาหารไม่ถูกปาก ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นความทรงจำที่ผู้คนมีต่ออินเดียที่แตกต่างกันไป
หลังจากบินกลับมาจากอินเดียในช่วงที่อากาศร้อนสุดๆ ที่ราว 45-46 องศาเซลเซียส นี่คือสิ่งที่เราได้ไปเห็น ไปรู้ ไปสัมผัสอะไรมา และไอ้ความร้อนซ่านไปทั่วร่างจนเกือบไหม้ รวมถึงการเดินทางที่ทรหดมาก ทำให้เราสนุกและรู้สึกว่านี่เป็นประสบการณ์ชีวิตที่ยากจะลืม และนี่จะไม่ใช่การมาอินเดียครั้งสุดท้ายของเราแน่นอน!
1. ไจปูร์ไม่ได้ชมพูขนาดนั้น
เราเดินทางไปถึงเมืองไจปูร์ (Jaipur) ชัยปุระ หรือเมืองสีชมพูที่ใครๆ ต่างเลื่องลือว่ามันสวยงามมากๆ สถาปัตยกรรมทั้งเมืองนั้นจะขับสีออกมาในโทนเดียวกัน สร้างความโดดเด่นให้ผู้ชมได้รู้สึกตื่นตา แต่คุณรู้หรือไม่ว่าจริงๆ แล้ว ถ้าให้เราอธิบายสีเดียวกันกับที่ตาเห็นมันเป็นสีอิฐนะคุณ ซึ่งไกด์ของทริปนี้เราเล่าให้ฟังว่า กระบวนการที่ทำให้อาคารบ้านเมืองออกมาเป็นสีแบบนี้คือ การขูดเอาผงอิฐแดงผสมลงไปในปูน ซึ่งในตอนนั้นเป็นการทำเพื่อเฉลิมฉลองแก่การมาเยือนของเจ้าชายเอ็ดเวิร์ดและควีนวิคตอเรียใน ค.ศ. 1876 พระราชาของเมืองไจปูร์ในขณะนั้นอย่างมหาราชาราม ซิงห์ที่ 2 ที่ปกครองเมืองชัยปุระได้มีรับสั่งให้ทาเมืองทั้งเมืองเป็นสีชมพู เพื่อเป็นการต้อนรับแขกบ้านแขกเมือง ซึ่งสีออกอิฐๆ ส้มๆ อมชมพูนิดๆ ที่คุณเห็นนี้คือ สีที่เป็นตัวแทนของเครื่องนุ่งห่มของนักบวชที่มีความหมายถึงความสงบนั่นเอง
ต้องยอมรับจริงๆ ว่ามันสวยมาก!
2. เพื่อนร่วมถนนจะเป็นใครก็ได้!?
สิ่งหนึ่งที่ทำให้เรารู้สึกตื่นเต้นมากคือ การจราจรบนท้องถนนของที่นี่ ที่ต้องยอมรับจริงๆ ว่า ‘วุ่นวายมาก’ นอกเหนือจากส่วนของตัวเมืองนิวเดลีที่เป็นเมืองใหม่ มีการสัญจรเป็นระบบระเบียบแล้วไซร้ หากคุณเดินทางออกมาจากเมืองเล็กน้อย คุณจะพบกับเพื่อนร่วมทางที่หลากหลายมาก มีตั้งแต่อูฐ จักรยาน ม้า วัว หรือแม้แต่ช้าง ต้องยอมรับว่าถึงแม้ความวุ่นวายบนท้องถนนจะพลุกพล่าน แต่เรากลับเห็นความหลากหลายทางชนชั้นที่เกิดขึ้นบนท้องถนนอย่างเห็นได้ชัด แต่แน่นอนว่าพวกเขาใช้ถนนร่วมกันได้อย่างถ้อยทีถ้อยอาศัย นับว่าแค่มองวิวข้างหน้าต่างก็เพลินเหลือใจแล้ว!
3. กลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลเมื่อเห็น ‘ทัชมาฮาล’
แต่เด็กจนโตเราต่างเคยรู้จัก ‘ทัชมาฮาล’ ในฐานะ 1 ใน 7 สิ่งมหัศจรรย์ของโลก ที่เราต้องรอคอยกว่า 20 ปี ในการจะได้มาดูมันด้วยตาของตัวเองจริงๆ และแน่นอนว่า “มันสวยจริงๆ ว่ะ” เราพึมพำกับตัวเองในใจ และพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล เพราะความเปล่งประกาย โอ่อ่า และเฉิดฉายของอาคารหินอ่อนแห่งนี้ ช่างยิ่งใหญ่สมชื่อ และการงัวเงียตื่นนอนตั้งแต่ตีสี่ครึ่ง เพื่อมาเข้าคิวต่อแถวรอชมพระอาทิตย์ขึ้น เป็นประสบการณ์ที่คุ้มค่ามากเมื่อพระอาทิตย์ค่อยๆ เปล่งแสงออกมา และความขาวสะอาดของหินอ่อนทั้งหลังก็ค่อยๆ จับต้องแสงอาทิตย์อย่างบางเบา สวยแบบไม่มีวันลืม! อีกทั้งยังขอชื่นชมทางการที่ดูแลและจัดการระบบการเข้าชมได้อย่างยอดเยี่ยม ไม่วุ่นวาย และเป็นระบบระเบียบดี
4. คนอินเดียกับปัญหาน้ำแล้ง
คุณรู้ไหมว่า คนอินเดียในเมืองอย่างชัยปุระหรืออักรานั้นไม่ได้มีน้ำให้คุณใช้ตลอดวันนะ ไกด์ท้องถิ่นเล่าให้เราฟังว่า ที่ประเทศอินเดียนี้ปัญหาภัยแล้งยังคงเป็นปัญหาใหญ่เสมอมา และที่เมืองชัยปุระนี่ฝนไม่ได้ตกมาเกือบครึ่งปีแล้ว! น้ำในเขื่อนก็ไม่มากพอที่จะให้ผู้คนได้ใช้กันอย่างทั่วถึง (คุ้นๆ ไหมนะ) ดังนั้นในเมืองใหญ่ๆ อย่างชัยปุระหรืออักราจะมีการเปิดน้ำให้ใช้เพียงแค่วันละเพียงหนึ่งชั่วโมงในตอนเช้าเท่านั้น!
อ้าว แล้วนักท่องเที่ยวอย่างเราๆ ล่ะ? นั่นคือความสงสัยแคลงใจของเราเอง เพราะการที่เราเข้าพักในโรงแรมสวยๆ งามๆ ในเมือง ซึ่งก็มีทั้งสระว่ายน้ำหรืออ่างอาบน้ำให้เราได้แช่ตัว เขาเอาน้ำมาจากไหนกัน? คำตอบที่ได้คือ ส่วนใหญ่แล้วหากเป็นกลุ่มธุรกิจใหญ่ พวกเขามักจะขุดบ่อบาดาลเอาน้ำจากใต้ดินขึ้นมาใช้และกลั่นเอง… ความไม่เท่าเทียมของสังคมที่เห็นได้ชัด
5. LGBT กับอินเดีย
ในฐานะที่เราเองก็เป็น LGBT คนหนึ่งที่ทราบข่าวมาตลอดว่า ประเทศอินเดียนั้นยังไม่เปิดรับและเข้าใจในความหลากหลายทางเพศเท่าที่ควรนัก รวมไปถึงเรื่องของการมีเพศสัมพันธ์ที่พวกเขาค่อนข้างเคร่งครัดภายใต้ข้อบังคับของศาสนา ที่ว่าไม่ควรมีเพศสัมพันธ์ก่อนแต่งงาน ซึ่งคุณรู้หรือไม่ว่าช่องโหว่นี้แหละที่ทำให้ประเทศอินเดียเป็นประเทศที่มีความลื่นไหลทางเพศที่สูงมาก เนื่องจากว่าถ้าผู้ชายไม่สามารถมีเพศสัมพันธ์กับผู้หญิงทั้งๆ ที่ยังไม่ได้แต่งงานกัน และทางออกของความต้องการทางเพศของพวกเขาก็คงเป็นผู้ชายด้วยกัน หรือเพศอื่นๆ ที่จะไม่ผิดต่อข้อบังคับ แต่นี่เป็นส่วนเล็กน้อยที่เราได้พูดคุยกับพวกเขาผ่านแอปพลิเคชัน รวมไปถึงเพื่อนๆ ที่เคยมาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ซึ่งล้วนเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับสังคมของพวกเขาจริงๆ ฉะนั้นอย่าแปลกใจถ้าเกย์ในอินเดียจะเป็นเรื่อง In The Closet ที่สามารถแง้มบานประตูได้นิดหน่อย
6. ถ้าคุณรักสถาปัตยกรรม…มาเถอะ!
