วันนี้ (30 ธันวาคม) นพดล ปัทมะ อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ และสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร แบบบัญชีรายชื่อ พรรคเพื่อไทย กล่าวต่อสื่อมวลชนถึงกรณี ปานเทพ พัวพงษ์พันธ์ โพสต์ข้อความบนเฟซบุ๊กพาดพิงกรณีเขาพระวิหารว่า ตนคือผู้ปกป้องดินแดนเขาพระวิหาร โดยมีเอกสารและคำพิพากษาศาลยืนยัน
นพดลระบุว่า “ผมได้อ่านที่ปานเทพโพสต์เฟซบุ๊กเมื่อวันที่ 26 ธันวาคม พาดพิงหลายประเด็น จึงขอบันทึกความจริงไว้ เพื่อไม่ให้มีการบิดเบือนใส่ร้ายกันด้วยความเท็จ เพราะสังคมไม่ได้ประโยชน์ และสิ่งที่ผมบันทึกมีหลักฐานอ้างอิงเป็นเอกสารและคำพิพากษาของศาลยืนยัน ไม่ใช่การพูดความจริงครึ่งเดียวหรือเท็จทั้งหมด
“โดยจะเน้นเฉพาะประเด็นเขาพระวิหารที่ผ่านการพิสูจน์ในศาลแล้วว่าผมคือผู้ปกป้องดินแดนเขาพระวิหาร โดยขอตอบโต้ปานเทพแต่ละประเด็น ดังนี้
“1. ไทยยกปราสาทพระวิหารให้กัมพูชาตั้งแต่ปี 2505 ปานเทพกล่าวถูกต้องแล้วที่ระบุว่า ในเดือนมิถุนายน 2505 (แม้ระบุวันที่ผิดเป็นวันที่ 5 จริงๆ คือวันที่ 15) ศาลโลกตัดสินให้ไทยแพ้คดี จึงต้องยกปราสาทพระวิหารให้กัมพูชา
“2. ใส่ร้ายเท็จว่า นพดลยกปราสาทให้กัมพูชาไปขึ้นทะเบียนมรดกโลก ปานเทพบังอาจกล่าวเท็จและบิดเบือนว่า “เมื่อปี 2551 นพดลลงนามในคำแถลงการณ์ร่วมระหว่างไทย-กัมพูชา ที่ยกปราสาทพระวิหารและพื้นที่บนแผ่นดินให้เป็นมรดกโลกของกัมพูชาฝ่ายเดียว….” เป็นการกล่าวเท็จเนื่องจาก
“ก) ปานเทพก็ระบุไว้ตามข้อ 1. ข้างต้นอยู่แล้วว่า ไทยยกปราสาทพระวิหารให้กัมพูชาตั้งแต่ปี 2505 แล้วผมจะยกปราสาทพระวิหารให้กัมพูชาซ้ำอีกได้อย่างไร เพราะปราสาทพระวิหารและแผ่นดินที่ปราสาทตั้งอยู่เป็นของกัมพูชามา 46 ปีก่อนแล้ว
“ข) ที่บอกว่า นพดลยกปราสาทให้เป็นมรดกโลกของกัมพูชาฝ่ายเดียว ก็จงใจให้คนเข้าใจผิดและใส่ร้ายผม เพราะเมื่อปราสาทพระวิหารเป็นของกัมพูชาตั้งแต่ปี 2505 เขาจึงขอขึ้นทะเบียนมรดกโลกได้ฝ่ายเดียวอยู่แล้ว และ
“ค) คำแถลงการณ์ร่วมนั้น ศาลปกครองกลางสั่งห้ามใช้ ดังนั้นไทยไม่สามารถใช้คำแถลงการณ์ร่วมสนับสนุนให้กัมพูชาขึ้นทะเบียนมรดกโลกฝ่ายเดียวได้ และกัมพูชาไม่ได้ใช้คำแถลงการณ์ร่วมที่ผมลงนามประกอบการขึ้นทะเบียนปราสาทพระวิหารเป็นมรดกโลกแต่อย่างใดทั้งสิ้น (อ้างอิง มติคณะกรรมการมรดกโลก ข้อ 5 วันที่ 7 กรกฎาคม 2551 (เอกสารอ้างอิงหมายเลข 1)
