ข่าวร้อนที่สุดในตอนนี้ก็คงเป็นข่าวการเปิดศึกยิงกันของ 2 ประเทศ อินเดียและปากีสถาน ซึ่งเคยมีปัญหากันมาตลอด ตั้งแต่ถูกแบ่งแยกจากเจ้าอาณานิคมอังกฤษ
ภาพชุดนี้ถ่ายมาตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว แต่ 2-3 วันมานี้ ทราบข่าวความรุนแรงที่เกิดจากการปะทะกันด้วยอาวุธสงครามขนาดหนัก เลยอยากจะนำภาพที่ดูเหมือนสงครามเล็กๆ ที่เขตชายแดนวากาห์มาให้ดู
Wagah Border Ceremony หรือพิธีเชิญธงลงจากเสาที่พรมแดนวากาห์ ที่มีนักท่องเที่ยวเดินทางไปชมเป็นประจำทุกวันกว่า 2 หมื่นคน เป็นพิธีที่หาดูได้ยาก และดูแปลกประหลาด ที่ตื่นเต้นระทึกใจไปกับการแสดงของทหารทั้ง 2 ชาติ ที่ดูแล้วเหมือนพร้อมที่จะชกกันได้ทุกเวลา
ซึ่งตามแนวคิดเริ่มแรกก็ดูเหมือนเป็นการเชื่อมต่อความสัมพันธ์ถึงกันของ 2 ชาติพี่น้อง ที่เมื่อก่อนเคยเป็นชาติเดียวกัน ก่อนจะถูกอังกฤษจับแบ่งแยกออกเป็น 2 ประเทศ 2 ศาสนา ด้วยเหตุผลทางการเมืองการปกครอง
อารมณ์ตรงนั้นเหมือนกับการรอนั่งดู 2 ประเทศเตรียมตัวรบกัน มีทั้งเสียงตะโกน ปากีสถาน ซินดาบัด (ปากีสถานจงเจริญ) เสียงตะโกนเยาะเย้ย ด่าทอ มือก็ชูสัญลักษณ์ประจำตัว เสียงปี่กลองปลุกใจดังตลอดเวลา อัฒจันทร์ถูกแบ่งเป็น 2 ด้าน ด้านหนึ่งเป็นผู้หญิง ต่างฝ่ายต่างตะโกนเชียร์ทหารตรงหน้าให้ออกลีลาสู้กับฝ่ายตรงข้าม พร้อมกับเสียงกลองที่ตีรัวด้วยจังหวะเร้าใจ
จังหวะการเดินที่ดูรวดเร็ว แข็งขัน เข้มแข็ง และรุนแรง สร้างความตื่นตาตื่นใจเป็นอย่างยิ่ง ท่าทางการเตะเท้าสูงเข้าใส่ฝ่ายตรงข้าม เรียกเสียงเฮดังสนั่น เสียงแผ่นเหล็กใต้รองเท้ากระทบพื้นปูนดังกระแทกหัวใจดั่งเสียงปืน เสียงระเบิด สายตายั่วยวน กวนบาทาของฝ่ายตรงข้าม ยิงไกลส่งมาเหมือนปืนใหญ่ ใครเก็บอารมณ์ได้ดีคือผู้รอดชีวิต
ตลอดเวลาที่ขยับหามุมถ่ายภาพ เพื่อที่จะเก็บอารมณ์จังหวะต่างๆ ให้มากที่สุด แม้เราไปไม่ได้ในทุกที่ที่ต้องการ แต่รอบๆ ตัวก็เต็มไปด้วยเรื่องราวที่แสดงออกถึงความสนุกสนานพอใจกับสงครามเล็กๆ ในแต่ละวันอย่างมาก
วันนี้ทั้ง 2 ประเทศสุ่มเสี่ยงที่จะมีสงครามจริงขนาดใหญ่เกิดขึ้น พวกเขาคงไม่มีความสุขในรอยยิ้มและแววตาเหมือนเช่นที่นี่นัก แต่ดูจากการแสดงออกถึงความรักชาติของตัวเองแล้ว
สงครามในครั้งนี้มันน่ากลัวไม่น้อย ทุกวันนี้การท่องเที่ยวสามารถทำเงินเข้าประเทศทั้งสองมากมาย ขอให้ความฉลาดแบบชาวแขกที่เราเคยเห็น นำพาหนทางยุติความขัดแย้งครั้งนี้ให้ได้โดยเร็วที่สุดเถิด
“ถ้าพวกเขาต่างปลดอาวุธและเครื่องแบบออกไป พวกเขาก็คือพี่น้องกัน”
พรมแดนวากาห์ ชายแดนเมืองลาฮอร์ สถานที่แสดงพิธี Wagah Border ของปากีสถาน เพื่อดูพิธีลดธงลง ปิดชายแดนที่ทำเป็นประจำทุกวัน
กองเชียร์ตะโกนคำว่า “ปากีสถาน ซินดาบัด” (ปากีสถานจงเจริญ) และเสียงร้องเยาะเย้ย ด่าทอ โดยมีเสียงปี่กลองตีรัวระทึกใจตลอดเวลา
นาทีแรกแห่งความระทึกใจเริ่มขึ้นแล้ว เมื่อต่างฝ่ายต่างเดินตรงไปที่ประตูเขตแดน เพื่อเผชิญหน้ากัน
การเตะขาสูงเป็นไฮไลต์หนึ่งในการแสดงในพิธีลดธงลง เพื่อปิดพรมแดนในแต่ละวัน
ตลอดเวลาของการเผชิญหน้า ต่างฝ่ายต่างแสดงท่าทางแข็งขืน หยิ่งผยอง เข้าประจัญหน้ากัน
อัฒจันทร์อีกด้านหนึ่งจะเป็นผู้หญิงเป็นส่วนใหญ่ คงเป็นเรื่องของความเคร่งครัดของศาสนาอิสลามในประเทศปากีสถาน
แต่ละชาติจะมีเชียร์ลีดเดอร์คอยให้จังหวะการตะโกนเชียร์ มีการตีกลอง เป่าปี่ เป่าแตร คอยสร้างจังหวะและความระทึกใจ
ก่อนที่จะมายกขาเตะสูงได้แบบนี้ ก่อนการแสดงจะมีการยืดเส้น อบอุ่นร่างกายกันก่อนทุกครั้ง เพื่อป้องกันการบาดเจ็บ
กองเชียร์ฝั่งผู้ชายจะมีการเชียร์ที่ดุดัน เสียงดังกว่าฝ่ายผู้หญิง
ทั้ง 2 ชาติกำลังลดธงลง เพื่อเตรียมปิดประตูในทุกๆ เย็นในแต่ละวัน ก่อนที่จะสิ้นสุดพิธีในอีกไม่นาน
ทหารหญิงปากีสถานในพิธี Wagah Border Ceremony
มีการเผชิญหน้ากันในทุกระยะ ทุกมุมมอง ไม่มีใครยอมเสียเปรียบใคร
ตลอดเวลามีการยั่วยวนด้วยสีหน้าและท่าทางอยู่ตลอดเวลา
สุดท้ายของการเผชิญหน้าก็จบลงอย่างงดงามด้วยการเขย่ามือกันอย่างชายชาติทหาร และหันหลังกลับสู่ฝั่งตัวเอง
หลังจากลดธงลง ปิดประตูพรมแดน ทหารก็จะโดนรุมล้อมเพื่อถ่ายภาพจากประชาชนของตนเองอย่างมากมาย
เรื่องและภาพ: วสันต์ วณิชชากร
