เกมลีกคัพหรือคาราบาวคัพ รอบที่ 3 ที่แอนฟิลด์เมื่อคืนวันพุธที่ผ่านมา (27 กันยายน) ลิเวอร์พูลซึ่งตกเป็นรองเลสเตอร์ทีมเยือนตั้งแต่ต้นเกม กำลังพยายามอย่างหนักที่จะทำประตูขึ้นนำให้ได้ หลังจากที่ โคดี กักโป ยิงประตูตีเสมอ 1-1 ในช่วงต้นครึ่งหลัง
ความเหนียวแน่นของทีมเยือนเป็นปัญหาสำหรับเจ้าบ้านอยู่ไม่น้อย และยิ่งเวลาผ่านก็ยิ่งหวั่นใจว่าหากเกมจบลงด้วยการเสมอกัน มันจะต้องตัดสินกันด้วยการยิงลูกจุดโทษ ซึ่งหมายถึงอะไรก็เกิดขึ้นได้
แต่แล้วในนาทีที่ 70 ของเกม ลิเวอร์พูลได้ประตูที่ 2 ที่ปลดล็อกสถานการณ์ให้กับทีมจากการยิงไกลสุดสวยของ โดมินิก โซโบสไล กองกลางห้องเครื่องที่ลงสนามมาเป็นตัวสำรองก่อนหน้านั้น และใช้เวลาเพียง 5 นาทีในการสร้างความเปลี่ยนแปลงให้เกิดขึ้นในเกม
ลูกยิงของโซโบสไลทั้งหนักแน่นและแม่นยำจนเสยใต้คานเข้าไปชนิดที่ผู้รักษาประตูหมดสิทธิ์ที่จะป้องกันได้อย่างสิ้นเชิง
ประตูนี้นอกจากจะทำให้หลายคนเปรียบเปรยสตาร์สุดหล่อวัย 22 ปีกับฮีโร่ในอดีตอย่าง สตีเวน เจอร์ราร์ด ที่เป็นกองกลางใส่เสื้อหมายเลข 8 เหมือนกัน ยิงประตูในแบบเดียวกัน แถมยังฉลองประตูในท่าคล้ายๆ กัน
รู้ไหมว่ามันยังมีเรื่องเล่าของความลับเล็กๆ ที่ทำให้โซโบสไลยิงได้มันสะเด่าขนาดนี้อยู่ด้วยนะ
ในหมู่ชาวฮังการี คนเฒ่าเขาเล่ากันสืบมาว่า “ถ้าเจ้ามีเท้าที่เล็ก โอกาสจะเป็นยอดนักเตะก็อยู่ไม่ไกล”
เรื่องเล่านี้ไม่มีใครบอกว่ามีที่มาที่ไปจากไหน แต่เชื่อกันว่ามันมาจากตำนานของ เฟเรนซ์ ปุสกัส สุดยอดนักฟุตบอลหมายเลขหนึ่งตลอดกาลของฮังการี ผู้เป็นพระเอกของทีมชุด Magical Magyars ซึ่งเป็นหนึ่งในตำนานลูกหนังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก
ปุสกัสในสีเสื้อฮังการีนั้นทำไปถึง 83 ประตู จากการลงเล่น 84 นัด ขณะที่ในนามสโมสรยิงไปหลายร้อยลูก ส่วนใหญ่เป็นการสังหารคู่แข่งให้กับ ‘ราชันชุดขาว’ เรอัล มาดริด ซึ่งเขาเป็นหนึ่งในผู้เล่นคนสำคัญของยุคทอง เคยครองแชมป์ยูโรเปียนคัพกับทีมมากถึง 3 สมัย (ซึ่งถือว่ามากและยากในยุคนั้น)
ด้วยความเก่งกาจทำให้มีผู้คนพยายามถอดความลับของเขามากมายว่าปุสกัสทำอย่างไรถึงเตะฟุตบอลได้เก่งแบบนี้
สิ่งที่ชาวฮังการีค้นพบในยามนั้นนอกเหนือจากพรสวรรค์ในการเล่นแล้ว รูปร่างของเขาที่สูง 5 ฟุต 7 นิ้ว เป็นนักเตะที่มีศูนย์ถ่วงต่ำโดยธรรมชาติ (ในแบบเดียวกับ ดิเอโก มาราโดนา ผู้ยิ่งใหญ่) มีต้นขาที่ใหญ่โตเต็มไปด้วยมัดกล้าม
อีกสิ่งหนึ่งที่เป็นความพิเศษคือปุสกัสมีเท้าที่เล็กมาก!
