Classic Again เปิดกล่องความทรงจำ สำรวจความรักครั้งแรกที่พูดถึงกี่ครั้งก็ยัง ‘คลาสสิก’ เหมือนเดิม

เหตุการณ์มากมายทั้งสุขและเศร้าในชีวิตที่ค่อยๆ ทับถมขึ้นมาตามวันและเวลาที่ผ่านไป จนทำให้หลายเรื่องราวค่อยๆ เลือนหายไปจากความทรงจำของเราอย่างช้าๆ

ยกเว้นสิ่งหนึ่งที่เรียกว่า ‘ความรักครั้งแรก’ ที่อาจจะถูกเก็บไว้ในส่วนลึกของความทรงจำ ที่ไม่ว่าเหตุการณ์วันนั้นจะดีหรือร้าย แต่สุดท้ายมันจะกลายเป็นความทรงจำ ‘คลาสสิก’ ที่มีคุณค่าในแบบของแต่ละคน

เหมือนที่ Classic Again ภาพยนตร์อบอุ่นปนเศร้าที่ดัดแปลงเค้าโครงมาจาก The Classic (2003) ภาพยนตร์รักสัญชาติเกาหลีในความทรงจำของใครหลายคน กำลังจะทำหน้าที่ปัดฝุ่นกล่องแห่งความทรงจำและพาทุกคนย้อนเวลากลับไปสำรวจความรักครั้งแรกอีกครั้งผ่านจดหมาย สายฝน และร่มวิเศษ ได้อย่างน่าประทับใจไม่แพ้เวอร์ชันต้นฉบับ

Classic Again พาคนดูไปสำรวจความรักของ โบต้า (มิ้นท์-รัญชน์รวี เอื้อกูลวราวัตร) นักศึกษาสาวที่ทำได้แค่แอบรักและเฝ้ามอง นน (จี๋-สุทธิรักษ์ ทรัพย์วิจิตร) อยู่ห่างๆ เพราะเพื่อนสนิทของเธออย่าง ป๊อปปี้ (เมโกะ-ชนนิกานต์ เนตรจุ้ย) ก็กำลังตกหลุมรักนนอยู่เช่นเดียวกัน

กระทั่งวันหนึ่งโบต้าได้พบกับกล่องใบเก่าที่ ดาหลา แม่ของเธอใช้เก็บรักษาจดหมายรักที่ได้รับจาก ขจร (นิว-ฐิติภูมิ เตชะอภัยคุณ) ชายหนุ่มผู้เป็นรักครั้งแรกเอาไว้ ซึ่งข้อความจากอดีตเผยให้เห็นเรื่องราว ‘รักสามเส้า’ ในแบบที่ซ้อนทับกับความรักในปัจจุบันของโบต้าจนน่าตกใจ

กลายเป็นจุดเริ่มต้นให้โบต้าย้อนเวลากลับไปซึมซับและเรียนรู้ความรักของแม่ที่มีทั้งความสุขและเศร้า เพื่อนำสิ่งที่พบเจอนั้นกลับมาหาคำตอบให้กับเส้นทางความรักของตัวเอง

ประเด็นที่น่าสนใจอย่างแรกที่เราอยากพูดถึงคือการแสดงของ มิ้นท์-รัญชน์รวี เอื้อกูลวราวัตร ที่ต้องสวมบทบาทเป็นสองตัวละครที่แตกต่างกันทั้งคาแรกเตอร์และบริบทของยุคสมัย

ทั้ง ดาหลา เด็กสาวผู้ดีมีสกุลที่ต้องมีความสุภาพเรียบร้อย ต้องใช้คำพูดและน้ำเสียงแบบคนในปี 2510 และ โบต้า นักศึกษาสาวที่ใช้ชีวิตอยู่ในช่วงยุคมิลเลนเนียล ซึ่งมิ้นท์ก็สามารถแสดงความแตกต่างของทั้งสองตัวละครออกมาได้อย่างชัดเจนและเป็นธรรมชาติ ตามรอยเจ้าแม่เมโลดราม่าอย่าง ซนเยจิน ในเวอร์ชันต้นฉบับได้เป็นอย่างดี

เมื่อรวมกับการถ่ายทอดเรื่องราวของผู้กำกับอย่าง ธัชพงศ์ ศุภศรี ที่เคารพ The Classic เวอร์ชันต้นฉบับด้วยการตีความฉากไฮไลต์ที่เป็นภาพจำและนำเสนอฉากเหล่านั้นออกมาในบริบทของประเทศไทย

ทั้งการแอบเข้าไปเดินเล่นในบ้านผีสิง ความโรแมนติกท่ามกลางฝูงหิ่งห้อยของดาหลาและขจร รวมถึงฉากวิ่งฝ่าสายฝนของโบต้าและนนได้อย่างราบรื่น น่าประทับใจ ไม่เคอะเขิน

ซึ่งต้องชื่นชมการทำการบ้านของฝ่ายคอสตูมและโปรดักชันดีไซน์ที่ตีโจทย์ชุดนักเรียนไทย กระดานดำ ห้องเรียนสมัยก่อน บ้านไม้ ทุ่งนา กลิ่นอายความเป็นชนบท ที่ทำให้เราเชื่อว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าเป็นช่วงเวลาที่เกิดขึ้นเมื่อ 40 ปีก่อนได้จริงๆ

อีกหนึ่งตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึงความใส่ใจรายละเอียดต้นฉบับของ Classic Again คือเพลงประกอบภาพยนตร์ โดยได้วง MEAN ศิลปินรุ่นใหม่ที่นำเสนอเรื่องราวความรักผ่านบทเพลงได้อย่างน่าสนใจมาเป็นคนทำเพลง หนึ่งความทรงจำ (One Memory) ที่ช่วยเติมเต็มอารมณ์ความรู้สึกของ Classic Again ให้ออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ใกล้เคียงกับความรู้สึกตอนที่เราได้ยินเพลง Me To You, You To Me ในเวอร์ชันต้นฉบับดังขึ้นมา

ถึงแม้ว่าภาพรวมของ Classic Again จะให้ความรู้สึกแบบเดียวกับที่ The Classic เคยสร้างเอาไว้เมื่อ 17 ปีก่อน แต่เราก็ไม่อยากให้ทุกคนเข้าไปชมภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วยความคาดหวังว่าจะต้องได้รับทุกอย่างเหมือนต้นฉบับทั้งหมด

เพราะเรื่องราวความรักที่ถูกนำเสนอใน Classic Again ไม่ใช่การลอกเลียนหรือเดินซ้ำรอยความสำเร็จของต้นฉบับ เพียงแต่ทำหน้าที่พาคนดูกลับไปสำรวจความทรงจำที่ถูกหลงลืม นำพาความรักครั้งแรกที่แสนคลาสสิกและเฉพาะตัวกลับมา ‘อีกครั้ง’ เท่านั้นเอง

สามารถรับชมตัวอย่างภาพยนตร์ได้ทาง