รู้สึกเหนื่อยไหมกับความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียก? เป็นได้แค่ ‘คนคุย’ ทั้งที่ใจเราให้เขาไปมากกว่านั้นแล้ว อยากถามหาความชัดเจน แต่ก็กลัวว่าจะเสียเขาไป บางทีมันเหนื่อยกว่าเลิกกันอีก เพราะไม่มีสิทธิ์จะบอกว่าเจ็บ ไม่มีสถานะจะเรียกร้องอะไร ถ้ากำลังสับสนว่าจะอยู่ต่อหรือพอแค่นี้ LIFE จึงอยากชวนทุกคนที่ตกอยู่ในสถานการณ์นี้มาเกลาใจไปด้วยกัน เพื่อหาทางออกสำหรับประเด็นคนคุย ว่าควรไปต่อหรือพอแค่นี้ พร้อมวิธีรับมือแบบรักษาใจตัวเองด้วย

คำว่า ‘คนคุย’ นี่มันฟังดูไม่ผูกมัด แต่ทำไมในใจกลับรู้สึกมีพันธะมากมายจังเลยนะ เคยสงสัยไหมว่า ทำไมเราถึงติดอยู่กับความสัมพันธ์แบบไม่ชัดเจนได้นานขนาดนี้? ทั้งที่บางวันก็แทบจะนอนไม่หลับ เพราะเช็กแชตเป็นร้อยรอบ นักจิตวิทยาเรียกสิ่งนี้ว่า Intermittent Reinforcement คือการให้รางวัลแบบไม่แน่นอน ทำให้เราเหมือนติดกับดักความรัก เหมือนเล่นเกมกดปุ่มรอรางวัลแบบไม่รู้เมื่อไรจะมา บางวันเขาก็ส่งข้อความมาหา ชวนไปเที่ยว ทำเราฟินจนลอยได้ แต่อีกวันก็เงียบหาย นั่นแหละคือกลไกที่ทำให้เราถึงเหนื่อยแต่ก็ยังรอ

หัวใจไม่ใช่พื้นที่ทดลองของใครนะ!

 
ถ้าเรามองดูดีๆ จะเห็นว่าเราให้ทั้งความใส่ใจและความชัดเจน แต่ได้กลับมาแค่ ‘เดี๋ยวค่อยว่ากัน’ แบบนี้มันไม่แฟร์เลย ยิ่งเราให้เขาเท่าไร พอขอความชัดเจนคราวหนึ่ง เรากลับรู้สึกผิดเหมือนเป็นคนเรียกร้องเสียอย่างนั้น แต่จริงๆ แล้วการอยากรู้ว่าเรากำลังไปทางไหนกัน ถือเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานในความสัมพันธ์นะ

การเป็นคนคุยมันเติมพลังหรือดูดพลัง?

 
ลองถามตัวเองจริงๆ ดูว่าความสัมพันธ์แบบนี้มันเติมพลังให้เราหรือดูดพลังเราไปกันแน่? ทุกครั้งที่เจอกับเขาหรือคุยกับเขา เรายังหัวเราะได้อย่างเป็นธรรมชาติไหม? หรือต้องคอยระมัดระวังคำพูด กลัวเขาจะหายไปไหม? เราเป็นตัวของตัวเองในความสัมพันธ์นี้หรือเปล่า? หรือเราแอ็กเป็นคนที่เราไม่ใช่เพื่อให้เขาชอบ?

Elizabeth Gilbert เขียนไว้ใน Eat Pray Love ว่า บางคนเข้ามาในชีวิตเราเพื่อทำให้เรารู้ว่าเราสมควรได้รับอะไรที่ดีกว่านั้น บางทีคนที่ทำให้เราเจ็บปวดที่สุดอาจเป็นคนที่สอนบทเรียนสำคัญให้เรามากที่สุดก็ได้ การหยุดไว้อาจไม่ใช่เพราะเขาไม่ดีพอ แต่เพราะเราเพิ่งรู้ว่าเรารักตัวเองได้มากกว่านี้

ดังนั้นจึงไม่ผิดหรอกนะถ้าเราจะตัดสินใจ พอเถอะ หยุดดีกว่า ฉันจะไม่ไปต่อ​ เพราะการไม่สานต่อความสัมพันธ์แบบคลุมเครือไม่ใช่ความล้มเหลว แต่เป็นการเลือกที่จะรักตัวเองมากกว่า ชีวิตเรามีค่าเกินกว่าจะปล่อยให้ใครสักคนใช้มันเป็นตัวเลือกสำรอง เมื่อถึงวันที่คุณเลือกตัวเองได้ คุณจะเข้าใจว่าการหลุดพ้นจากความรักที่ไม่ชัดเจน คือการเปิดประตูให้ความรักที่สมควรได้รับเข้ามาในชีวิต 

