Queenmaker การเมือง + เรื่องน้ำเน่า

เรียกว่ามาถูกที่ถูกเวลาสำหรับ Queenmaker ซีรีส์ดราม่าการเมืองทาง Netflix เพราะตรงกับกระแสการหาเสียงเลือกตั้งในประเทศไทยพอดิบพอดี ยิ่งไปกว่านั้นนี่ยังเป็นผลงานคัมแบ็กของ คิมฮีแอ นักแสดงรุ่นใหญ่ที่เคยฝากผลงานความแซ่บใน The World of the Married เมื่อ 3 ปีที่แล้ว จนถึงวันนี้แม้จะสตรีมมาร่วม 2 สัปดาห์ แต่กระแสความนิยมของ Queenmaker ก็ดูเหมือนจะยังไม่ลดลงเลย และเกือบจะเป็นผลงานมาสเตอร์พีซหากไม่ตกท้องช้างในตอนท้ายของซีรีส์ไปเสียก่อน

Queenmaker ว่าด้วยเรื่องราวของ ฮวังโดฮี (คิมฮีแอ) ผู้อำนวยการฝ่ายกลยุทธ์ของอึนซองกรุ๊ป เครือบริษัททรงอิทธิพลในเกาหลีใต้ โดยมีนายใหญ่คือประธานหญิง ซนยองชิม (ซออีซุก) เธอทำงานรับใช้เจ้านายอย่างซื่อสัตย์มากว่า 10 ปี คอยสะสางเรื่องอื้อฉาวของคนในตระกูลและบริษัท แม้เรื่องราวเหล่านั้นจะเหลื่อมล้ำศีลธรรมโดฮีก็ไม่เคยคิดตั้งคำถาม จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์ที่พนักงานในออฟฟิศตายอย่างปริศนาและเชื่อมโยงไปถึง แพคแจมิน (รยูซูยอง) ลูกเขยของตระกูลที่ประธานซนหมายมั่นปั้นมือให้ลงเล่นการเมือง โดฮีเริ่มหันหลังให้กับอึนซองกรุ๊ป และถูกกลั่นแกล้งต่างๆ นานา เธอจึงหันไปปลุกปั้น โอคยองซุก (มุนโซรี) ทนายความด้านมนุษยชนให้กลายเป็นคู่แข่งทางการเมืองของแจมิน นำมาสู่เรื่องราวการชิงไหวชิงพริบ เปิดโปงเล่ห์กลทางการเมือง การต่อสู้ระหว่างชนชั้น และการแสดงพลังของเพื่อนหญิงพลังหญิง

ต้องยอมรับว่า Queenmaker เลือกประเด็นได้น่าสนใจ และเปิดเรื่องได้เร้าอารมณ์ให้ผู้ชมเข้าไปสู่โลกของการสร้างภาพลักษณ์ให้ใครสักคนเปลี่ยนจากผู้ร้ายกลายเป็นคนดี รวมถึงรายละเอียดปลีกย่อยอย่างเสื้อผ้าหน้าผมที่กลายเป็นส่วนสำคัญในการสร้างบุคลิกความเป็นผู้นำได้เหมือนกัน ก่อนจะเข้าสู่ประเด็นที่เป็นแกนหลักของเรื่องคือเรื่องราวของชนชั้น ผ่านมุมมองของประธานซนที่ทำตัวไม่ต่างจากพระเจ้า หากสาวกคนไหนยังมีความซื่อสัตย์ก็ได้รับความสุขสบายแม้จะเหยียบย่ำอยู่บนความทุกข์ของเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเอง แบบเดียวกับโดฮีที่หน้าที่การงานค่อยๆ ลดทอนความเป็นมนุษย์ของเธอลงไปทุกวัน ผู้เขียนชอบฉากเล็กๆ ที่เธอถูกประณามว่าทำงานสบายแล้วถอดรองเท้าส้นสูงเผยให้เห็นรอยช้ำที่เล็บเท้า สะท้อนให้เห็นว่าแม้อยู่ในชุดสุดหรู แต่ท้ายที่สุดเธอก็คือข้ารับใช้ที่ต้องทำงานหนักไม่ต่างจากการใช้แรงงาน

ประเด็นเรื่องชนชั้นยังบอกผ่านมุมมองของประธานซนที่มองคนทำงานเหมือนสัตว์เลี้ยง และใส่เข้ามาในบทสนทนาได้อย่างคมคาย สะท้อนแนวคิดของผู้มั่งคั่งในปัจจุบันว่าการแบ่งปันเหมือนการให้ทานนั่นคือความดี แต่ไม่คิดที่จะสนับสนุนให้คนที่ต่ำกว่าได้ลุกขึ้นมาทัดเทียมหรือแข่งขันกับตัวเองได้

“นี่ท่านตั้งใจจะให้ฉันเป็นสัตว์จริงๆ เหรอคะ”

