คนส่วนใหญ่รู้จัก ‘พีช พชร’ ในฐานะนักแสดงชื่อดัง และทายาทห้างเซ็นทรัล
แต่ในโลกธุรกิจ เขาคือผู้นำที่ตั้งใจสร้างผลลัพธ์มากกว่าความสำเร็จฉาบฉวย
แม้จะเกิดในครอบครัวที่พร้อม แต่การเป็น “นักธุรกิจ” ของพีช ไม่ได้มาเพราะสายเลือด ทว่าเกิดจากความตั้งใจลงมือ และเจ็บจริงในทุกบทเรียน
🟡 Potato Corner ธุรกิจที่ไม่เท่ แต่น่าลอง
“ผมไม่เคยรู้สึกว่าไอเดียต้องเท่ก่อนถึงจะทำได้”
พีชเริ่มต้นธุรกิจเฟรนช์ฟรายส์ Potato Corner ไม่ใช่เพราะแผนธุรกิจหรูหรา แต่เพราะเพื่อนสนิทอยากทำอะไรสนุกๆ ด้วยกัน พวกเขาลองผิดลองถูกอยู่หลายรูปแบบ จนไปเจอธุรกิจ Potato Corner ที่ฟิลิปปินส์ และตัดสินใจบินไปหาผู้ก่อตั้งโดยไม่ได้นัดล่วงหน้า
สิ่งที่ทำให้ผู้ก่อตั้งยอมให้สิทธิ์แฟรนไชส์ ไม่ใช่เพราะนามสกุลดังของพีช แต่เพราะระหว่างการคุยกัน เขาเห็น Passion และพลังแบบ ‘ผู้ประกอบการจริง ๆ’
ในยุคที่คนทำร้านอาหาร Specialty หรือผลิตภัณฑ์เท่ๆ มีเอกลักษณ์ เฟรนช์ฟรายเป็นอาหารที่ไม่มีความเท่เลยสักนิด ซึ่งกลายเป็นข้อได้เปรียบ เพราะเฟรนช์ฟรายส์คือสินค้าที่คนเข้าใจทันที ลดต้นทุนการสื่อสาร ขยายง่าย นั่นคือสิ่งที่ทำให้พีชและเพื่อนตัดสินใจเลือกธุรกิจชนิดนี้
🟡 เป็นทายาทไม่ได้แปลว่าเดินทางลัด
แม้จะมีพื้นฐานที่ดีจากครอบครัว แต่พีชและเพื่อนยังต้องทำ Pitching ขอเงินทุนจากพ่อแม่ และเมื่อได้ทุนก้อนแรก เขาก็ได้รับคำสั่งชัดเจนว่า “ที่เหลือไปกู้แบงก์เอง”
การต้องเจรจากับธนาคารเอง ทำให้พีชได้เรียนรู้ว่าเงินทุกบาทมีความหมาย และธุรกิจจริงไม่มีใครมาอุ้ม
เขายังต้องนั่งนับคนเดินผ่านร้านเอง คิดสูตรคำนวณยอดขายจากใบเสร็จร้านคู่แข่งด้วยตัวเอง และยืนยันเสมอว่า เขาคือ “ผู้ผลิต” ที่ใส่ใจกับคุณภาพของสิ่งที่ลูกค้าจ่าย
“นามสกุลช่วยเรื่อง Credibility ทำให้คนเชื่อว่าเราจะไม่โกง แต่ในขณะเดียวกันก็แบกรับความคาดหวังไว้มากกว่าคนทั่วไป”
นี่คือสิ่งที่พีชยอมรับ เขาจึงตั้งใจพิสูจน์ตัวเองผ่านผลลัพธ์ ไม่ใช่แค่ชื่อเสียงที่มี
🟡 จากกาแฟ 600 บาทต่อวัน สู่ธุรกิจ Necessary Luxury
อีกหนึ่งบทเรียนธุรกิจของพีชคือ UNO Coffee ซึ่งเริ่มจาก Pain Point ส่วนตัวที่ดื่มกาแฟวันละ 5-6 แก้ว ทำให้รายจ่ายพุ่งถึงวันละ 600 บาท
“เราคิดว่า ถ้าเขาได้ของที่ดีในราคาที่ถูก เขาจะรู้สึกว่าเราคุ้มค่า และเขาจะกลับมาอีก”
เขาจึงสร้างแบรนด์ที่นิยามตัวเองว่า ‘ความหรูหราที่จำเป็น’ โดยลดสิ่งที่ไม่จำเป็นเช่น พื้นที่นั่ง เครื่องทำกาแฟแพงๆ เพื่อให้ต้นทุนไปลงที่วัตถุดิบ และการพัฒนารสชาติ ด้วยแนวคิดสุดท้าทายที่จะเป็น ‘แอร์เอเชียของกาแฟ’ ที่ไม่เน้นความหรูหรา แต่เน้นให้ถึงมือทุกคนในราคาที่จับต้องได้
🟡 ผู้นำในยุคใหม่ ไม่ใช่ผู้ควบคุม แต่คือ ‘ผู้อำนวยความสะดวก’
“คนเก่งสมัยนี้ไม่ชอบให้สั่ง แต่เขาจะเก่งกว่าถ้าเราทำให้เขารู้สึกว่าเขาเป็นเจ้าของ”
พีชมองว่าผู้นำยุคใหม่ไม่จำเป็นต้องมีคำตอบ แต่ต้องช่วยให้ทีมค้นพบคำตอบของตัวเองได้
เขาเชื่อว่าผู้นำควรแบกรับความเสี่ยง และผลักผลตอบแทนให้กับทีม เพื่อสร้างสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัยพอให้คนกล้าตัดสินใจ
“ผมไม่ค่อยเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น ผมแค่ดูว่าผมเดินอยู่บนเส้นที่ผมโอเคหรือเปล่า”
ในวันที่โลกเต็มไปด้วยความเร่งรีบ การมองว่าตัวเองต้องเป็นผู้นำที่ดีเลิศ คนที่สมบูรณ์แบบ อาจยากเกินไป และทำให้เราเหนื่อยล้าได้ง่าย สิ่งที่พีชแนะนำคือการมองจุดยืนของตัวเองเป็นหลัก โอเคไหม ไปต่อไหวหรือเปล่าแทน
สิ่งที่เราเรียนรู้จากพีช พชร อาจไม่ใช่แค่เรื่องของกลยุทธ์ธุรกิจ แต่เป็นเรื่องของวิธีคิดแบบคนที่ไม่หลงไปกับภาพลักษณ์ และไม่หยุดแค่ผลลัพธ์ในกระดาษ
เพราะเชื่อในพลังของการลงมือทำ มากกว่าการมีคำตอบที่สมบูรณ์ เชื่อในการให้คนรอบตัวเติบโตไปพร้อมกัน มากกว่าการเร่งตัวเองให้แซงหน้าใคร และเชื่อว่าความสำเร็จจะมีความหมายมากขึ้น ถ้ามันขยับสังคมไปข้างหน้าพร้อมกับเรา