สถานะ ‘คนคุย’ อาจทุกข์หนักกว่าคำว่า ‘เลิก’ อีก เพราะการเลิกกันยังมีสิทธิ์เสียใจ แต่เป็นแค่คนคุย เราไม่มีสิทธิ์จะทวงถามอะไรเลย ทั้งที่เทใจให้เขาไปหมดแล้ว

นักจิตวิทยาเรียกว่า Intermittent Reinforcement เปรียบเหมือนเล่นสลอตแมชชีน บางทีก็ได้รางวัล (เขาส่งข้อความมา) บางทีก็ไม่ได้ (เขาเงียบหาย) แต่เราก็ยังกดต่อไปเรื่อยๆ หวังว่าครั้งหน้าจะได้อีก

หากคุณเช็กโทรศัพท์บ่อยจนว้าวุ่น กลัวตัวเองทำอะไรผิด คิดหนักเวลาเขาไม่ตอบไลน์ ยอมเปลี่ยนนิสัยเพื่อให้เขาชอบมากขึ้น ถ้าเจอแบบนี้ 3 ข้อขึ้นไป ชีวิตคุณกำลังหมุนรอบเขามากเกินไปแล้วนะ

พอเรากลัวคำตอบ กลัวว่าถ้าพูดออกไปแล้วทุกอย่างจะหายไป แต่คิดอีกมุม การไม่พูดก็ทำให้เราต้องจมอยู่กับความไม่แน่นอนทุกวัน คิดดูดีๆ ว่าทางไหนเจ็บกว่ากันแน่?

อย่าลืมว่าหัวใจเราไม่ใช่ห้องทดลองของใคร ถ้าเขายังไม่พร้อมจะให้ความชัดเจนก็ไม่เป็นไร แต่เขาก็ไม่ควรทำให้เรารู้สึกว่าวันหนึ่งอาจจะได้ถ้าเราพยายามให้มากพอ การปล่อยให้อีกฝ่ายคาใจก็เป็นความเห็นแก่ตัวอย่างหนึ่ง

ควรกำหนดขอบเขตในใจว่าจะรอถึงเมื่อไร ไม่ใช่เพื่อกดดันเขา แต่เพื่อให้ตัวเองไม่ต้องลอยคออยู่ในความสัมพันธ์แบบนี้ไปเรื่อยๆ ถ้าถึงวันนั้นแล้วยังไม่มีอะไรเปลี่ยน ก็หยุดและหันกลับมารักตัวเองบ้าง

เขียนลิสต์ดูว่าคุณได้อะไรกับเสียอะไรในความสัมพันธ์นี้ ได้ความสุขชั่วครั้งชั่วคราว? แล้วแลกมาด้วยอะไร? ความมั่นใจที่ลดลงล่ะ? เวลาที่เสียไปล่ะ? ลองเทียบดูแล้วคุ้มไหม?

Elizabeth Gilbert เขียนไว้ใน Eat Pray Love ว่า “บางคนมาเพื่อสอนให้เรารู้ว่าเราควรได้รับอะไรที่ดีกว่า” บางทีเราอาจต้องขอบคุณที่เขาทำให้เรารู้จักรักตัวเองมากขึ้น

ถ้าผ่านไปนานแล้วยังอยู่ที่เดิม อย่าบอกตัวเองว่ารออีกหน่อย เดี๋ยวเขาก็พร้อม เพราะนี่ไม่ใช่ช่วงเปลี่ยนผ่าน แต่เป็นรูปแบบความสัมพันธ์ที่กำลังบอกเราว่ามันจะเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ถ้าเขาให้เราใช่ เราก็ใช่ไปนานแล้ว

ไม่ต้องรอให้เขามั่นใจว่าคุณดีพอ คุณต้องมั่นใจว่าตัวเองคู่ควรกับคนที่เห็นค่าและแน่ใจในตัวคุณ ความรักที่ดีไม่ได้ยากขนาดนั้น และคุณก็สมควรได้รับมันนะ

อย่าลืมว่าชีวิตของเรา ‘มีค่า’ เกินกว่าจะปล่อยให้ใครสักคนใช้มันเป็น ‘ตัวเลือกสำรอง’ ของใคร

ภาพประกอบ: นิสากร ฤทธาภัย

The post เขาให้เป็นได้แค่ ‘คนคุย’ ควรพอหรือจะรออีกสักพัก? appeared first on THE STANDARD.

Situationship เป็นคำที่หลายคนอาจได้ยินกันบ่อยขึ้นในยุคปัจจุบัน (แม้แต่ชื่อเพลงของ 4EVE ก็ใช้คำนี้) ซึ่งคำนี้ใช้เรียกความสัมพันธ์ที่อยู่ตรงกลางระหว่างความเป็นเพื่อนกับความเป็นแฟน เป็นสถานะที่ไม่ชัดเจน ทั้งคู่มีความสนิทสนมกัน อาจทำกิจกรรมร่วมกันบ่อยครั้ง แต่ก็ยังไม่ได้ตกลงปลงใจกันอย่างชัดเจนว่าเป็นแฟนกันหรือเปล่า? จากมุมมองทางจิตวิทยา การอยู่ใน Situationship อาจเกี่ยวข้องกับความกลัวการผูกมัด ความไม่มั่นคงในตัวเอง หรือความต้องการที่จะควบคุมสถานการณ์ ดังนั้นการออกมาจากสถานการณ์แบบนี้จึงเป็นการเรียนรู้ที่จะเผชิญหน้ากับความกลัว และสร้างความสัมพันธ์ที่แข็งแรงขึ้นในอนาคต

ทำไมถึงมี Situationship?