“เธออยากจะคลานสี่ขาออกไปก็แล้วแต่เธอ ไม่แน่นะ ปัญหาอาจมาจากที่ฉันยอมให้เธอยืนสองขาแต่แรกก็ได้”

ส่วนการเลือกให้ประธานซนซึ่งเปรียบเป็น Mastermind ของเรื่องเป็นผู้หญิงก็ทำให้ประเด็นของชนชั้นชัดเจนขึ้น ซึ่งถ้าหากเป็นผู้ชายประเด็นเรื่องการต่อสู้เรื่องเพศก็อาจจะขึ้นมาชัดเจนได้เหมือนกัน

ความสนุกอีกอย่างของ Queenmaker คือการสอดแทรกเล่ห์กลทางการเมืองแบบที่สามัญชนเข้าใจได้ด้วยเรื่องราวดราม่าสาดโคลนใส่กัน ซึ่งหลายๆ ครั้งก็ตั้งคำถามว่าเขาไม่พูดถึงนโยบายกันบ้างเหรอ? แต่ก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ในสไตล์ K-Drama ว่าต้องเร้าอารมณ์แบบขึ้นสุดลงสุด อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ก็ยังแจกประโยคคมๆ ไว้มากมาย

“ความยุติธรรมที่ปราศจากอำนาจนั้นไร้ประโยชน์ และอำนาจที่ปราศจากความยุติธรรมนั้นไม่ต่างจากความรุนแรง”

ส่วนอีกหนึ่งความมันที่เชื่อมโยงกับชีวิตเราอย่างไม่ต้องสงสัยก็คือสงครามสื่อและโซเชียลมีเดียที่ในเรื่องมีการหลอกล่อ ชิงไหวชิงพริบ ใส่ความสนุกแบบกราฟขึ้นสุดลงสุด และที่โดนใจเต็มๆ ในประเด็นนี้เห็นจะเป็นประโยคของ คาร์ล ยุน ที่อ่านเกมการเมืองได้ขาด และลามมาหลอกด่าคนดูได้แบบขำขื่นเลยทีเดียว

“ใส่คำว่าเกาหลีใต้ลงไปในทุกบทความ ความรักชาติทำให้ชนชั้นกลางเร้าใจได้เสมอ”

สำหรับการดีไซน์ตัวละครก็ขอให้คะแนนตัวฮวังโดฮีที่ได้ประโยชน์จากการไม่ใช่คนดีมาตั้งแต่ต้น ทำให้การสาดโคลนหรือกลโกงต่างๆ ดูเข้าทางเธออย่างไม่มีข้อสงสัย แต่ก็ไม่วายให้คนดูอยากเอาใจช่วยภารกิจล้างบาปและการแก้แค้นในครั้งนี้ ขณะที่ประธานซนก็เป็นตัวละครที่น่าสนใจ แม้จะโหดเหี้ยมแต่ก็มีหลายฉากที่ยังสอดแทรกความเป็นมนุษย์ (เช่น ฉากการประกาศศึกกับฮวังโดฮี เป็นต้น) แต่ตัวละครที่มีปัญหากลับเป็นตัวเด่นอย่างโอคยองซุกที่นอกจากการเปลี่ยนเสื้อผ้าหน้าผม กลับไม่เห็นพัฒนาการของตัวละครตัวนี้เลย โดยเฉพาะเรื่องความอ่อนไหว จนบางครั้งก็ไม่เชื่อว่านี่คือเจ้าของฉายา ‘แรดพยศ’ และยังมีหลายๆ ฉากที่ตัวละครแสดงความดีผิดมนุษย์มนา ผนวกกับบุคลิกหน้าตาที่คล้าย ดวงดาว จารุจินดา ทำให้ผู้เขียนนึกถึงรายการ ฟ้ามีตา อย่างเลี่ยงไม่ได้ ขณะที่ตัวละครแพคแจมินก็คือตัวละครมีสีดำสนิท จนบางทีก็ดูขาดมิติไปเหมือนกัน

และด้วยความที่ Queenmaker ตั้งใจใส่หลายประเด็น จึงทำให้ช่วงท้ายขาดความน่าสนใจและมีบางช่วงก็ดูออกทะเลไปเหมือนกัน ที่น่าเสียดายคือปมจุดจบตอนท้ายของแพคแจมิน กลับกลายเป็นคดีฆาตกรรมไปเสียได้ ทั้งที่น่าจะมีปมที่คมคายมากกว่านี้

อย่างไรก็ตาม Queenmaker คือซีรีส์ดูสนุก คุณภาพดี ที่เฉียดอีกนิดเดียวอาจจะต้องใช้คำว่า ‘ยอดเยี่ยม’ เลยด้วยซ้ำ แต่ก็พลาดไปอย่างน่าเสียดาย

ภาพ: Netflix