วันนี้ (2 พฤศจิกายน) ที่รัฐสภา รังสิมันต์ โรม สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแบบบัญชีรายชื่อ พรรคก้าวไกล กล่าวถึงกรณีที่สังคมมองว่าการคุกคามทางเพศจะต้องแสดงความรับผิดชอบด้วยการลาออกจากตำแหน่งว่า สิ่งที่ดีที่สุดผู้ที่ถูกพิจารณาควรจบด้วยการลาออก หากสามารถลาออกได้ถือว่าเป็นการแสดงสปิริตและแสดงความรับผิดชอบที่ดี หากผู้ถูกพิจารณามีความต้องการที่จะให้มีการพิสูจน์ในชั้นของคณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) ก็เป็นสิ่งที่สามารถทำได้ เมื่อกระบวนการเดินทางถึงขั้นนี้ก็ต้องมีความรับผิดชอบทางการเมืองที่ตามมาด้วยเช่นกัน
ส่วนกรณีที่ วุฒิพงศ์ ทองเหลา สส. ปราจีนบุรี ออกมาระบุว่ามติพรรคที่แตกต่างกัน เป็นปัญหาการเมืองภายในของพรรคก้าวไกล ตนไม่สามารถตอบได้ว่ามีปัญหาการเมืองในลักษณะนั้นหรือไม่ แต่คิดว่าการลงมติเมื่อวานนี้ (1 พฤศจิกายน) เกิดจากการตัดสินใจของที่ประชุม และเป็นการตัดสินใจที่เกิดขึ้นภายหลังการประชุมเพื่อฟังข้อเท็จจริงยาวนานกว่า 5 ชั่วโมง โดยลงมติตามดุลพินิจและการวิเคราะห์ของแต่ละคน
“ผมไม่ได้คิดว่าเป็นการช่วยกัน ผมไม่ได้คิดว่ามีการเมืองภายใน ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องที่เราฟังข้อเท็จจริงและเราตัดสินใจแบบนั้น ผลที่ออกมาเป็นไปตามข้อบังคับของพรรคก้าวไกล” รังสิมันต์กล่าว
รังสิมันต์ให้เหตุผลอีกว่า สำหรับกรณีของ สส. จังหวัดปราจีนบุรีนั้น พรรคได้บทลงโทษทั้งสิ้น 4 สถาน หนักสุดให้พ้นจากสมาชิกพรรค รองลงมาคือตัดสิทธิพึงมีในรูปแบบต่างๆ ซึ่งทั้งสองกรณีเป็นความผิดวินัยร้ายแรงที่สามารถเลือกได้ว่าจะขับออกหรือเลือกตัดสิทธิพึงมี แต่การขับออกได้ตามรัฐธรรมนูญกำหนดว่าจะต้องได้รับเสียง 3 ใน 4 แต่ในกรณีของ ไชยามพวาน มั่นเพียรจิตต์ ได้เสียงไม่ถึงจำนวนที่กำหนด ก็จะเป็นอำนาจของกรรมการบริหารพรรคที่จะกำหนดโทษในสถานที่รองลงมา ซึ่งหากไชยามพวานไม่ได้มีการขอโทษต่อผู้เสียหายอาจจะมีการร้องขอให้มีการประชุมกันอีกครั้งเพื่อหามติใหม่โดยใช้โทษสถานหนัก
ทั้งนี้ พรรคก้าวไกลเป็นพรรคที่มีความหลากหลาย มีการทำงานในรูปแบบต่างๆ และหากไม่เห็นด้วยพรรคไม่ได้มีการปิดกั้นไม่ให้แสดงออก ในระยะยาวเราอาจจะต้องมีการทำความเข้าใจ รวมทั้งมีการรณรงค์เรื่องของความรุนแรงและการคุกคามทางเพศให้มากขึ้น ต้องมีบทบาทเพื่อที่จะสร้างความเข้าใจเรื่องนี้ ต้องใช้กระบวนการภายในพรรคในการทำความเข้าใจกันต่อไป
เมื่อถามว่าสิ่งที่เกิดขึ้นพรรคก้าวไกลมี 2 มาตรฐาน ระหว่าง สส. ที่มีเส้นสาย และ สส. ที่ไม่มีเส้นสาย หรือไม่ รังสิมันต์มองว่าเรื่องดังกล่าวไม่ใช่เรื่องเส้นสาย ทั้ง 2 กรณีไม่สามารถนำข้อเท็จจริงอีกกรณีมาเสียบอีกกรณีหนึ่งได้ สิ่งที่ต้องย้ำให้ชัดคือพรรคมี 2 องค์ประกอบที่พิจารณา ในส่วนที่เป็นความผิดยึดตามที่กรรมการบริหารพรรคตัดสิน แต่สิ่งที่กำหนดโทษว่าไม่ให้ใช้สิทธิพึงมีหรือการขับออกจากสมาชิกพรรค เป็นสิ่งที่ประชุมร่วมฯ จะต้องเป็นผู้กำหนด และเมื่อมติออกมาเช่นนั้นจึงไม่สามารถขับออกได้ พรรคต้องไปเลือกโทษในลำดับที่มีความร้ายแรงรองลงมาแทน ดังนั้นตนเองจึงมองว่าเรื่องทั้งหมดไม่ใช่เรื่องเส้นสาย แต่เป็นเรื่องที่ทุกฝ่ายทุกคนได้รับฟังและตัดสินใจไปตามผิดชอบชั่วดี และเป็นความรู้สึกนึกคิดของแต่ละบุคคล
