ในฐานะเจ้าหน้าที่อดีตคนรัก ขอเขียนใบสั่งให้เธอ ‘กลับไปก่อนได้ไหม’ ซิงเกิลล่าสุดจาก NUM KALA ที่ทำให้ยิ้มทั้งน้ำตาทุกด่านจราจร

ตำรวจจราจร: ผู้มีหน้าที่เกี่ยวข้องกำกับดูแลหรือควบคุมการใช้ทางของผู้ขับขี่ คนเดินทาง คนที่จูง ขี่ หรือไล่ต้อนสัตว์

ตำรวจจราจรแห่งความรัก: ผู้กำกับดูแลหรือควบคุมความสัมพันธ์ที่ต้องเดินไปข้างหน้า แต่ตัวเองยังยืนอยู่ที่เดิม

ถึงแม้จะไม่มีบทบัญญัติที่ชัดเจน แต่มิวสิกวิดีโอและเนื้อเพลง กลับไปก่อนได้ไหม ซิงเกิลลำดับที่ 2 ในอัลบั้ม JOY ของ NUM KALA ที่ปล่อยออกมาแค่วันเดียว กระแสแรงจนขึ้นเทรนด์อันดับหนึ่งบนยูทูบ ทำให้เราอยากมอบนิยามให้กับผู้ตั้งด่านแห่งความรักเอาไว้แบบนั้น

กิมมิกที่น่าสนใจของเพลงนี้ คือการร่วมงานของคนจากหลายวงการที่ไม่น่าจะมาร่วมงานกันได้ง่ายๆ ตั้งแต่ได้ หมู-ชยนพ บุญประกอบ ผู้กำกับขวัญใจคนห่วย (Suck Seed ห่วยขั้นเทพ, เมย์ไหน..ไฟแรงเฟร่อ และ Friend Zone ระวัง..สิ้นสุดทางเพื่อน) มากำกับมิวสิกวิดีโอ และได้ นัตตี้-นันทนัท ฐกัดกุล จากแก๊ง ถ้าหนูรับ พี่จะรักป่ะ มาเป็นนางเอกเพื่อช่วยเสริมความน่ารักสดใสและขยี้ใจคนแพ้ให้รู้สึกอ่อนแอมากยิ่งขึ้น

นอกจากนี้ยังได้ 2 ศิลปินรุ่นน้องที่แนวเพลงต่างกันสุดขั้ว แต่มีจุดร่วมคือ มีเพลงฮิตที่เกี่ยวกับจุดจบความสัมพันธ์ แต่เลือกนำเสนอในมุมมองที่แตกต่างกันออกไป

เบิ้ล ปทุมราช นักร้องลูกทุ่งขวัญใจมหาชนจากฝั่ง R-Siam Music ที่ข้ามฟากมารับบทเป็นพระเอกมิวสิกวิดีโอ โดดเด่นด้วยเพลง อ้ายมีเหตุผล ที่ยอมรับเงื่อนไขและข้อจำกัดในชีวิต ยอมเป็นฝ่ายบอกลา เพื่อให้คนรักได้มีชีวิตที่ดีกว่าเดิม

เสริมด้วย URBOYTJ ที่มาร่วมฟีเจอริง ก็มีเพลง กอดได้ไหม ที่ยอมรับในความสัมพันธ์ที่ไม่อาจเดินต่อไปข้างหน้า แต่ขอเวลาแค่ไม่นานเพื่อนึกถึงช่วงเวลาดีๆ ที่เคยมีร่วมกันอีกสักครั้ง ก่อนที่จะแยกย้ายไปใช้ชีวิตตามทางของแต่ละคน

ส่วน NUM KALA เลือกเสนอมุมแผลสดๆ ของคนอกหักที่ทำได้แค่ขอร้องให้อดีตคนรัก ‘กลับไปก่อนได้ไหม’ เพราะยังทำใจไม่ได้ โดยมีของแถมเป็นการดีไซน์เสียงร้องแนว R&B ที่ไม่เคยทำมาก่อน พร้อมกับ ‘ท่าเต้น’ ดัดแปลงจากท่าโบกรถของตำรวจจราจร ที่เชื่อว่าแฟนๆ ต้องไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นร็อกเกอร์รุ่นใหญ่ในมุมน่ารักแบบนี้มาก่อนเหมือนกัน

