ดอว์ ขิ่น วิน ทิน แม่ของ เพียว เซยาร์ ตอ หนึ่งในนักเคลื่อนไหวเรียกร้องประชาธิปไตย 4 คนที่ถูกรัฐบาลทหารเมียนมาประหารชีวิต เปิดเผยว่า เธอมีโอกาสได้เยี่ยมลูกชายที่เรือนจำอินเส่ง (Insein) ในกรุงย่างกุ้งผ่านทางวิดีโอ เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา (22 กรกฎาคม) แต่ไม่คิดว่านั่นจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอได้เห็นหน้าเขา
ดอว์ ขิ่น วิน ทิน เผยว่า ในขณะนั้นเธอรู้สึกดีใจที่ได้เห็นหน้าลูกชายเป็นครั้งแรก นับตั้งแต่เขาถูกจับกุมเมื่อเดือนพฤศจิกายนปีที่แล้ว
ในเดือนมกราคม รัฐบาลเผด็จการทหารของเมียนมาได้สั่งประหารชีวิต เพียว เซยาร์ ตอ อดีต ส.ส. 2 สมัยจากพรรคสันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย (NLD), จ่อ มิน ยู หรือจิมมี โก นักเคลื่อนไหวเพื่อประชาธิปไตยชื่อดัง และนักกิจกรรมอีก 2 คน คือ ฮลา เมียว ออง และ ออง ธูรา ซอ ด้วยข้อหาก่อการร้ายต่อต้านระบอบทหาร
เพียว เซยาร์ ตอ วัย 41 ปี ถูกแขวนคอในเรือนจำเมื่อวันเสาร์ (23 กรกฎาคม) โดยมารดาวัย 76 ปีของเขาไม่ระแคะระคายเรื่องนี้มาก่อนเลย เธอเผยกับสำนักข่าวออนไลน์ The Irrawaddy ว่าเธอทราบเรื่องนี้เมื่อช่วงเช้าวันอาทิตย์ (24 กรกฎาคม) จากเพื่อนที่อ่านเจอข่าวในหนังสือพิมพ์ เธอจึงรีบไปที่เรือนจำ และได้รับแจ้งจากผู้คุมว่ามันเป็นเรื่องจริง แต่เธอปฏิเสธว่าจะไม่ไปไหนจนกว่าจะได้รับการยืนยันอย่างเป็นทางการ จนกระทั่งเรือนจำยืนยันเรื่องดังกล่าว
เธอเปิดเผยว่า ตอนที่พบกับลูกชายเมื่อวันศุกร์ เธอทราบว่าทางเรือนจำจะดำเนินการตามโทษประหารต่อไป เนื่องจากศาลปฏิเสธอภัยโทษมาแล้ว 2 ครั้ง เธอถามเจ้าหน้าที่เรือนจำว่านั่นหมายความว่าลูกชายของเธอจะถูกประหารชีวิตในไม่ช้าใช่หรือไม่ และได้รับคำตอบว่า ตามขั้นตอนแล้ว ทางเรือนจำจะแจ้งให้ครอบครัวทราบล่วงหน้า แต่เจ้าหน้าที่กลับไม่ทำตามที่บอก ทำให้เธอไม่ทราบว่านั่นคือการพบกันครั้งสุดท้ายระหว่างเธอกับลูกชาย
นอกจากนี้ ดอว์ ขิ่น วิน ทิน ยังเผยด้วยว่า เธอขอนำร่างของลูกชายเพื่อไปประกอบพิธีทางศาสนา แต่ถูกปฏิเสธ เมื่อขอเก็บอัฐิก็ถูกปฏิเสธอีกเช่นกัน
เธอเล่าให้ The Irrawaddy ฟังถึงช่วงเวลาสุดท้ายที่ได้พบและพูดคุุยกับลูกชายในเย็นวันศุกร์ที่เรือนจำผ่านทางวิดีโอ โดยเธอบอกกับเขาว่า เธอดีใจที่เห็นเขาดูดี ไม่เจ็บป่วย ส่วนเขาก็บอกกับเธอว่า ไม่รู้จะได้พบกันอีกเมื่อไร และขอให้เธอนำหนังสือ พจนานุกรม และแว่นอ่านหนังสือมาให้เขาด้วย ทั้งยังขอให้เธอฝากเงินไว้กับผู้คุม
ดอว์ ขิ่น วิน ทิน กล่าวว่า เธอคิดว่าลูกชายน่าจะมีเวลาก่อนถูกประหาร เธอไม่มีโอกาสได้บอกลาเขา แต่ก็ภูมิใจที่เขาสละชีวิต และสิ่งที่เธอต้องการคือ การนำร่างหรืออัฐิของลูกชายไปบรรจุที่สุสาน
ภาพ: The Irrawaddy
อ้างอิง:
