นินจาคาถาโอ้โฮเฮะ (Naruto) นับว่าเป็นการ์ตูนที่มีตัวละครระดับ ‘อัจฉริยะ’ ปรากฏตัวขึ้นมากที่สุดเรื่องหนึ่ง ไล่ตั้งแต่ อุจิวะ ซาสึเกะ, อุจิวะ อิทาจิ, ฮาตาเกะ คาคาชิ, ฮิวงะ เนจิ, ฮาคุ, โอโรจิมารุ, นามิคาเสะ มินาโตะ และตัวละครอีกมากมายที่โดดเด่นไปด้วยขีดจำกัดทางสายเลือด, วิชาขั้นสูง, คาถานินจาทรงพลัง ฯลฯ
แต่ท่ามกลางตัวละครทั้งหลายเหล่านี้ ผู้เขียนอย่าง มาซาชิ คิชิโมโตะ ได้แอบส่องไฟไปที่ตัวละครแสนธรรมดา ที่ปรากฏตัวพร้อมกับผมบ๊อบสุดเด๋อและคิ้วเหลี่ยมหนาที่ชื่อ ร็อค ลี โดยได้รับแรงบันดาลใจทั้งชื่อ วันเกิด การแต่งกาย และลักษณะนิสัยบางอย่างมาจากปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ ‘จีตคุนโด’ บรูซ ลี
ร็อค ลี คือเด็กหนุ่มที่มีความฝันอยากเป็นนินจา แต่ปัญหาคือเขาไม่สามารถใช้วิชานินจาได้ แน่นอนว่าในโลกนินจา เขาก็ไม่ต่างจากเด็กมีปัญหา เรียนไม่เก่ง ทำอะไรก็ไม่ดี และตกเป็นเป้าให้เพื่อนๆ ‘Bully’ กันอย่างสนุกปากอยู่เสมอ
ขนาดนินจาที่ห่วยที่สุดในรุ่นอย่าง อุสึมากิ นารูโตะ ยังใช้คาถาแยกร่างได้ ถึงแม้ว่าแยกออกมาแล้วจะเป็นภาระมากกว่าสร้างประโยชน์ แต่กระทั่งเศษเสี้ยวของร่างแยกตัวเอง ลีก็ยังไม่สามารถเรียกออกมาได้ด้วยซ้ำ
มาซาชิ คิชิโมโตะ เคยให้สัมภาษณ์ว่า เขาออกแบบตัวละคร ร็อค ลี ให้เป็นตัวแทนของมนุษย์ธรรมดาที่แสนอ่อนแอ ในโลกที่เต็มไปด้วยคนพิเศษที่ถูกเรียกว่าอัจฉริยะ แต่สิ่งที่ทำให้เจ้าหนุ่มคิ้วเหลี่ยมแตกต่างจากคนทั่วไปคือ การหา ‘เส้นทาง’ ที่ถนัดของตัวเอง และใช้ความพยายามในระดับที่คนทั่วไปไม่มีทางนึกถึง เพื่อลดระยะห่างจากบรรดาอัจฉริยะที่เติบโตมาพร้อมกับพรสวรรค์
หลังผ่านความล้มเหลวนับครั้งไม่ถ้วนจากการพยายามฝึกใช้คาถาตามวิถีนินจาทั่วไป ลียอมรับจุดอ่อนของตัวเอง และหันไปฝึกฝนด้าน ‘กระบวนท่า’ เพียงอย่างเดียว และยิ่งได้รับการแนะนำจาก ไมโตะ ไก ปรมาจารย์ด้านกระบวนท่า ที่ใช้วิชานินจาไม่ได้ แต่สามารถสู้กับอัจฉริยะอย่างคาคาชิได้อย่างสูสี ก็ยิ่งทำให้ความสามารถของเขาก้าวกระโดดมากขึ้นไปอีก