“3. ผมปกป้องดินแดนพื้นที่ทับซ้อน 4.6 ตารางกิโลเมตรสำเร็จ ในปี 2549 กัมพูชายื่น ก) ตัวปราสาทพระวิหาร และ ข) พื้นที่รอบตัวปราสาทหรือพื้นที่ทับซ้อน ไปขึ้นทะเบียนมรดกโลก แต่ผมเจรจาสำเร็จให้เขาตัดพื้นที่ทับซ้อนออก เพราะไทยอ้างสิทธิ จนเขายอมตัดพื้นที่ทับซ้อนออก และยอมขึ้นทะเบียนเฉพาะตัวปราสาทพระวิหาร และต้องทำแผนผังใหม่ไปแทนแผนที่เดิมที่ผนวกพื้นที่ทับซ้อนเข้าไปด้วย ความสำเร็จนี้ถูกบันทึกไว้ในคำพิพากษาศาลโลก วันที่ 11 พฤศจิกายน 2556 (เอกสารอ้างอิงหมายเลข 2)
“4. ใส่ร้ายเท็จว่ากระทำผิดต่อรัฐธรรมนูญ เนื่องจากศาลรัฐธรรมนูญไม่ได้ตัดสินความผิดทางอาญา ปานเทพจงใจใส่ร้ายผมที่ระบุว่า “นพดลเคยเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศคนแรกในประเทศไทยที่กระทำผิดต่อรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย…” ผมอยากจะให้ปานเทพทราบความจริงว่า ผมไม่เคยกระทำผิดต่อรัฐธรรมนูญ
“คำตัดสินที่ปานเทพอ้างถึงนั้นเพียงแต่ตัดสินว่าคำแถลงการณ์ร่วมเป็นหนังสือสัญญาประเภทที่ต้องขอความเห็นชอบจากรัฐสภาก่อนลงนาม ซึ่งเจ้าหน้าที่ในกระทรวงการต่างประเทศและผมไม่เห็นด้วยกับคำตัดสิน แต่ก็ต้องเคารพคำตัดสิน และไม่มีใครมีเจตนาฝ่าฝืนรัฐธรรมนูญ
“5. ศาลฎีกาตัดสินยกฟ้องนพดล และในคำพิพากษาระบุว่า ทำถูกต้องและประเทศจะได้ประโยชน์จากสิ่งที่ทำ พรรคการเมืองพรรคหนึ่ง, สนธิ ลิ้มทองกุล, ปานเทพ และแกนนำกลุ่มพันธมิตรหลายคน โจมตีกล่าวหาผมด้วยความเท็จว่า การที่ผมลงนามในคำแถลงการณ์ร่วมไทย-กัมพูชา ผมทำให้ไทยเสียดินแดนและทำให้ไทยเสียสิทธิในการทวงคืนปราสาทพระวิหาร
“อีกทั้งกล่าวหาพวกผมว่าขายชาติ ซึ่งต่อมาคณะกรรมการ ป.ป.ช. ไปยื่นฟ้องผมต่อศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง และในวันที่ 4 กันยายน 2558 ศาลฎีกาพิพากษายกฟ้องผม และในคำพิพากษายังระบุว่า การลงนามในคำแถลงการณ์ร่วมไทย-กัมพูชา ของจำเลย (นพดล) ในฐานะรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ จึงสมเหตุผลและถูกต้องตรงตามสถานการณ์ ทั้งมิได้กระทบกระเทือนถึงสิทธิในดินแดนของประเทศไทย
“รวมทั้งไทยจะได้ประโยชน์จากข้อตกลงในคำแถลงการณ์ร่วม (อ่านคำพิพากษาเต็ม คดีหมายเลขแดงที่ อม. 63/2558 ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่ม 132 ตอนที่ 111 ก วันที่ 23 พฤศจิกายน 2558 หน้า 17-35) (เอกสารอ้างอิงหมายเลข 3)
“ชัดไหมครับว่าผมคือผู้ทำประโยชน์ให้ประเทศชาติ เป็นผู้ปกป้องดินแดน ดังนั้นหยุดใส่ร้ายกันด้วยความเท็จครับ”
อ้างอิง:
