ไม่ว่าคุณจะเป็นนักฟังเพลงแบบไหน เชื่อเถอะว่าต้องเคยได้ยินชื่อ ‘โมสาร์ต’ อัจฉริยะทางดนตรีที่สามารถเล่นไวโอลินและคีย์บอร์ดได้ตั้งแต่อายุ 5 ขวบ แต่งเพลงแรกได้ตั้งแต่อายุ 10 ปี กลายเป็นนักดนตรีที่สร้างมรดกล้ำค่าให้กับวงการดนตรีมาเป็นเวลามากกว่า 200 ปี ลอยเข้าหูมาสักครั้งในชีวิต
โวล์ฟกัง อมาเดอุส โมสาร์ต เกิดเมื่อวันที่ 27 มกราคม 1756 ที่เมืองซาลซ์บูร์ก ประเทศออสเตรีย มีพ่อเป็นวาทยกรในวงดนตรีของราชสำนัก ทำให้เขามีโอกาสใกล้ชิดกับดนตรีคลาสสิกมาตั้งแต่ยังเด็ก
เริ่มฉายแววความเป็นอัจฉริยะด้วยทักษะการเล่นเครื่องดนตรีได้หลายชนิด มีความสามารถในการฟัง และแกะโน้ตเพลงได้อย่างแม่นยำ ซึ่งทำให้เขากลายเป็นนักดนตรีที่สามารถแต่งเพลงจำนวนมากได้ด้วยตัวเองตั้งแต่อายุยังน้อย
โมสาร์ตได้เดินทางตามบิดาไปจัดแสดงคอนเสิร์ตที่เมืองสำคัญต่างๆ ทั่วยุโรป ทำให้เขาได้รู้จักและซึมซับแนวดนตรีที่หลากหลาย จากนักดนตรีฝีมือเยี่ยมมากหน้าหลายตา ที่กลายเป็นพื้นฐานสำคัญในการพัฒนาตัวเอง เป็นนักประพันธ์เพลงระดับโลกในเวลาต่อมา
งานดนตรีของโมสาร์ต นับได้ว่าเป็นอีกหนึ่งสมบัติล้ำค่าของมวลมนุษยชาติ ที่ได้รับคำสรรเสริญมากมายในหลายมิติ ทั้งความไพเราะ เทคนิคการแต่งล้ำยุค ความสลับซับซ้อน กระทั่งเวลาล่วงเลยมาถึงปัจจุบันที่วงการดนตรีพัฒนาไปไกล เพลงของโมสาร์ตก็ยังเป็น ‘เพลงครู’ ที่นักดนตรีต้องศึกษา และยากที่จะเล่นให้ได้อย่างสมบูรณ์
โมสาร์ตเสียชีวิตเมื่อวันที่ 5 ธันวาคม 1791 ด้วยวัยเพียง 35 ปี โดยนักประวัติศาสตร์หลายคนสันนิษฐานว่าเขาเสียชีวิตด้วยโรคไข้ไทฟอยด์ ขณะพำนักอยู่ในเวียนนา พร้อมกับผลงานเพลงล้ำค่ามากกว่า 700 บทเพลง เช่น ซิมโฟนีหมายเลข 40, 41, 38, 36, เซเรเนดหมายเลข 13, เปียโนคอนแชร์โตหมายเลข 21, Requiem หรือ อุปรากรเรื่อง The Marriage of Figaro, Don Giovanni, The Magic Flute ฯลฯ
ที่ทำให้เขาได้รับการยอมรับในฐานะ ‘คีตกวีเอก’ ของโลก เหมือนกับที่ โยเซ็ฟ ไฮเดิน ประพันธกรเจ้าของสมญานาม ‘บิดาแห่งซิมโฟนี’ เคยเขียนยกย่องโมสาร์ตเอาไว้ว่า
“ชนรุนหลังจะไม่ได้เห็นผู้มีความสามารถเทียบเท่านี้ไปอีก 100 ปี”
