เวลา 21.19 น. บนเวทีการชุมนุมของกลุ่มนักเรียนเลว ผู้ปราศรัยในหัวข้อ ‘ใต้บ้านเราจริงหรือ?’ เริ่มต้นการปราศรัยโดยทักทายด้วยคำว่า “ขอความสันติสุขจงมีแด่ท่าน และขอความสันติสุขสู่ชายแดนใต้” พร้อมกล่าวถึงประสบการณ์ของตนเองที่เช้าวันหนึ่งตนกำลังรอรถไปโรงเรียน และได้ยินเสียงตู้มดังสนั่น จากนั้นเห็นรถตำรวจวิ่งไปมา แต่ขณะเดียวกันแม่ที่กำลังทำกับข้าวในบ้านยังคงทำตัวปกติและยังให้ตนเองไปโรงเรียน
ตนมองว่านี่คือความไม่ปกติที่ดูปกติสำหรับคนในพื้นที่ สื่อก็ไม่ได้ให้ความสำคัญหรือให้ความสนใจ จึงต้องตั้งคำถามว่าทำไมถึงต้องเกิดเหตุการณ์ขึ้น อาจเป็นเพราะรัฐต้องการกลืนกินวัฒนธรรมในพื้นที่ จนกระทั่งเกิดการต่อสู้และเกิดการอุ้ม ส่วนหนึ่งก็ต้องแบกปืนมาต่อสู้ใต้ดิน ตลอดระยะเวลา 15 ปีที่ผ่านมา มีการเรียกร้องให้เจรจาตลอด แต่ไม่มีเวทีเจรจา
การแก้ไขปัญหาชายแดนใต้มีการใช้งบประมาณมหาศาล หากมีการเจรจาและเหตุการณ์แล้ว งบเหล่านี้ก็จะไม่ลงมาในพื้นที่
นอกจากนี้ยังได้กล่าวถึงปัญหาการศึกษาในพื้นที่ ซึ่งมีการจัดอันดับว่าการศึกษาในพื้นที่รั้งท้าย แต่ในเมื่อเราอยากให้มีการศึกษาที่เท่าเทียม ทำไมต้องมีการจัดอันดับด้วย
ผู้ปราศรัยยังระบุว่า ถ้าหากใครเคยไปสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ทุกคนต้องเคยเจอด่านทหารที่มีอยู่ในทุกหมู่บ้าน แต่ก็ยังมีน้ำกระท่อม ยาเสพติด เช่นเดียวกัน นี่คือคำถามว่า ทำไมถึงยังมียาเสพติดและน้ำกระท่อม ทั้งๆ ที่เรามีด่านทุกหมู่บ้านขนาดนี้
