การตัดสินใจฉาย Tenet ผ่ากลางวิกฤตโควิด-19 ก็ได้รับการดำเนินการเป็นที่เรียบร้อย ในฐานะตัวแทนความหวังของหมู่บ้านที่ทุกคนหวังว่าจะมาช่วยกอบกู้โรงหนัง และเรียกผู้คนให้กลับมาสู่การสัมผัสประสบการณ์ความมืดในโรงหนังอีกครั้ง
ถ้าเริ่มจากใกล้ตัวง่ายๆ คือ เมืองไทยในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา ถือว่า Tenet ได้ทำให้คนไทยกลับมาดูหนังในโรงได้อีกครั้งจริงๆ วัดจากจำนวนคอร์สออนไลน์ติวเข้มคลายความงงเกี่ยวกับพล็อตต่างๆ ของหนังที่เปิดสอนกันทั่วอินเทอร์เน็ต มองไม่เห็นความกังวลของผู้คนประเภท ‘อยากดูแต่กลัวโควิด-19’ แต่อย่างใด อาจเป็นเพราะสถานการณ์ในบ้านเราถือว่าอยู่ในระดับพอวางใจได้ เลยยิ่งแสดงให้เห็นว่าผู้คนสามารถเดินทางกลับไปยังโรงหนังได้แล้วตามปกติ หากมีหนังที่พวกเขาอยากดู
แต่ที่น่าสนใจและน่าเป็นห่วงในเวลาเดียวกันคือ รายได้ของหนังที่ถือว่าเปิดตัวในระดับกลาง ซึ่งน่าจะผิดจากที่ทุกคนคาดหวังเอาไว้อยู่พอสมควรว่ามันจะต้องระเบิดแน่ๆ หลังจากอั้นกันมาหลายเดือน ตัวเลขเปิดตัววันแรกที่ 3.8 ล้านบาท ซึ่งน้อยกว่ากว่า Train to Busan: Peninsula จากเกาหลีใต้ ว่าง่ายๆ คือ ถ้าใช้มาตรฐานความสำเร็จโดยวัดจากความอัดอั้นของคนดูและกระแสความแรงของหนังต้องถือว่าเป็นตัวเลขที่น้อย แต่ถ้าลองเปรียบเทียบกับหนังเก่าๆ ของโนแลนที่ผ่านมาก็ถือว่าเป็นตัวเลขที่อาจจะปกติ ไม่ต่างจาก Inception ในปี 2010 ที่เปิดตัว 4 วันแรกด้วยรายได้ประมาณนี้เช่นกัน
เอาจริงๆ แล้วหนังโนแลนในเมืองไทย ถ้าไม่ใช่ตระกูลแบตแมน ถือเป็นหนังที่ทำรายได้เพียงแค่ระดับกลางค่อนบน แต่ไม่ถึงร้อยล้านมาตลอด (แม้ว่ากระแสในอินเทอร์เน็ตจะดีมากๆ ก็ตาม) ถ้าในช่วงโควิด-19 แบบนี้ยังไม่ตก ก็ถือว่าหนังทำดีในระดับที่ใช้ได้ทีเดียว
นี่คือสถานการณ์บนพื้นที่ธรรมดา เราลองมาดูสถานการณ์ในพื้นที่ไม่ชิลกันบ้าง
คนดูหนังในอเมริกามีความอัดอั้นสูงกว่าชาวโลก 2 เท่า เพราะ Tenet ได้รับการเปิดตัวช้ากว่าที่อื่น ทำให้ต้องมานั่งหลบสปอยล์กันอยู่หลายวัน รวมถึงที่นั่นก็เป็นดินแดนที่มีแฟนบอยของโนแลนระดับฮาร์ดคอร์อยู่จำนวนมาก ดังนั้นมันจึงเกิดเหตุการณ์ประเภท แฟนหนังที่อาศัยอยู่ในรัฐที่โรงหนังยังคงถูกสั่งปิดยอมตีตั๋วเครื่องบินบินข้ามไปรัฐอื่นเพื่อไปดูหนังเรื่องนี้ในระบบ IMAX ฟิล์ม 70 มม. หลังจากที่เดินทางถึงโรงหนังแล้ว พวกเขาดู 2 รอบติด แล้วก็บินกลับบ้านในวันเดียวกันเป็น One Day Trip กันไปเลย พวกเขาให้เหตุผลว่า ถ้าโนแลนเขาทำมาขนาดนี้ พวกเราก็ต้องไปแสดงพลังให้เขาเห็นเช่นกัน ซึ่งนี่ก็ไม่ต่างอะไรกับการมาแคมป์เพื่อรอซื้อไอโฟนรุ่นใหม่อะไรแบบนั้น ในขณะที่อีกฝ่ายก็มองว่า นี่คือผลร้ายข้างเคียงของการที่ผู้สร้าง Tenet ไปบิลด์คนดูว่าจะต้องดูในโรงหนัง และควรเป็นระบบ IMAX ฟิล์ม 70 มม. เท่านั้น ทำให้คนดูจำเป็นต้องดั้นด้นเพื่อให้ได้ดูในสิ่งที่สมบูรณ์แบบที่สุด ซึ่งอาจจะทำให้เกิดการแพร่กระจายของโควิด-19 มากขึ้นไปอีกโดยไม่จำเป็น หลายคนเรียกสิ่งนี้ว่าความเห็นแก่ตัว เพราะสถานการณ์โควิด-19 ในอเมริกายังคงอยู่ระดับที่ถือว่าแย่
ขณะที่ฝั่งยุโรปก็ไม่แพ้กัน โรงหนังที่ฉาย Tenet แบบ IMAX ฟิล์ม 70 มม. แห่งเดียวในยุโรปนั่นคือโรง BFI IMAX ที่อยู่ในลอนดอน และนั่นทำให้แฟนหนังที่อยู่ในยุโรป ต่างตัดสินใจตีตั๋วแบบไปเช้า-เย็นกลับ บินจากประเทศตัวเองมาลอนดอน บางคนที่อยู่ฝรั่งเศสก็แพลนจะนั่งรถไฟเพื่อมาดู แต่สุดท้ายแผนต่างๆ ก็ล่มสลายไปกับตา เพราะวันดีคืนดีทางอังกฤษก็สั่งตัดบางประเทศออกจากลิสต์ที่ ‘ให้เข้าอังกฤษได้โดยไม่ต้องกักตัว 14 วัน’ ตัวอย่างเช่น ฝรั่งเศสหรือออสเตรีย ทำเอาพวกเขาเหล่านั้นต้องยกเลิกแผนการ เพราะพวกเขาไม่สามารถยอมโดนกักตัว 14 วัน เพื่อจะดู Tenet แบบ IMAX ได้ (แต่ถ้าเกิดมีคนยอมขึ้นมาจริงๆ เนี่ย โนแลนครับ คุณเอาเหรียญกล้าหาญไปติดให้เขาเถอะ) หลายคนต้องเลื่อนไฟลท์หรือเลื่อนตั๋ว โดยบ่นอุบอิบว่า ก็ถ้าเลื่อนตั๋วไป แล้วตอนนั้น Tenet ออกจากโรง IMAX ไปแล้ว พวกเราก็ไม่รู้จะไปอังกฤษทำไมเหมือนกันครับ
เรียกได้ว่าการฉาย Tenet ในชั่วโมงนี้ ทำให้เราได้เห็นปรากฏการณ์ต่างๆ จากคนดูที่แสดงออกต่อการดูหนังในช่วงโควิด-19 อย่างแท้จริง หลายคนให้เหตุผลว่า ถ้าตอนนี้เรายังไม่ซัพพอร์ตและแสดงออกให้คนอื่นๆ ได้รู้และเห็นค่าของวัฒนธรรมการดูหนังที่โรงหนัง อนาคตเราอาจจะไม่มีหนังโรงให้ดูอีก การทุ่มทุนบินข้ามแดนข้ามรัฐไปดูที่โรงนั้นมันไม่ใช่แค่การแสดงความรักที่มีต่อ คริสโตเฟอร์ โนแลน แต่มันเป็นการแสดงความรักต่อประสบการณ์ที่เราจะหาได้จากแค่ในโรงภาพยนตร์ โดยการที่ทำให้มันยังมีตัวตนและเป็นสิ่งที่สำคัญ
อย่างไรก็ตาม การจะหวังให้ Tenet เพียงเรื่องเดียวเป็นหนังที่กอบกู้วงการหนังทั้งวงการก็ดูจะเป็นการผลักภาระให้โนแลนเกินไป หลังจาก Tenet แล้ว ก็ถึงคิวของหนังเรื่องอื่นๆ ที่จะต้องออกมาช่วยกันบอกคนทั่วโลกว่าโรงหนังยังไม่ตาย และเราจะกลับมาแข็งแกร่งได้เหมือนเดิม หลังจากยุคสมัยแห่งโรคภัยได้ผ่านพ้นไป
พิสูจน์อักษร: ภาวิกา ขันติศรีสกุล
