วานนี้ (25 กรกฎาคม) จากกรณีที่ประชุมคณะรัฐมนตรี (ครม.) เห็นชอบให้วันที่ 31 กรกฎาคม 2566 เป็นวันหยุดราชการเพิ่มเป็นกรณีพิเศษอีก 1 วัน ทำให้มีวันหยุดราชการยาวตั้งแต่วันที่ 28 กรกฎาคม – 2 สิงหาคม 2566 รวมทั้งสิ้น 6 วัน
เพจเฟซบุ๊ก ‘หมอหนุ่ม’ ได้โพสต์ข้อความถึงผลกระทบจากกรณีดังกล่าว ระบุว่า “ผมไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งกับการประกาศวันหยุดเพียง 6 วันก่อนที่จะถึงวันนั้น มันมีราคาที่ต้องจ่ายกับสิ่งนี้มากมายนะครับ ราคาที่ว่าไม่ใช่ราคาตัวเงินแต่มันเป็นราคาของชีวิตคนไข้ และราคาของชีวิตคนทำงานครับ
- ผมมีนัดคนไข้ผ่าตัดไว้เรียบร้อยแล้วในวันที่ 31 และคนไข้เหล่านี้คือคนไข้มะเร็งที่ผมนัดผ่าตัดมาเดือนกว่าและตอนนี้คิวผ่าตัดมะเร็งผมอยู่ที่เดือนกว่าๆ นั่นหมายความว่าถ้าวันจันทร์นี้ผมผ่าตัดไม่ได้ผมก็ต้องเลื่อนการผ่าตัดไปอีกเดือนกว่า
เพราะผมไม่สามารถเอาคนไข้คนนี้ไปแทรกคนไข้คนอื่นที่นัดผ่าตัดไว้แล้วได้ มันส่งผลเสียต่อคนไข้และระบบการนัดคนไข้อย่างมากนะครับ
ไม่รวมคนไข้โรคธรรมดาที่วันนั้นผมก็นัดผ่าตัดเช่นกัน ซึ่งก็นัดไว้ตั้งแต่ 3 เดือนที่แล้ว เพราะคิวผมอยู่ที่ 3 เดือนโดยประมาณ ดังนั้นถ้าวันจันทร์นี้ผ่าตัดไม่ได้ ผมก็ต้องเลื่อนเขาออกไปอีก 3 เดือน นั่นคือเขาจะได้ผ่าตัดอีกทีเดือนตุลาคม เพราะจากนี้ถึงตุลาคม ผมก็มีคนไข้อยู่เต็มตารางอยู่แล้ว
คุณไม่คิดถึงผลกระทบกันเลยครับ คิดจะหยุดก็หยุด แล้วมันจะกระตุ้นเศรษฐกิจได้จริงหรือเปล่า
- คราวนี้ความลำบากก็จะอยู่ที่ห้องฉุกเฉินแน่นอนครับ
เพราะแค่วันธรรมดานอกเวลาราชการ ก็จะมีคนไข้ที่ไม่ฉุกเฉินแต่มาฉุกเฉินมากพออยู่แล้ว คราวนี้มันก็จะมีคนไข้ที่ยาหมดที่วันนัดวันนั้นพอดี คนไข้ที่นัดไว้วันนั้นแต่ติดต่อเลื่อนนัดไม่ได้และก็มาโรงพยาบาลวันนั้นแล้ว เขาก็ต้องหาทางเพื่อจะได้รับการรักษา และห้องฉุกเฉินก็คือช่องทางนั้นครับ เว้นเสียแต่โรงพยาบาลสร้างช่องทางเพิ่มเพื่อ ‘วิกฤต’ ในครั้งนี้ ซึ่งก็จะส่งผลกระทบต่อเจ้าหน้าที่อีกเช่นกัน เพราะเจ้าหน้าที่ก็คนหนึ่งคนเหมือนกัน เขาก็วางแผนชีวิตของเขาไว้เช่นกัน
- ตอนนี้ผมเชื่อว่าคนที่หัวหมุนมากที่สุดคือคนที่โทรประสานงานเพื่อเลื่อนนัดคนไข้ครับ มันไม่ใช่คนไข้จำนวนน้อยๆ นะครับ มันเป็นคนไข้นัดหลายร้อยคนในหนึ่งโรงพยาบาล และโรงพยาบาลในประเทศไทยก็มีเป็นพันโรงพยาบาล มันส่งผลกระทบมากมายอย่างไม่น่าเชื่อเลยละครับ
- คนที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดคือคนไข้ครับ คนไข้ที่ต้องถูกเลื่อนผ่าตัดก็ต้องได้รับการรักษาที่ช้ากว่าเดิม คนไข้ที่อยู่ในบ้านอยู่ในชนบทห่างไกลเมือง บางครั้งก็ติดต่อเขาไม่ได้ และเขาก็ต้องเหมารถมาเป็นเงินหลายพันบาท เพื่อมาพบว่า…เขาไม่สามารถได้รับการตรวจกับหมอ เพราะวันนั้นเป็นวันหยุด คนไข้กลุ่มนี้มีอยู่จริงนะครับ
แม้คุณจะบอกว่าเทคโนโลยีการสื่อสารและข่าวคราวตามสื่อก็ออกข่าวเรื่องนี้มากมาย แต่เขาก็ไม่รู้เรื่องนี้ครับ และก็จะมาโรงพยาบาลตามนัดหมายอยู่ดี
อย่าคิดแต่จะสั่งให้หยุดก็หยุดครับ มันมีราคาที่ต้องจ่ายอีกมากมายครับ อาจจะมากมายกว่าการกระตุ้นเศรษฐกิจของคุณอีก คิดได้ไง!”
อ้างอิง:
