‘ความคีอานู รีฟส์’ อาจจะเป็นคำศัพท์ใหม่ในวงการภาพยนตร์ แม้จะดูเล็กๆ แต่มันก็น่าทึ่งในตัวมันเองในแบบที่ไม่มีใครคิดว่ามันจะเกิดขึ้น สำหรับเด็กๆ อายุ 10-20 ปีตอนนี้ พวกเขาอาจจะพลาดวันเวลาแห่งความยิ่งใหญ่สุดๆ ของคีอานู รีฟส์ ในยุค 1990-2000 ไป อาจจะขอเท้าความเล็กน้อยก่อนที่จะอธิบายต่อ
หากน้องๆ นึกไม่ออกว่า คีอานู รีฟส์ พีกแค่ไหน ให้ลองจินตนาการถึงหนังเรื่อง Speed ที่ส่งอิทธิพลให้เด็กนักเรียนชายทุกคนตัดผมทรงสกินเฮดตามตัวละครแจ็คที่ คีอานู รีฟส์ นำแสดง ซึ่งถือเป็นทรงผมที่ใหม่มากๆ ในเมืองไทยตอนนั้น คือใครไปร้านตัดผมชายยุคนั้นจะต้องเจอภาพโปสเตอร์ คีอานู รีฟส์ ถือปืนในหนังเรื่อง Speed และเราสามารถบอกช่างตัดผมได้เลยว่าตัดทรงคีอานู รีฟส์ (จนโรงเรียนสั่งห้ามตัดทรงนี้ ต้องตัดทรงนักเรียนเท่านั้น แต่จะมีเด็กคนไหนฟังล่ะ ก็ตัดแล้วมันเท่ขนาดนี้) ในขณะที่เขาอยู่ในหนังคลาสสิกของยุค 90 อย่าง Speed พอเข้าสู่ยุค 2000 เขาก็เปิดศักราชด้วยการเป็นพระเอกใน The Matrix หนังคลาสสิกแห่งทศวรรษอีกเรื่องในโลกภาพยนตร์
แต่ความแปลกคือไม่ว่าเขาจะเป็นไอคอนแห่งยุคสมัยอย่างไร คีอานู รีฟส์ ก็เหมือนจะอยู่คนละลีกกับ แบรด พิตต์ หรือลีโอนาร์โด ดิคาปริโอ เพราะหลังหมดจากหนังไตรภาค The Matrix คีอานู รีฟส์ ก็ยังได้ไปเล่นหนังอื่นๆ แต่มันก็อาจจะไม่ใช่หนังไอคอนเท่าในยุค 2000 ที่เขาเพิ่งผ่านมา (Constantine ก็อาจถูกนับเป็นเรื่องหนึ่ง แต่ถ้าเทียบกับความพีกตอน The Matrix อาจจะเทียบไม่ได้จริงๆ) ซึ่งสุดท้ายเขาก็กลับมาได้อีกครั้งกับ John Wick ในปี 2014 หนังไอคอนแห่งช่วงปี 2010 แบบที่ไม่มีใครคาดเดาได้มาก่อน
คนอะไรกลับมาดังได้ทุกๆ 10 ปี บางคนถึงกับกล่าวว่า คีอานู รีฟส์ ไม่เคย ‘รีเทิร์น’ เพราะจริงๆ แล้วเขาไม่เคยไปไหนเลย หากมาลองคิดว่าทำไมชายคนนี้ยังคงอยู่ยงข้ามเวลามาได้ขนาดนี้ มังคงไม่ใช่เพราะบุญเก่าที่สร้างมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว แต่ปัจจัยในชาตินี้นี่แหละที่น่าจะทำให้เขายืนยาว
1. ฮีโร่ธรรมดาในหนังที่ไม่ธรรมดา
หนังส่วนใหญ่ที่ คีอานู รีฟส์ เล่นนั้น โดยมากจะเป็นงานแอ็กชัน หนังไอคอนของเขาทั้ง 3 เรื่องก็ล้วนเป็นหนังแอ็กชันยิงกันกระหน่ำจอหรือไม่ก็ระเบิดตูมตาม แต่สิ่งที่ทำให้ คีอานู รีฟส์ และหนังแอ็กชันที่เขาเล่นแตกต่างจากหนังที่ เจสัน สเตแธม เล่นหรือหนังที่เดอะร็อกแสดงก็คือ คีอานู รีฟส์ เป็นแอ็กชันฮีโร่ที่มีค่ากลาง ยังมีความอ่อนแอและความอ่อนโยน ว่าง่ายๆ คือเป็นพระเอกหนังแอ็กชันที่ยังจับต้องได้ ไม่เวอร์มาก ไม่ก้ามปู หรือถ้าเวอร์มากก็จะเป็นความเวอร์ในเชิงความสวยงาม มาเป็นท่าเอี้ยวตัวหลบกระสุนต้านแรงโน้มถ่วงแบบไฮแฟชั่น ไม่ใช่ยิงกันเลือดสาด หนังอย่าง The Matrix ที่เขาแสดงก็จะไม่ใช่แค่หนังแอ็กชันเพียวๆ แต่ดันเป็นหนังปรัชญาไปอีกครึ่งหนึ่ง หรืออย่าง Speed ก็ผสมความเป็นหนังโรแมนติกหนุ่มสาวคิวต์ๆ ไปด้วย ไม่ได้จะกู้ระเบิดกันอย่างเดียว ดังนั้น คีอานู รีฟส์ จึงสามารถเข้าถึงคนทุกเพศทุกวัยได้อย่างอัตโนมัติ ผู้หญิงคิดว่าเขาหล่อ ผู้ชายคิดว่าเขาเท่
2. ฮีโร่ธรรมดาในชีวิตจริง
ในช่วงที่ คีอานู รีฟส์ ไม่มีหนัง หรือในช่วงเวลาที่เขาเล่นหนังที่ไม่ได้ดังเปรี้ยงปร้าง เราก็มักจะได้เห็น คีอานู รีฟส์ ตามสื่อต่างๆ ในสถานการณ์ประเภท ‘ฉันพบ คีอานู รีฟส์ นั่งรถไฟใต้ดินที่นิวยอร์ก’ หรือ ‘ฉันพบ คีอานู รีฟส์ นั่งเศร้ากินแซนด์วิชอยู่ในที่สาธารณะต่างๆ เหมือนคนทั่วๆ ไป’ ความไม่เป็นดาราเหล่านี้ของ คีอานู รีฟส์ คือสิ่งที่ทำให้เขาเข้าถึงผู้คนได้อย่างมาก สิ่งเหล่านี้ดำเนินมาเป็นเวลาหลายต่อหลายปีจนมันพิสูจน์แล้วว่าเขาเป็นคนมีไลฟ์สไตล์ธรรมดาบ้านๆ อย่างนั้นจริงๆ (คือไม่ใช่แค่ทำเพื่อสร้างภาพหรือสร้างข่าวแค่ปีเดียว แล้วปีอื่นๆ คือใช้ชีวิตไฮโซ) สิ่งเหล่านี้กลายเป็นการเพิ่มฐานแฟนให้อย่างมากโดยที่เขาอาจจะไม่รู้ตัว ทุกคนจดจำเขาในฐานะดาราสมถะและจับต้องได้ พี่เขาน่ารักจัง
3. คนธรรมดาในชีวิตจริง
คีอานู รีฟส์ เป็นคนที่ไม่ค่อยมีข่าวกอสซิปหวือหวาอะไร เรียกได้ว่าเขาแทบจะไม่มีข่าวเลยด้วยซ้ำ ซึ่งเป็นสิ่งที่ขัดหลักการของการเป็นเซเลบที่สมควรจะมีข่าวเกี่ยวกับตัวเองตลอดเวลา ข่าวคราวนอกหนังที่เกี่ยวกับ คีอานู รีฟส์ มักจะเป็นเรื่องราวจากชีวิตจริงของเขา เช่น เรื่องราวเกี่ยวกับลูกสาวและภรรยาของเขาที่เสียชีวิต ส่วนตัวเขาเองก็เสียใจอยู่หลายปี เรื่องเหล่านี้ก็เป็นเหมือนสตอรีส่วนตัวในชีวิตของเขา ไม่ได้เป็นข่าวหน้าหนึ่งที่ทุกคนต้องติดตาม แต่หากมีคนอ่านเจอ พวกเขาก็จะรู้สึกว่ามันคือเรื่องราวชีวิตของนักแสดงคนหนึ่งที่ก็มีด้านเศร้าและทุกข์ใจไม่ต่างจากเรานัก
กลายเป็นว่าการที่ คีอานู รีฟส์ ทำตัวธรรมดาทำให้กลายเป็นนักแสดงที่อยู่ยาวมาจนถึงทุกวันนี้ แน่นอนว่ามันไม่ใช่สูตรสำเร็จที่ทุกคนทำแล้วจะกลายเป็นแบบเขาได้ แต่อย่างไรก็ตาม การเป็นคนไนซ์มันก็ดีกับทุกๆ คนอยู่แล้ว ไม่ว่าคุณจะเป็นธรรมดาหรือคุณจะเป็น คีอานู รีฟส์ ก็ตาม เพราะมันจะทำให้คุณเป็นที่รักของผู้คนไปอย่างยาวนาน
พิสูจน์อักษร: ภาสิณี เพิ่มพันธุ์พงศ์