ในคลาสเรียนวิชา Survey of Art History in Neighborhood Country สมัยยังเรียนอยู่ที่คณะโบราณคดี แน่นอนว่าศิลปะอินเดียคือหนึ่งในเรื่องที่เราต้องเรียน และเมื่อ 8 ปีให้หลัง เราก็ทิ้งความรู้นั้นไปเกือบหมด การได้มาเยือนอินเดียครั้งนี้เหมือนได้กลับไปทบทวนวิชาประวัติศาสตร์ศิลปะอีกครั้ง โดยเฉพาะการได้ไปเยี่ยมเยือนโบราณสถานมากมายในประเทศนี้ที่ล้วนแต่เป็นศิลปะแบบอินโด-อิสลามิก เน้นเส้นโค้ง หรือมีโดมขนาดใหญ่ ซึ่งสถานที่สำคัญๆ ที่เราได้ไปเยี่ยมชมอย่างหอคอยกุตุบ-มีนาร์ ที่เรียกว่าเป็นหอคอยสูง ได้แสดงให้เห็นถึงรากเหง้าของรูปแบบศิลปะอย่างน่าสนใจ หรือป้อมแอมเบอร์ ที่พูดตรงๆ ว่า โคตรสวย! และใหญ่มาก จนกินเวลาในการเดินชมไปเกือบครึ่งวัน!
7. อินเดียครั้งแรก…แต่คงจะไม่ใช่ครั้งสุดท้าย
ถึงแม้ว่าวัฒนธรรมและวิถีชีวิตของคนอินเดียจะแตกต่างจากบ้านเราโดยสิ้นเชิง จนบางทีเราเองยังรู้สึกถึงสิ่งที่เรียกว่า Culture Shock ที่เราเองอาจทำตัวไม่ค่อยถูก หรือวางตัวไม่ถูกในบางทีว่าเราควรต้องทำอย่างไร? หรือรับมือกับสถานการณ์บางอย่างได้อย่างไร อาทิ การโดนขอทานเดินเข้ามาประชิดตัว หรือการขายของแบบฮาร์ดเซลในสถานที่ท่องเที่ยวที่พวกเขาพร้อมจะรุ่มร่ามกับร่างกายของคุณจนเกินพอดี แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เราก็ยังรู้สึกประทับใจในความแตกต่างเหล่านี้แหละ ที่อยากให้ทุกคนได้ลองไปสัมผัสสักครั้งในชีวิต
และแน่นอนว่า เราเดินทางสะดวกขึ้นด้วยเส้นทางการบินใหม่ของสายการบิน NokScoot บินตรงจากกรุงเทพฯ (ดอนเมือง) สู่เดลี 4 เที่ยวบินต่อสัปดาห์ นอกจากจะบินด้วยเครื่องบินลำใหญ่ Boeing 777-200 แล้ว เขายังมีที่นั่งสบายๆ แบบ ScootBiz ให้ตลอดระยะเวลา 5 ชั่วโมงในการบิน เป็นเรื่องสบายใจ ราคาสบายกระเป๋า สามารถสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ www.nokscoot.com