ด้วยเท้าที่เล็กทำให้มีความเชื่อว่ามันช่วยให้เวลาที่ยิงประตูเขาจะยิงเข้าตรงจุดที่ดีที่สุด และทำให้ลูกยิงของเขาหนักหน่วงรุนแรงเหมือนยิงด้วยปืนใหญ่เสมอ
นั่นทำให้ชาวฮังการีมีความเชื่อว่าถ้าอยากจะเก่งเหมือนปุสกัสก็ต้องมีเท้าที่เล็กหน่อย
และความเชื่อนั้นถูกส่งต่อผ่านกาลเวลามาถึงปัจจุบันด้วย โดยนักเตะคนที่เชื่อกันว่าสืบทอดตำนานเรื่องนี้คือ โดมินิก โซโบสไล สตาร์หมายเลขหนึ่งและกัปตันทีมชาติฮังการี ที่กำลังกลายเป็นยอดขวัญใจของชาวแอนฟิลด์ในเมืองลิเวอร์พูล
โซโบสไลเป็นนักฟุตบอลที่รูปร่างดี สูง 6 ฟุต 1 นิ้ว เรียกว่าสูงยาวเข่าดี เป็นนายแบบสบายๆ
เพียงแต่เท้าของเขานั้นเล็กมาก มีขนาดแค่รองเท้าไซส์ 7 UK เท่านั้น ซึ่งเรื่องนี้ถือว่าแปลก เพราะนักฟุตบอลรูปร่างสูงแบบนี้ควรจะใส่รองเท้าไซส์ที่ใหญ่กว่านี้มาก
ตรงนี้เองที่เป็นความลับที่เล่ากันมา
ที่เท้าของโซโบสไลเล็กกว่าที่ควรจะเป็นนั้น เกิดขึ้นเพราะในวัยเด็กพ่อของเขา โซลต์ (Zsolt) โซโบสไล ซึ่งเป็นอดีตนักฟุตบอลด้วยเหมือนกัน และมีอะคาเดมีลูกหนังของตัวเองในชื่อ Fonix Gold พยายามทำตามความเชื่อที่ว่าถ้าใส่รองเท้าที่เล็ก เท้าของลูกชายเขาก็จะหยุดโตตามไปด้วย
ดังนั้นตั้งแต่เด็กๆ แล้วที่โซโบสไลจะใส่รองเท้าไซส์เล็กกว่าที่ควรจะเป็นเสมอ ทำให้เท้าของเขาไม่ขยายมากนัก
เมื่อบวกกับช่วงขาที่ยาวแล้วมันทำให้เขาสามารถสับไกยิงประตูได้แบบคลีน คือเข้าจุดตลอด
“มันเป็นเคล็ดลับ หรือเราจะพูดว่าเป็น Football Hack ก็ได้” แหล่งข่าวที่ใกล้ชิดกับโซโบสไลและครอบครัวเล่า “เพราะถ้ามีเท้าที่ใหญ่ เราจะไม่สามารถยิงลูกบอลได้อย่างสมบูรณ์ ยกเว้นเราจะเป็นนักเตะในระดับเดียวกับอิบราฮิโมวิช
“การจะยิงให้ได้สมบูรณ์แบบ เราต้องมีขาที่ยาวและเท้าที่เล็ก และสิ่งนี้เป็นสิ่งที่พ่อของโดมินิกพยายามเข้มงวดกับเขาตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่นเลย แล้วลองดูเขาในตอนนี้สิ”
อย่างไรก็ดี สิ่งที่ทำให้โซโบสไลยิงได้อย่างหนักหน่วงรุนแรงนั้นไม่ได้เกิดจากแค่เรื่องของเท้าที่เล็กเพียงอย่างเดียว
สิ่งสำคัญมากกว่าคือการฝึกฝนอย่างหนัก ซึ่งตั้งแต่เด็กๆ เขาผ่านการฝึกฝนโดยพ่อที่เข้มงวดอย่างมาก และมีแบบฝึกหัดมากมายที่ต้องทำในแต่ละวัน เรียกว่าเป็นชาเลนจ์ประจำวันเลยก็ว่าได้
โดยที่การฝึกฝนนั้นก็ไม่ได้ทำในสนามฟุตบอลดีๆ อะไร แต่เป็นการฝึกฝนกันเองภายในบ้าน อาทิ การฝึกเลี้ยงบอลผ่านขวด
ขวดที่ว่านั้นมีทั้งขวดที่ใส่น้ำและไม่ใส่น้ำ
“เราซ้อมกันในบ้านเพราะบ้านเราไม่มีสวน” โซโบสไลเคยเล่าไว้ “ถ้ามีน้ำในขวด การจะเลี้ยงผ่านก็ไม่ยาก แต่ถ้าไม่มีน้ำอยู่ในขวดเลยมันจะยากกว่ามาก พ่อของผมมักจะเทน้ำทิ้งออกแทบทุกครั้ง
