ปฏิเสธไม่ได้ว่า Kimetsu no Yaiba ผลงานจากปลายปากกาของ โคโยฮารุ โกโตเกะ คือการ์ตูนคุณภาพที่มาแรงที่สุดในเวลานี้ ด้วยคาแรกเตอร์ที่มีเอกลักษณ์ ฉากการต่อสู้จากฉบับแอนิเมะซีรีส์สุดอลังการ เพลงประกอบชวนติดหูจาก LiSA ศิลปินหญิงมากความสามารถ
แต่ภายใต้ความสนุกสนานและเข้มข้น Kimetsu no Yaiba ยังสอดแทรกบทเรียนแห่งการต่อสู้ที่ทำให้ตัวละครภายในเรื่องได้เรียนรู้และเติบโตเป็นคนที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิม
THE STANDARD POP จึงขอรวบรวม 7 บทเรียนจาก Kimetsu no Yaiba ที่จะปลุกพลังปราณให้คุณสามารถลุกขึ้นมาเผชิญหน้ากับทุกอุปสรรคที่ถาโถมเข้ามาในชีวิตได้อีกครั้ง
และเตรียมตัวออกเดินทางสู่รถไฟนิรันดร์เพื่อเผชิญหน้ากับอสูรสุดแกร่งพร้อมกันในภาพยนตร์ ดาบพิฆาตอสูร เดอะมูฟวี่: ศึกรถไฟสู่นิรันดร์ วันที่ 9 ธันวาคมนี้ ทุกโรงภาพยนตร์
แม้ว่า ทันจิโร่ จะเพิ่งสูญเสียครอบครัวไปจากน้ำมือของอสูร แต่เขาก็พยายามตั้งสติเพื่อหยุดยั้ง เนซึโกะ น้องสาวผู้กลายเป็นอสูรที่กำลังคลุ้มคลั่ง ด้วยความตั้งใจว่าเธอจะต้องกลับมาเป็นมนุษย์ ขณะนั้นเอง กิยู หนึ่งใน 9 เสาหลักแห่งหน่วยพิฆาตอสูรได้เข้าโจมตีเนซึโกะเพื่อช่วยเหลือทันจิโร่ในทันที เมื่อเห็นว่าเนซึโกะกำลังจะถูกสังหาร ทันจิโร่จึงยอมก้มหัวเพื่ออ้อนวอนให้กิยูไว้ชีวิตน้องสาวของตัวเอง
ภายใต้ใบหน้าเรียบเฉย กิยูเข้าใจความเจ็บปวดของทันจิโร่ที่สูญเสียครอบครัวไปเป็นอย่างดี แต่หากเขาปล่อยให้ความอ่อนแอของทันจิโร่กัดกินหัวใจอยู่ต่อไป เป้าหมายที่อยากจะปกป้องน้องสาวและหาวิธีทำให้เธอกลับมาเป็นมนุษย์ก็คงจะไม่มีวันสำเร็จ เขาจึงต่อว่าการตัดสินใจที่อ่อนแอของทันจิโร่ด้วยความโกรธเกรี้ยว
“เลิกอ้อนวอนอย่างน่าสมเพชได้แล้ว ถ้าวิธีพรรค์นั้นได้ผลล่ะก็ ครอบครัวนายก็คงไม่ถูกฆ่าหรอก อยากปกป้องน้องสาวงั้นเหรอ ทำไมถึงไม่ฟาดฟันด้วยขวานนั่น ทำไมถึงหันหลังให้ฉัน เพราะความอ่อนแอของนาย ฉันถึงจับน้องสาวนายได้ยังไงล่ะ”
แม้ว่าความอ่อนโยนของทันจิโร่จะทำให้ผู้คนรอบข้างต่างรักและชื่นชม แต่ถ้าจิตใจของเขามีเพียงความอ่อนโยนและปราศจากความกล้าหาญที่จะเผชิญหน้ากับศัตรูตรงหน้า (อุปสรรค) ทันจิโร่ก็คงไม่สามารถปกป้องน้องสาว (เป้าหมาย) และทำให้เธอกลับมาเป็นมนุษย์ได้อย่างแน่นอน
ด้วยคำพูดที่แข็งกร้าวแต่จริงใจของกิยู จึงส่งให้ทันจิโร่ลุกขึ้นมาหยิบขวานไม้ของตัวเองและเข้าเผชิญหน้ากิยูเพื่อช่วยเหลือเนซึโกะ และกลายเป็นจุดเริ่มต้นของการต่อสู้กับเหล่าอสูรที่ทันจิโร่ต้องใช้ชีวิตเป็นเดิมพันเพื่อช่วยให้เนซึโกะกลับมาเป็นมนุษย์อีกครั้ง
หลังจากที่ทันจิโร่สามารถฟันฝ่าการฝึกสุดโหดจนทำให้ อาจารย์อุโรโกะดากิ ยอมรับในฝีมือได้สำเร็จ อุโรโกะดากิจึงมอบแบบฝึกหัดสุดท้ายให้แก่ทันจิโร่ โดยต้องผ่าก้อนหินก้อนยักษ์ออกเป็นสองซีก อุโรโกะดากิถึงจะอนุญาตให้เขาเข้าร่วมการทดสอบรอบสุดท้ายของหน่วยพิฆาตอสูร
ทันจิโร่ใช้ทุกทักษะที่ได้เรียนรู้จากอุโรโกะดากิเพื่อฟันก้อนหินอยู่ซ้ำๆ แต่ก็ไม่อาจผ่ามันออกเป็นสองซีกได้เสียที จนทำให้เขาเริ่มหมดแรงและคิดว่าตัวเองคงผ่าก้อนหินไม่ได้ แต่แล้วจู่ๆ ซาบิโตะ ชายหนุ่มผู้สวมหน้ากากจิ้งจอกก็ปรากฏตัวขึ้นและพุ่งเข้าโจมตีอย่างหนักหน่วง ก่อนที่จะมอบบทเรียนแห่งลูกผู้ชายให้กับเขา
“จงมุ่งหน้าต่อไป ถ้าแกยังเป็นลูกผู้ชาย ตราบใดที่ยังมีหนทางอยู่ข้างหน้า พุ่งไปให้สุดแรง ทุ่มพลังของแกออกมาให้หมด!!”
หลังจากที่ทันจิโร่พ่ายแพ้ให้กับซาบิโตะ เขาก็ได้รับความช่วยเหลือจาก มาโคโมะ เด็กสาวผู้สวมใส่หน้ากากจิ้งจอกเพื่อฝึกฝนการเพ่งจิตรวมปราณไปพร้อมกับพยายามเอาชนะซาบิโตะให้ได้ ซึ่งแม้ว่าจะพ่ายแพ้กี่ครั้ง แต่ทันจิโร่ก็ยังลุกขึ้นมาฝึกฝนและเผชิญหน้ากับซาบิโตะอย่างสุดกำลัง
จนเมื่อเวลาผ่านไปร่วมครึ่งปี ทันจิโร่ที่ไม่เคยยอมแพ้ต่อความล้มเหลวก็สามารถเอาชนะซาบิโตะและผ่าก้อนหินออกเป็นสองซีกได้สำเร็จ
และแน่นอนว่าหากเรามีความมุ่งมั่น มีความมุมานะ และไม่คิดจะยอมแพ้ต่ออุปสรรคตรงหน้า เราก็สามารถฟาดฟันอุปสรรคเหล่านั้นออกเป็นสองซีกได้เช่นกัน
หลังจากที่ทันจิโร่เข้าเผชิญหน้ากับอสูรแฝดสามและช่วยเหลือ คาซึมิ หนึ่งในผู้เคราะห์ร้ายได้สำเร็จ แต่ดูเหมือนว่าคาซึมิจะยังช็อกกับการสูญเสียคู่หมั้นไปอย่างน่าเศร้า
ทันจิโร่ที่เคยสูญเสียครอบครัวของตัวเองไปเข้าใจรสชาติของความสิ้นหวังที่คาซึมิกำลังเผชิญเป็นอย่างดี เขาจึงทำได้เพียงมอบรอยยิ้มและให้กำลังใจคาซึมิที่กำลังโศกเศร้าอย่างจริงใจ
“คุณคาซึมิครับ ต่อให้เราจะต้องสูญเสียไปมากแค่ไหน แต่เราก็ต้องเดินหน้าต่อไปนะครับ ไม่ว่ามันจะยากลำบากแค่ไหนก็ตาม”
เพราะบนเส้นทางแห่งชีวิตอันยากลำบาก เราต่างต้องสูญเสียสิ่งสำคัญไปในระหว่างทางเสมอ แต่วิธีเดียวที่เราจะก้าวข้ามความโศกเศร้าไปได้ก็คงมีแค่ยอมรับและใช้ชีวิตต่อไปอย่างมีค่า แม้ว่ามันจะยากแค่ไหนก็ตาม
ท่ามกลางการต่อสู่บนภูเขานาตากุโมะ เซ็นอิทสึ กำลังถูกอสูรแมงมุมสุดแกร่งต้อนเข้าจนมุม ทั้งการถูกพิษที่กำลังเปลี่ยนร่างกายให้กลายเป็นแมงมุม ทั้งการที่เขาใช้ปราณอัสนีได้เพียงกระบวนท่าเดียวจนทำให้ศัตรูมองเห็นจุดอ่อนอย่างทะลุปรุโปร่ง
แต่ในระหว่างที่เซ็นอิทสึถึงคราวเข้าตาจน ภาพของ อาจารย์จิโกโร่ อดีตเสาหลักอัสนีผู้สั่งสอนวิชาดาบให้เขาก็ปรากฏตัวขึ้นในจิตใจ พร้อมกับใช้กำปั้นอันอบอุ่นโขกหัวสีเหลืองของเขาเพื่อตอกย้ำคำสอนที่เคยกล่าวไว้ในอดีต
“ในเมื่อเจ้าเรียนรู้ได้แค่กระบวนท่าเดียว ก็จงฝึกฝนมันให้ชำนาญ ฝึกให้ถึงขั้นสุดยอดไปเลย จะร้องไห้ก็ได้ จะวิ่งหนีก็ได้ แต่ห้ามยอมแพ้เด็ดขาด เจ้าจงเชื่อมั่นว่าคืนวันที่ต้องฝึกฝนราวกับตกนรกจะส่งผลดีต่อเจ้าอย่างแน่นอน เจ้าจงกลายเป็นดาบที่แข็งแกร่งกว่าใคร”
หากเปรียบกระบวนท่าเป็นความสามารถ การที่เรามีกระบวนท่าที่หลากหลายถือเป็นอาวุธชั้นดีที่เราสามารถนำมาพลิกแพลงเพื่อแก้ไขสถานการณ์ตรงหน้าได้
แต่หากเรารู้ข้อจำกัดของตัวเองดีว่าเราถนัดแค่กระบวนท่าเดียว มันก็คงไม่ใช่เรื่องผิด หากเราจะมุ่งมั่นฝึกฝนกระบวนท่าที่เราถนัดเพียงอย่างเดียวให้ชำนาญ ไม่จำเป็นต้องทำได้หลายท่าเช่นคนอื่น ฝึกฝนให้กระบวนท่านั้นเป็นกระบวนท่าที่เราสามารถทำมันได้ดีที่สุด ดียิ่งกว่าใคร
เพราะเราต่างมีกระบวนท่าที่ทำได้ดีแตกต่างกัน
เมื่อการต่อสู้สิ้นสุด เซ็นอิทสึที่เริ่มจะทนพิษและบาดแผลจากอสูรแมงมุมไม่ไหว เขาจึงเริ่มทำใจแล้วว่าคงไม่รอดแล้วแน่ๆ และเป็นอีกครั้งที่เสียงของอาจารย์จิโกโร่ดังขึ้นเพื่อดึงเซ็นอิทสึกลับมา
“เจ้าจะยอมแพ้ไม่ได้”
ประโยคสั้นๆ เพียงประโยคเดียวของจิโกโร่ได้ฉุดให้เซ็นอิทสึหวนคิดถึงคำสอนของอาจารย์อีกครั้ง และหากเขาเลือกที่จะตายในตอนนี้ ความหวังของอาจารย์ที่อยากจะเห็นตัวเองเข้มแข็งคงสูญเปล่า และความตั้งใจที่อยากจะปกป้องผู้อื่นคงต้องจบลง เซ็นอิทสึจึงพยายามตั้งสมาธิและรวบรวมลมปราณเพื่อยื้อชีวิตของตัวเองอีกครั้ง เพื่อที่จะไม่ทำให้อาจารย์ผู้คอยพร่ำสอนเขาต้องผิดหวัง
“จะยอมแพ้ไม่ได้ ต่อให้เจ็บและทรมานแค่ไหนก็อย่าเลือกทางสบายเชียวนะ ไม่อย่างนั้นต้องโดนปู่ตีแน่ๆ แล้วก็เดี๋ยวถูกทันจิโร่ว่าเอาด้วยนะ”
ในขณะที่ทันจิโร่กำลังเพลี่ยงพล้ำให้แก่ รูอิ อสูรข้างแรมที่ 5 เนซึโกะก็กระโจนเข้ามารับการโจมตีแทนเพื่อช่วยชีวิตพี่ชายจนบาดเจ็บสาหัส
เมื่อรูอิสัมผัสได้ถึงสายสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นของสองพี่น้องตรงหน้าก็ทำให้เขาอิจฉาที่ไม่อาจมีสายสัมพันธ์แบบเดียวกัน รูอิจึงยื่นข้อเสนอที่จะไว้ชีวิตทันจิโร่เพื่อแลกกับการมอบเนซึโกะมาเป็นน้องสาว ด้วยความมั่นใจว่าเขาจะใช้ความรุนแรงและความหวาดกลัวมาเชื่อมสายสัมพันธ์กับเนซึโกะเช่นเดียวกับครอบครัวแมงมุมของตัวเอง
“เลิกพูดจาเหลวไหลสักที ความผูกพันด้วยความกลัวแบบนั้นมันไม่เรียกว่าครอบครัวหรอก ถ้าแกยังไม่รู้ว่าสายสัมพันธ์ของตัวเองมันผิดตรงไหน แกก็ไม่มีวันได้สิ่งที่ต้องการมาหรอก”
แม้ว่าร่างกายของเนซึโกะจะกลายเป็นอสูร แต่สายสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นที่เนซึโกะและทันจิโร่ร่วมสร้างขึ้นมาตั้งแต่วัยเด็กคือเหตุผลสำคัญที่ทำให้พวกเขายังคงยืนเคียงข้างกันและช่วยเหลือกันเสมอ
มันจึงไม่แปลกนัก หากรูอิจะไม่ได้รับความรักและความเชื่อใจจากครอบครัวแมงมุมเลยแม้แต่น้อย เพราะสายสัมพันธ์ที่ถูกถักทอด้วยความกลัวเพียงอย่างเดียวมันก็คงไม่ต่างจากใยแมงมุมเส้นบางๆ ที่สามารถขาดออกจากกันได้แม้สายลมพัดผ่าน
หลังจากที่ทันจิโร่และผองเพื่อนผ่านการฝึกฝนเพื่อฟื้นฟูร่างกายมาได้สำเร็จ ก็ถึงเวลาที่พวกเขาจะต้องออกเดินทางไปทำภารกิจอีกครั้ง ทันจิโร่จึงเข้ามาขอบคุณ คานาโอะ ที่คอยเป็นคู่ฝึกฝนให้กับเขา แต่ระหว่างนั้นคานาโอะหยิบเหรียญขึ้นทอยเพื่อตัดสินใจว่าจะพูดคุยกับทันจิโร่หรือไม่ เพราะไม่มีใครสั่งให้เธอพูดกับทันจิโร่
ทันจิโร่ที่มองเห็นความไม่มั่นใจของคานาโอะ เขาจึงขอยืมเหรียญของเธอขึ้นมาทอยอีกครั้ง
“ฉันว่าในโลกนี้ไม่มีเรื่องไหนที่จะยังไงก็ได้หรอกนะ คงเพราะเสียงในหัวใจของคานาโอะเบาไปแน่ๆ งั้นถ้าเหรียญนี้ออกหัวล่ะก็ คานาโอะก็จะได้ทำตามหัวใจของตัวเอง”
และผลที่ออกมาก็เป็นดังที่ทันจิโร่คาดหวัง แต่ถึงแม้ว่าเหรียญจะออกก้อยก็ตาม เขาก็ตั้งใจว่าจะทอยต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าเหรียญจะออกหัว เพราะเขาอยากให้คานาโอะปล่อยวางการทำตามคำสั่งของผู้อื่น และได้ลองทำตามเสียงหัวใจของตัวเองดูบ้าง
“พยายามเข้านะ มนุษย์น่ะขับเคลื่อนด้วยหัวใจ หัวใจเราสามารถแข็งแกร่งแค่ไหนก็ได้”
ภาพ: https://tv.line.me/kimetsunoyaibath
ภาพประกอบ: พิชามญชุ์ วรรณสาร
พิสูจน์อักษร: ภาสิณี เพิ่มพันธุ์พงศ์