ลีไม่จำเป็นต้องกังวลที่ปล่อยพลังไม่ได้ เพราะเขามีพลังโจมตีด้วยหมัด เท้า เข่า ศอก ที่รุนแรงไม่แพ้วิชานินจาไหนๆ หรือต่อให้เขาไม่มีวิชา ‘เนตร’ เอาไว้อ่านการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้ แต่จะเป็นอะไรไปล่ะ เพราะเขาแค่เคลื่อนที่ให้เร็วเกินกว่าที่ร่างกายของคู่ต่อสู้จะป้องกันได้ทันก็พอแล้ว
ถึงแม้ลีจะพูดถึงเป้าหมายของตัวเองอยู่บ่อยๆ ว่าสิ่งที่เขาพยายามทำมาทั้งหมดนั้นมีวัตถุประสงค์เพื่อการเอาชนะ ฮิวงะ เนจิ นินจาอัจฉริยะร่วมรุ่นให้ได้ แต่ลึกๆ แล้วสิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดคือ ความแข็งแกร่งที่มากพอจะปกป้องทุกคนที่เขา ‘รัก’ เอาไว้ให้ได้
อย่างที่เราเห็นได้จากการฝืนใช้ ‘วิชาต้องห้าม’ ตอนสู้กับพลังสถิตร่างสัตว์หางอย่างกาอาระ ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าเขาอาจต้องจบอนาคตของการเป็นนินจาไว้เพียงแค่นั้น แต่เขาก็ตัดสินใจแลกอย่างไม่ลังเล เพื่อรักษา ‘วิถีนินจา’ ของตัวเองเอาไว้
ในช่วงรักษาตัวด้วยสภาพที่กระดูกแตกแทบทั้งร่าง เขาก็ยังแอบหนีเพื่อมาฝึกฝนกระบวนท่าของตัวเองอยู่บ่อยๆ และเมื่อรู้ว่าพอมีทางที่จะรักษาอาการบาดเจ็บของเขาให้หายดี และถ้าหากไม่สำเร็จ เขาต้องแลกด้วยชีวิต เขาก็ไม่ลังเล เพราะอย่างน้อยความตายก็ยังเจ็บปวดน้อยกว่าการมีชีวิตอยู่แต่ไม่สามารถเป็นนินจาได้อีกต่อไป
แม้คาแรกเตอร์ของ ร็อค ลี อาจจะไม่ใช่ตัวละครโดดเด้งที่สุดในสายตาแฟนการ์ตูน แต่ความพยายามอันไร้ขีดจำกัด จนทำให้โลกนินจายอมรับในตัว ‘เจ้าคิ้วเหลี่ยม’ ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นได้เพียงแค่ตัวตลกนั้น สามารถเป็นแรงบันดาลใจให้แฟนๆ ได้อย่างดีในฐานะ ‘อัจฉริยะแห่งความมุมานะ’ ที่ไม่อาจหาใครมาเทียบเคียงได้
จากประโยคอมตะที่ บรูซ ลี ต้นแบบของตัวละคร ร็อค ลี เคยกล่าวไว้ว่า “ผมไม่กลัวคนที่ฝึกเตะ 10,000 ท่าในครั้งเดียวหรอก แต่ผมกลัวคนที่ฝึกเตะท่าเดียว 10,000 ครั้ง” เราไม่แน่ใจว่าในชีวิตจริง เขามีโอกาสได้พบกับคนที่เขากลัวคนนั้นแล้วหรือยัง
แต่ไม่แน่ว่าถ้าเขากำลังฉลองวันเกิดด้วยการนั่งอ่านการ์ตูน นินจาคาถา อยู่บนฟ้า เขาอาจจะรู้แล้วว่าคนที่เขากลัวมากที่สุดคือ นินจาไร้คาถาที่ชื่อ ‘ร็อค ลี’ คนนี้นี่เอง
พิสูจน์อักษร: ภาวิกา ขันติศรีสกุล
