คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตในภาครัฐ หรือ ป.ป.ท. ชี้แจงความคืบหน้าการดำเนินงานตรวจสอบทุจริตเงินสงเคราะห์คนไร้ที่พึ่ง ตั้งแต่วันที่ 13 กุมภาพันธ์จนถึงวันที่ 12 มีนาคม 2561 พบว่า ขณะนี้ตรวจสอบพบความผิดปกติแล้วจำนวน 44 จังหวัด รวมงบประมาณ 97,842,000 บาท หรือคิดเป็น 80% ของงบประมาณศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง
โดยจังหวัดที่พบความผิดปกติที่ผ่านมา 24 จังหวัดประกอบไปด้วย ขอนแก่น, เชียงใหม่, บึงกาฬ, หนองคาย, สุราษฎร์ธานี, ตราด, น่าน, สระแก้ว, อุดรธานี, สระบุรี, อยุธยา, กระบี่, ตรัง, ร้อยเอ็ด, ยะลา, พัทลุง, ชุมพร, สุรินทร์, อ่างทอง, พิษณุโลก, ชัยภูมิ, บุรีรัมย์, สงขลา, นราธิวาส
และจังหวัดที่พบความผิดปกติในรอบสัปดาห์ที่ผ่านมาอีก 20 จังหวัดประกอบด้วย มหาสารคาม, ลำพูน, นครราชสีมา, อำนาจเจริญ, ยโสธร, อุบลราชธานี, นครพนม, กาฬสินธุ์, พิจิตร, ราชบุรี, มุกดาหาร, ลำปาง, เชียงราย, แม่ฮ่องสอน, ตาก, อุทัยธานี, สตูล, ลพบุรี, หนองบัวลำภู, นครปฐม
โดยขณะนี้คณะกรรมการ ป.ป.ท. รับไว้ไต่สวนข้อเท็จจริงแล้วจำนวน 7 จังหวัด คือ ขอนแก่น, เชียงใหม่, บึงกาฬ, หนองคาย, สุราษฎร์ธานี, ตราด, น่าน ส่วนอีก 37 จังหวัดอยู่ระหว่างการเสนอคณะกรรมการฯ ให้รับไว้ไต่สวนข้อเท็จจริง
สำหรับพฤติการณ์ที่ปรากฏมีทั้งปลอมเอกสารทั้งหมด, ปลอมเอกสารบางส่วน, ผู้ได้รับเงินเป็นผู้ไม่อยู่ในเงื่อนไข และมีการนำเงินมาให้ผู้มีรายชื่อในช่วงที่มีการตรวจสอบ โดยให้บอกว่าได้รับเงินครบถ้วนแล้ว
ด้าน พ.ท. กรทิทพย์ ดาโรจน์ เลขาธิการคณะกรรม ป.ป.ท. ให้สัมภาษณ์กับ THE STANDARD ว่า หลังจากนี้ทาง ป.ป.ท. จะทำการตรวจสอบศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่งให้ครบทั้ง 76 จังหวัด คาดว่าจะเสร็จสิ้นภายใน 31 พฤษภาคมนี้ ก่อนจะนำเสนอแนวทางการบริหารว่าควรจะมีมาตรการป้องกันเรื่องนี้อย่างไรต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง
จากประสบการณ์ส่วนตัวที่ทำงานด้านนี้มาตั้งแต่ปี 2551 พบว่า แม้เม็ดเงินงบประมาณของโครงการนี้จะไม่สูงนักเมื่อเทียบกับกรณีทุจริตอื่นๆ ที่ความเสียหายเป็นหมื่นล้าน แต่มีผู้ได้รับผลกระทบจำนวนมาก ซึ่งเป็นคนรากหญ้าในสังคม ยืนยันว่าเรื่องนี้ ป.ป.ท. ให้ความสำคัญอย่างมาก เพราะขณะนี้ได้ระดมเจ้าหน้าที่ทั้งส่วนกลาง และในเขตพื้นที่ลุยตรวจสอบจนแทบจะไม่เหลือใครอยู่ที่สำนักงานแล้ว
“เรื่องนี้สะท้อนเลยว่า กลไกการช่วยเหลือคนไร้ที่พึ่งของรัฐจะต้องมีการหันมาดูแลจริงๆ จังๆ และมีการวางระบบเพื่อให้งบประมาณในการช่วยเหลือคนด้อยโอกาสไปถึงมือคนด้อยโอกาสจริงๆ ทำให้ระบบดีขึ้น มีประสิทธิภาพมากขึ้น ถึงมือของคนที่ยากไร้จริงๆ ซึ่งเรากำลังศึกษาเตรียมที่จะเสนอมาตรการ หากโครงการนี้จะดำเนินการต่อไป ควรจะมีมาตรการป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบกรณีนี้ได้อย่างไร”