สังคมปัจจุบันมีความหลากหลายทางความคิดและความสัมพันธ์มากขึ้น ผู้คนมีอิสระในการเลือกที่จะใช้ชีวิตในแบบที่ตนเองต้องการ ซึ่งอาจส่งผลให้เกิดความสัมพันธ์ที่ไม่จำเป็นต้องอยู่ในกรอบเดิมๆ เช่น ความสัมพันธ์แบบคู่รักที่ต้องแต่งงาน มีลูก หรือความสัมพันธ์แบบเพื่อนที่เน้นสะดวกหรือแค่คุยกันเป็นครั้งคราว 

คนวัยไหนที่มักอยู่ในสถานะนี้?

จริงๆ แล้วทุกวัยสามารถอยู่ในสถานะ Situationship ได้ แต่กลุ่มวัยรุ่นและวัยผู้ใหญ่ต้นๆ มักจะพบเจอกับสถานการณ์แบบนี้บ่อยกว่า เนื่องจากในช่วงวัยนี้ คนกำลังเรียนรู้ที่จะสร้างความสัมพันธ์ และยังไม่พร้อมผูกมัดตัวเองกับใครมากนัก

ข้อดีและข้อเสียของ Situationship 

เริ่มจากข้อดีก่อน

• มีความอิสระ ทั้งสองฝ่ายยังคงมีความเป็นอิสระสูง สามารถทำกิจกรรมของตัวเองได้ตามใจชอบ
• เปิดโอกาสการเรียนรู้ ถือว่าเป็นโอกาสที่ดีในการเรียนรู้เกี่ยวกับตัวเองและคนอื่นๆ 
• ได้ความตื่นเต้น ความสัมพันธ์แบบนี้มักจะเต็มไปด้วยความสนุกสนานและตื่นเต้น 

ข้อเสียก็มีเหมือนกัน เช่น 

• เกิดความไม่แน่นอน ด้วยสถานะที่ไม่ชัดเจนอาจทำให้เกิดความสับสนและความไม่มั่นคงทางอารมณ์
• เสี่ยงได้รับความเจ็บปวดเมื่อรู้สึกลึกซึ้งมากขึ้น หากมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมีความรู้สึกเกินกว่าความเป็นเพื่อน แต่ไม่ได้รับการตอบรับที่ต้องการ อาจเกิดความเจ็บปวดตามมา
• เสียเวลา การอยู่ในความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนอาจทำให้เสียเวลาและโอกาสในการพบเจอคนที่ใช่

รับมือกับ Situationship อย่างไร?

• สื่อสารกันอย่างตรงไปตรงมา การพูดคุยเปิดใจกันอย่างตรงไปตรงมาเป็นสิ่งสำคัญที่สุด หากคุณรู้สึกสับสนหรือไม่สบายใจ ควรบอกอีกฝ่ายให้เข้าใจ
• กำหนดขอบเขตของความสัมพันธ์ให้ชัดเจน เพื่อป้องกันไม่ให้ความสัมพันธ์ล้ำเส้น
• เรียนรู้ที่จะปล่อยวาง หากความสัมพันธ์นี้ไม่สามารถพัฒนาไปในทางที่ดีได้ คุณอาจต้องเรียนรู้ที่จะปล่อยวางและเปิดใจรับสิ่งใหม่ๆ

ถ้าไม่มีความสุข จะออกมาจาก Situationship อย่างไร?

การออกมาจาก Situationship อาจเป็นเรื่องยาก แต่ก็จำเป็นหากคุณรู้สึกว่าความสัมพันธ์นี้ไม่ทำให้คุณมีความสุข

• ยอมรับความรู้สึกของตัวเอง ยอมรับว่าคุณรู้สึกอย่างไร และให้กำลังใจตัวเอง
• ตัดการติดต่อ หากเป็นสิ่งที่จำเป็นก็ควรทำ
• หันมาดูแลตัวเอง ใช้เวลาทำกิจกรรมที่คุณชอบ เพื่อให้จิตใจได้ผ่อนคลาย
• อย่าเลือกที่จะอยู่ในสถานะที่ไม่ชัดเจน ถ้าสุดท้ายแล้วสถานะนั้นทำให้คุณ ‘มีความทุกข์’ มากกว่า ‘มีความสุข’

The post รู้จัก Situationship ความสัมพันธ์ที่สนิทกว่าเพื่อน แต่ไม่ชัดเจนว่าเป็นแฟน appeared first on THE STANDARD.