“ช่วยกลับไปก่อนได้ไหม กลับไปก่อนได้ไหม

ไม่อยากให้เธอได้เห็นน้ำตาที่มันไหล

เพราะมันเจ็บ มันเจ็บเหลือเกินเหมือนจะขาดใจ”

ในพาร์ตมิวสิกวิดีโอ ผู้กำกับอย่างหมูใส่ลายเซ็นของคนแพ้เข้าไปเต็มขั้น แต่เปลี่ยนจากวัยรุ่นชนชั้นกลาง เป็นตำรวจจราจรที่ซื่อสัตย์ ยึดมั่นในหน้าที่ เขียนใบสั่งให้คนทำผิดกฎไปจ่ายค่าปรับตามระบบ ถึงแม้ว่าอีกฝั่งจะอ้อนวอนขอให้ ‘ช่วยเหลือ’ แบบที่ทำตามกันมาจนเป็นเรื่องปกติแค่ไหนก็ไม่ยอม

กระทั่งคนที่ทำผิดกฎ กลายเป็นอดีตคนรักที่มาพร้อมกับแฟนใหม่ นายตำรวจเบิ้ลไม่กล้าแม้แต่สบตา ทำได้แค่ยืนหลบอยู่ข้างหลัง ในขณะที่อีกฝ่ายเต็มไปด้วยความหวัง เพราะคิดว่าอดีตคนรักจะช่วยอำนวยความสะดวกให้เธอได้

หน้าที่ก็ต้องรักษา แต่วันเวลาดีๆ ก็ยังไม่ลืม ภาพอดีตคนรักซ้อนทับกับความทรงจำเก่าๆ ช่วงเวลาตลกๆ ที่เคยยิ้มให้กัน ท่าโบกรถที่เคยเอามาล้อ นกหวีดที่เคยเอามาเป่าล้อเล่นกันอย่างมีความสุข

แต่เมื่อถึงเวลาอกหัก เขายังต้องคาบนกหวีดเอาไว้ในปากด้วยความกระอักกระอ่วน เสียงนกหวีดกลายเป็นบาดแผลในชีวิตที่ไม่อยากนึกถึง ในวันที่อีกฝ่ายใช้ชีวิตเคลื่อนที่ไปข้างหน้า เขายังยืนอยู่กลางถนนที่รถเลื่อนผ่าน แต่ร่างกายและหัวใจของเขายังยืนนิ่งอยู่ที่เดิม

เมื่อช่วงเวลาแห่งความลำบากใจเดินทางมาถึงที่สุด เขายังพยายามกลั้นใจเขียนใบสั่งตามหน้าที่ แต่ถูกอีกฝั่งออดอ้อน หยอดคำหวาน เอื้อมมือมาสัมผัสจับปากกาที่กำลังเขียนข้อหาความผิด ภาพเก่าๆ ยิ่งย้อนกลับมาให้ความรู้สึกยิ่งปั่นป่วน

ความรู้สึกอัดแน่นอยู่ในใจมากมาย แต่สุดท้ายทำได้แค่อธิบายผ่านท่าเต้นตำรวจจราจรในจินตนาการ แล้วกลั้นใจพูดบอกออกไปว่า “กลับไปก่อนได้ไหม”

ไม่มีใครรู้ว่าความรู้สึกลึกๆ ของเขารู้สึกอย่างไรที่ตัดสินใจไม่ช่วยอดีตคนรัก ทั้งที่จริงๆ เรารู้กันดีอยู่แล้วว่า ณ ‘ด่านตรวจ’ อะไรก็เกิดขึ้นได้เสมอ โดยเฉพาะการผ่อนปรนหรือเอื้อประโยชน์เพื่อความสะดวกต่างๆ ที่เกิดขึ้นจนแทบเป็นเรื่องปกติ

แต่เราแอบรู้สึกแทนเขาไปเองว่าที่ตัดสินใจอย่างนั้นไม่ใช่เพราะเขาไม่อยากช่วยเหลือ (หรือช่วยไม่ได้) แต่เป็นเพราะนั่นคือหนทางเดียวที่จะรีบจบสถานการณ์ที่แสนอึดอัดให้เร็วที่สุด ยิ่งได้พูดคุย ต่อรอง เจรจานานเท่าไร หัวใจของเขาก็ยิ่งทนไม่ไหวมากขึ้นเท่านั้น