วันนี้ (26 มิถุนายน) ศิลปสวย ระวีแสงสูรย์ ปลัดกรุงเทพมหานคร ได้มีหนังสือสั่งการทางวิทยุ (ด่วนที่สุด) ถึงผู้อำนวยการเขตทุกเขต ความว่า ด้วยนายกรัฐมนตรีได้แถลงหลังจากการประชุม เมื่อวันที่ 25 มิถุนายน 2564 ให้ปิดแคมป์คนงานก่อสร้างในพื้นที่กรุงเทพมหานครและปริมณฑล รวมถึง 4 จังหวัดชายแดนภาคใต้ เป็นเวลา 15 วัน หรือ 1 เดือน ขึ้นกับสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด-19) เพื่อให้การป้องกันและควบคุมการแพร่ระบาดของโรคฯ ในกลุ่มผู้ใช้แรงงานก่อสร้างในพื้นที่กรุงเทพมหานครเป็นไปด้วยความเรียบร้อยและมีประสิทธิภาพ
จึงให้สำนักงานเขตดำเนินการ ดังนี้
- เร่งสื่อสารและสร้างความเข้าใจกับผู้ประกอบการที่มีแคมป์คนงานก่อสร้างทุกแห่งในพื้นที่กรุงเทพมหานคร ให้ปฏิบัติตามมาตรการป้องกันและควบคุมการแพร่ระบาดฯ ตามที่ทางราชการกำหนด
- งดการเคลื่อนย้ายแรงงานเป็นเวลา 15 วัน โดยประสานหน่วยงานทหารและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เพื่อขอความร่วมมือในการปฏิบัติงานดังกล่าวโดยด่วน
- ให้มีมาตรการตรวจสอบเข้มงวดกับแคมป์คนงานก่อสร้างในพื้นที่กรุงเทพมหานคร โดยให้พนักงานเจ้าหน้าที่ดำเนินการกำกับ ตักเตือน และสั่งให้ปฏิบัติให้ถูกต้องตามที่ทางราชการกำหนด
ทั้งนี้ จะมีการประกาศข้อกำหนดออกตามความในมาตรา 9 แห่งพระราชกำหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ. 2558 ให้ทราบอีกครั้งในโอกาสต่อไป
ขณะที่วันนี้ พล.ต. ธีรพงศ์ ปัทมสิงห์ ณ อยุธยา รองโฆษกกองบัญชาการกองทัพไทย เปิดเผยว่า พล.อ. เฉลิมพล ศรีสวัสดิ์ ผู้บัญชาการทหารสูงสุด ในฐานะหัวหน้าศูนย์ปฏิบัติการแก้ไขสถานการณ์ฉุกเฉินด้านความมั่นคง ได้มีการเรียกประชุมหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเป็นการเร่งด่วนผ่านระบบ VTC โดยสั่งการให้หน่วยขึ้นตรงศูนย์ปฏิบัติการแก้ไขสถานการณ์ฉุกเฉินด้านความมั่นคง (ศปม.) บูรณาการการจัดกำลังสนับสนุนและประสานการปฏิบัติกับจังหวัดและกรุงเทพมหานคร ในการสนธิกำลังตำรวจ ทหาร และฝ่ายความมั่นคงในพื้นที่ ให้มีความเข้มงวดกวดขันในการปฏิบัติภารกิจควบคุมแคมป์คนงาน และไซต์งานก่อสร้างในพื้นที่ รวมทั้งการควบคุมการเคลื่อนย้ายของประชาชนในพื้นที่ 4 จังหวัดชายแดนภาคใต้ (สงขลา, ยะลา, ปัตตานี และนราธิวาส) โดยให้เริ่มดำเนินการตั้งแต่วันนี้ (26 มิถุนายน 2564) เป็นต้นไป
ด้าน สุชาติ ชมกลิ่น รัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงาน กล่าวยืนยันว่า บางข่าวอาจจะบอกว่าปิดแคมป์คนงานแล้วจะทำให้คนงานหนีกลับต่างจังหวัด อะไรก็แล้วแต่ นั่นคือส่วนของคนไทย แต่นายจ้างอย่างไรก็ต้องรักลูกน้องตัวเอง ไม่ให้กลับแน่นอน เพราะกลัวงานเปิดแล้วไม่กลับมาทำงาน ส่วนแรงงานต่างด้าวไม่ไปไหนแน่นอน เพราะไม่มีภูมิลำเนาอยู่ในประเทศไทย เขาต้องอยู่ที่แคมป์ มีที่อยู่ ที่กิน ที่นอน มีรายได้อีก 50% ในมาตรา 33 ที่เราจ่ายให้ เขาไม่ไปไหนแน่นอน
อย่างไรก็ตาม THE STANDARD ลงพื้นที่แคมป์คนงานย่านอารีย์ พบว่าคนงานหลายคนกังวลเรื่องการเยียวยาของรัฐ ว่าจะได้เมื่อไร เดือนไหน และแม้จะเยียวยาจ่ายค่าแรง 50% แต่ในความเป็นจริงเมื่อมีรายรับน้อยลง แต่รายจ่ายเท่าเดิม มีค่าผ่อนรถผ่อนของต่างๆ ค่าใช้จ่ายต้องส่งต้องจ่ายทุกเดือน ทุกคนรู้สึกเครียด ไม่รู้จะหาจากไหน ออกไปไหนก็ไม่ได้เลย
พิสูจน์อักษร: ลักษณ์นารา พักตร์เพียงจันทร์
