วันนี้ (9 มิถุนายน) ศาลปกครองสูงสุดอ่านคำพิพากษาในคดีสำคัญ โดยมีคำสั่งให้องค์การบริหารส่วนจังหวัด (อบจ.) สงขลา ชำระเงินจำนวน 52,062,041 บาท ให้แก่บริษัท พลวิศว์ เทค พลัส จำกัด พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปีของต้นเงินจำนวน 50,850,000 บาท นับถัดจากวันฟ้องจนถึงวันที่ 10 เมษายน 2564 และดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 5 ต่อปีของต้นเงินจำนวน 50,850,000 บาท ตั้งแต่วันที่ 11 เมษายน 2564 จนกว่าจะชำระเสร็จ โดยเป็นการแก้ไขให้สอดคล้องกับพระราชกำหนด (พ.ร.ก.) แก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ พ.ศ. 2565 ที่มีผลบังคับใช้เมื่อวันที่ 11 เมษายน 2564
ทั้งนี้ คดีดังกล่าวสืบเนื่องจากเมื่อ พ.ศ. 2556 นิพนธ์ บุญญามณี นายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด (อบจ.) สงขลา ขณะนั้นละเว้นไม่ลงนามจ่ายเงินค่ารถซ่อมบำรุงทางอเนกประสงค์ชนิด 10 ล้อ จำนวน 2 คัน เป็นเงิน 50,850,000 บาท ให้แก่บริษัท พลวิศว์ เทค พลัส จำกัด คู่สัญญา ทั้งที่คณะกรรมการตรวจรับพัสดุได้ตรวจรับรถทั้งสองแล้ว และเห็นว่ามีปริมาณและคุณภาพถูกต้อง ครบถ้วน
ทำให้บริษัท พลวิศว์ เทค พลัส จำกัด ได้รับความเสียหายและยื่นฟ้องต่อศาลปกครองสงขลา ขอให้ศาลมีคำสั่งให้ อบจ.สงขลา ชำระเงินค่ารถซ่อมบำรุงทางอเนกประสงค์ดังกล่าวและชดใช้ค่าเสียหายรวมเป็นเงิน 73,504,023 บาท พร้อมดอกเบี้ย ในอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปีของต้นเงินจำนวน 50,850,000 บาท นับถัดจากวันฟ้อง
ส่วนเหตุผลที่ศาลปกครองสูงสุดมีคำพิพากษาให้ อบจ.สงขลา ต้องชดใช้ให้บริษัทเอกชนดังกล่าว ระบุว่า เมื่อข้อเท็จจริงรับฟังได้ว่าบริษัท พลวิศว์ เทค พลัส จำกัด ได้ส่งมอบรถซ่อมบำรุงทางอเนกประสงค์จำนวน 2 คัน ตามสัญญาให้กับ อบจ.สงขลา วันที่ 8 ตุลาคม 2556 คณะกรรมการตรวจรับพัสดุได้ทดสอบและตรวจรับรถซ่อมบำรุงทางอเนกประสงค์ดังกล่าว ซึ่งไม่ปรากฏว่ารถซ่อมบำรุงทางอเนกประสงค์ที่บริษัท พลวิศว์ เทค พลัส จำกัด ส่งมอบ มีข้อบกพร่องหรือไม่ถูกต้องตามรายละเอียดที่กำหนดไว้ในสัญญา ซึ่งต่อมาบริษัท พลวิศว์ เทค พลัส จำกัด ได้ดำเนินการจดทะเบียนรถซ่อมบำรุงทางอเนกประสงค์ต่อสำนักงานขนส่งจังหวัดสงขลา และส่งมอบคู่มือจดทะเบียนพร้อมป้ายทะเบียนรถยนต์ให้กับ อบจ.สงขลา ซึ่งถือว่าบริษัท พลวิศว์ เทค พลัส จำกัด ได้ปฏิบัติตามสัญญา
ดังนั้น อบจ.สงขลา จึงมีหน้าที่ต้องจ่ายเงินตามสัญญาซื้อขายสัญญาเลขที่ 22/2556 ลงวันที่ 31 พฤษภาคม 2556 เป็นเงิน 50,850,000 บาท ซึ่งบริษัท พลวิศว์ เทค พลัส จำกัด มีหนังสือลงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2557 ให้ อบจ.สงขลา ชำระเงินตามสัญญาภายในวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2557 เมื่อ อบจ.สงขลา ไม่ได้ชำระหนี้ภายในวันดังกล่าว จึงถือว่า อบจ.สงขลา ตกเป็นผู้ผิดนัดตั้งแต่วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2557 ตามมาตรา 204 วรรค 1 ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
ดังนั้นบริษัท พลวิศว์ เทค พลัส จำกัด จึงมีสิทธิ์เรียกดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปีของต้นเงินจำนวน 50,850,000 บาท นับตั้งแต่วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2557 – 17 มิถุนายน 2557 ซึ่งเป็นวันฟ้องคดีเป็นเวลา 116 วัน คิดเป็นดอกเบี้ยจำนวน 1,212,041 บาท อบจ.สงขลา จึงต้องชำระเงินให้แก่บริษัท พลวิศว์ เทค พลัส จำกัด จำนวน 52,062,041 บาท และดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปีของต้นเงินจำนวน 50,850,000 บาท นับจากวันฟ้องเป็นต้นไป จนกว่าจะชำระเสร็จตามมาตรา 224 วรรค 1 ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
ส่วนที่ อบจ.สงขลา อุทธรณ์ว่าสัญญาพิพาทเป็นโมฆะ เนื่องจากบริษัท พลวิศว์ เทค พลัส จำกัด กับบริษัท เอส พี เค ออโต้เทค จำกัด มีการตกลงร่วมกันในการเสนอราคา เพื่อวัตถุประสงค์ที่จะให้ประโยชน์แก่ผู้ใดผู้หนึ่งเป็นผู้มีสิทธิ์ทำสัญญากับหน่วยงานของรัฐหลีกเลี่ยงการแข่งขันราคาอย่างเป็นธรรม
เห็นว่าคณะประมูลซื้อรถซ่อมบำรุงทางอเนกประสงค์ด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์ไม่ปรากฏว่า อิทธิพล ดวงเดือน กรรมการผู้จัดการของบริษัท พลวิศว์ เทค พลัส จำกัด มีความสัมพันธ์กันในเชิงบริหารหรือเชิงทุนที่สามารถใช้อำนาจในการบริหารจัดการกิจการของบริษัท เอส พี เค ออโต้เทค จำกัด ที่ร่วมเสนอราคาในการประมูลซื้อพิพาท หรือมีความสัมพันธ์ในลักษณะไขว้กันระหว่างสองบริษัทดังกล่าว
อีกทั้งการเสนอราคาของสองบริษัทก็เสนอต่างกันจำนวน 50,000 บาท และเป็นราคาที่ต่ำกว่าราคาที่ อบจ.สงขลา กำหนดวงเงินเริ่มต้นในการประมูลไว้คือ 51 ล้านบาท โดยไม่มีนัยสำคัญที่แสดงให้เห็นว่าเป็นราคาที่สมยอมกัน อันเข้าลักษณะเป็นความผิดตาม พ.ร.บ.ว่าด้วยความผิดเกี่ยวกับการเสนอราคาต่อหน่วยงานของรัฐ พ.ศ. 2542 อุทธรณ์นี้จึงฟังไม่ขึ้น ดังนั้นที่ศาลปกครองสงขลาพิพากษาให้ อบจ.สงขลา ต้องชดใช้ศาลปกครองสูงสุดเห็นพ้องด้วย
จากกรณีดังกล่าวส่งผลให้ ป.ป.ช. ชี้มูลความผิด นิพนธ์ บุญญามณี อดีตนายก อบจ.สงขลา และคดีอยู่ระหว่างอัยการสูงสุดพิจารณาส่งฟ้องศาลฎีกาแผนกคดีอาญาผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง ขณะเดียวกันรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยมีคำสั่งปลดนิพนธ์พ้นจากนายก อบจ. ส่งผลให้ขณะนี้ประธานสภาผู้แทนราษฎรส่งเรื่องให้ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยว่า กรณีดังกล่าวเป็นเหตุให้ความเป็นรัฐมนตรีของนิพนธ์สิ้นสุดลงหรือไม่