“ถ้าทำขวดล้มใบหนึ่ง ผมต้องเริ่มใหม่ทั้งหมดจนกว่าจะไม่มีขวดล้มเลย หรือพูดง่ายๆ คือจนกว่าที่ผมจะทำได้สมบูรณ์แบบ ผมถึงจะไปต่อได้”
พ่อลูกโซโบสไลฝึกกันแบบนี้มาตลอดตั้งแต่เด็ก เพราะโดมินิกเริ่มเตะฟุตบอลเล่นตั้งแต่ 3 ขวบ และเริ่มฝึกแบบจริงจังตั้งแต่ 6 ขวบ ผ่านการฝึกฝนมาอย่างหนักหน่วงทั้งการฝึกแบบส่วนตัวที่บ้าน และการฝึกในแบบศาสตร์ลูกหนังในอะคาเดมีที่พ่อของเขาก่อตั้งในปี 2007
บางครั้งมันก็ยากสำหรับเด็กคนหนึ่งที่อยากจะมีชีวิตวัยเด็กและวัยรุ่นกับคนอื่นเขาบ้าง
แต่เพราะความรักในเกมฟุตบอล ความฝันที่อยากจะเป็นนักฟุตบอลให้ได้ และคำสอนของพ่อที่ถ่ายทอดมา แม้จะเข้มงวดแค่ไหนแต่โซโบสไลคนลูกก็รู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ดีแน่ๆ
“เขาเป็นคนที่มีอิทธิพลมากที่สุดในชีวิตของผม เราทำทุกอย่างด้วยกัน ปกติแล้วเด็กๆ จะใช้เวลา 90 เปอร์เซ็นต์ในการเติบโตมากับแม่ แต่ของผม ผมโตมากับพ่อ”
แต่ถึงจะเป็นเด็กดีอยู่ในโอวาทแค่ไหน โดมินิกก็เคยงัดกับพ่อเหมือนกัน ด้วยความอยากจะมีรอยสักเท่ๆ แบบคนอื่นบ้าง ซึ่งการต่อรองเรื่องแบบนี้กับคุณพ่อจอมเฮี้ยบไม่เคยเป็นเรื่องง่าย จนมีการท้าทายกันเกิดขึ้นระหว่างพ่อกับลูกในช่วงที่ตอนนั้นลูกชายอายุได้ 17 ปี และได้โอกาสมาอยู่กับทีมดีๆ อย่างเรดบูล ซัลซ์บวร์กในออสเตรียแล้ว
“มีอยู่วันหนึ่งที่จะมีการทดสอบการวิ่ง ซึ่งมีคนที่เป็นเจ้าของสถิติอยู่ในอะคาเดมี” โซโบสไลคนลูกเล่าต่อ “พ่อของผมบอกว่า ถ้าแกอยากจะติดทีมชุดใหญ่ให้ได้ แกต้องวิ่งทำลายสถิติให้ได้ก่อน แล้วถ้าแกทำลายสถิตินี้ได้ ฉันจะให้แกสัก”
โดมินิกทำลายสถิติดังกล่าวได้สำเร็จ ได้ติดทีมชุดใหญ่ และไม่มีเหตุผลอะไรที่พ่อจะห้ามไม่ให้เขาสักอีก
โดยข้อความในรอยสักนั้นเป็นประโยคที่มาจากคำพูดของ สตีเวน เจอร์ราร์ด ฮีโร่แห่งแอนฟิลด์ หนึ่งในฮีโร่ในวัยเด็กของเขา (แต่ฮีโร่ตัวจริงคือ คริสเตียโน โรนัลโด!) ที่บอกว่า “พระเจ้าประทานพรสวรรค์ให้ แต่ถ้าเราไม่ทุ่มเทไม่อุทิศตัว มันก็จะไม่มีความหมายอะไรเลย”
ดังนั้นการที่โซโบสไลสามารถยิงประตูได้แทบจะถอดแบบจากเจอร์ราร์ดนั้น ไม่ได้มาจากแค่เรื่องของพรสวรรค์หรือการที่มีเท้าเล็ก
แต่มันเกิดจากการฝึกฝนครั้งแล้วครั้งเล่า ฝึกหนักเป็นบ้าเป็นหลัง จนสามารถทำทุกสิ่งได้อย่างเป็นธรรมชาติ
รอยสักนี้ยังมีความหมายอีกอย่างที่ซ่อนอยู่ด้วย
แรงบันดาลใจที่ทำให้โซโบสไลอยากจะสักเท่ๆ กับเขาบ้าง ก็มาจากการที่พ่อของเขาสักตามร่างกายเหมือนกัน
เจอร์ราร์ดแค่ลูกพี่
แต่ผมน่ะลูกพ่อนะ 🙂
อ้างอิง:
